Σκοτεινές Τέχνες. Κυνηγώντας το Αύριο του Χθες
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Ένα συγκεκριμένο βιβλίο της τράβηξε την προσοχή. Το αρχαίο εξώφυλλό του απεικόνιζε ένα περίπλοκο σύμβολο συνυφασμένο με μια αιθέρια ομίχλη. Ο τίτλος έγραφε, «Κυνηγώντας το Αύριο του Χθες: Αποκαλύπτοντας τα μυστικά του σκότους». Η καρδιά της Άρτεμιδος τάχυνε, διαισθανόμενη ότι αυτό το βιβλίο κρατούσε το κλειδί για να ξεκλειδώσει μια ξεχασμένη δύναμη.
Το αμυδρά φωτισμένο δωμάτιο ήταν τυλιγμένο σε μια απόκοσμη σιωπή, που έσπασε μόνο από τους αμυδρούς ψιθύρους του ανέμου έξω. Μέσα στους μυστικούς θαλάμους της βιβλιοθήκης του Λούνα Αρτς, μια νεαρή μάγισσα ονόματι Άρτεμις, με τα ασημένια μαλλιά της να πέφτουν στους ώμους της, καθόταν με θέρμη και μελετούσε τα απαγορευμένα βιβλία για τις Σκοτεινές Τέχνες. Η ακόρεστη περιέργειά της την ώθησε να αποκαλύψει τα πιο σκοτεινά μυστικά της μαγείας που ήταν κρυμμένα και περίμεναν να τα ανακαλύψουν.
Το ταξίδι αρχίζει
Αποφασισμένη να αποκαλύψει τα μυστήρια μέσα, η Άρτεμις ξεκίνησε ένα επικίνδυνο ταξίδι για να βρει τον άπιαστο συγγραφέα του απαγορευμένου τόμου. Οπλισμένη με το ακλόνητο πνεύμα της και έναν χάρτη που ανακάλυψε στη βιβλιοθήκη, η Άρτεμις τολμούσε βαθιά μέσα στο απαγορευμένο δάσος, όπου ψίθυροι σκοτεινής μαγείας αντηχούσαν στα αιωνόβια δέντρα.
Διαβάστε επίσης: Ο Νυχτοφύλακας που Φρόντιζε να μην Ξημερώσει
Καθώς η Άρτεμις περνούσε στα στριμμένα μονοπάτια του δάσους, βρέθηκε σε ένα αρχαίο ερείπιο λουσμένο στις σκιές. Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά από ανυπομονησία καθώς πλησίαζε τη δομή σε αποσύνθεση. Μέσα, βρήκε έναν κρυμμένο θάλαμο, γεμάτο με ξεχασμένα αντικείμενα και άρωμα αρχαίας γνώσης.
Ο αινιγματικός συγγραφέας
Ξαφνικά, μια φιγούρα με μανδύα αναδύθηκε από το σκοτάδι, με το πρόσωπό της κρυμμένο κάτω από την κουκούλα. Η Άρτεμις ένιωσε μια ισχυρή αύρα να πηγάζει από τον ξένο, ένα μείγμα σοφίας και αδάμαστου σκοταδιού. Η φιγούρα παρουσιάστηκε ως Ελάιθ, ο συγγραφέας του «Κυνηγώντας το Αύριο του Χθες».
Ο Ελάιθ, ένας δάσκαλος των Σκοτεινών Τεχνών, μελετούσε από καιρό την απαγορευμένη μαγεία που βρισκόταν στα βάθη του χρόνου. Αποκάλυψαν ότι το «Κυνηγώντας το Αύριο του Χθες» ήταν ένα χαμένο ξόρκι, ικανό να χειραγωγήσει τον ίδιο τον χρόνο. Τα μάτια της Άρτεμιδας άνοιξαν διάπλατα τόσο από ενθουσιασμό όσο και από τρόμο στην προοπτική να ασκήσει τέτοια τεράστια δύναμη.
Οι αφανείς συνέπειες
Ο Ελάιθ, αναγνωρίζοντας τη δίψα της Άρτεμιδας για γνώση, συμφώνησε να της διδάξει τα μυστικά των Σκοτεινών Τεχνών. Η εκπαίδευσή της ξεκίνησε με σοβαρότητα για να προχωρήσει στις πιο σκοτεινές γωνιές της μαγείας. Έμαθε ξόρκια που καλούσαν σκιές, φίλτρα που εκμεταλλεύονταν την ενέργεια του φεγγαριού και κατάρες που θα μπορούσαν να κάμψουν την πραγματικότητα.
Διαβάστε επίσης: Ψίθυροι των Θεών
Ωστόσο, καθώς η Άρτεμις εμβαθύνει στις απαγορευμένες τέχνες, άρχισε να παρατηρεί ανεπαίσθητες αλλαγές μέσα της. Οι σκιές έμοιαζαν να προσκολλώνται πάνω της, ψιθυρίζοντας πειρασμούς στο μυαλό της. Η γραμμή μεταξύ φωτός και σκότους θόλωσε και η Άρτεμις πάλεψε να διατηρήσει την αίσθηση του εαυτού της.
Αντιμετωπίζοντας τις σκιές
Στοιχειωμένη από τις συνέπειες των επιλογών της, η Άρτεμις αναζήτησε παρηγοριά στην καθοδήγηση των φίλων της οι οποίοι είχαν παρατηρήσει τη μεταμόρφωσή της και ανησυχούσαν για την ευημερία της. Μαζί, επινόησαν ένα σχέδιο για να αντιμετωπίσουν τον Ελάιθ και να αποκαλύψουν την αλήθεια πίσω από το ξόρκι «Κυνηγώντας το Αύριο του Χθες».
Σε μια κορυφαία μάχη, η Άρτεμις αντιμετώπισε τον Ελάιθ, τον μέντορά της που έγινε αντίπαλος. Τα ξόρκια συγκρούστηκαν, γεμίζοντας τον αέρα με ενέργεια που κροτάλιζε. Οι φίλοι της πολέμησαν μαζί της, με την πίστη τους ακλόνητη. Στο τέλος, η Άρτεμις συνειδητοποίησε ότι η πραγματική δύναμη δεν βρισκόταν στις Σκοτεινές Τέχνες, αλλά στη δύναμη της φιλίας και της αγάπης.
Το Αύριο του Χθες
Η Άρτεμις, τώρα απαλλαγμένη από τις σκιές, ορκίστηκε να χρησιμοποιήσει τις γνώσεις της για να προστατεύσει τους άλλους από τη γοητεία των Σκοτεινών Τεχνών. Έγραψε το δικό της βιβλίο, το οποίο εστίαζε στη δύναμη της αγάπης και της συμπόνιας. Το ταξίδι της είχε διδάξει ότι ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές, η ελπίδα θα μπορούσε να επικρατήσει.
Καθώς ο ήλιος έδυε πάνω από το Λούνα Αρτς, η Άρτεμις στεκόταν στην ταράτσα, με τα ασημένια μαλλιά της να αστράφτουν στο φως που ξεθώριαζε. Ήξερε ότι οι περιπέτειές της δεν είχαν τελειώσει, αλλά τώρα αντιμετώπιζε το μέλλον με νέα σοφία και μια καρδιά γεμάτη φως.
Διαβάστε επίσης: Πυθαγόρεια Ισοσκελή Πεντάλφα. Η Δύναμη Ξυπνά
Ξαφνικά, συνειδητοποίησε ότι «το Αύριο του Χθες» είναι το σήμερα, το τώρα, το παρόν. Ο Ελάιθ δεν προσπαθούσε να χειραγωγήσει το χρόνο, ούτε επιχειρούσε να ταξιδέψει στο παρελθόν ή στο μέλλον. Προσπαθούσε να ξεφύγει από το κυνήγι του αύριο και να ζήσει αυτό που συμβαίνει και όχι εκείνο που θα συμβεί ή συνέβη.
diadrastika / Image by Venerala from depositphotos.com