Προφητείες για την Επιστροφή των Ολύμπιων Θεών
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Προφητείες, προφητείες, προφητείες. Προφητείες για την έλευση του Χριστού, προφητείες για την έλευση του Αντίχριστου. Μάλλον, ήρθε η ώρα να δείξουμε ότι είναι πιθανό να υπάρχουν και προφητείες που μιλούν για την επιστροφή των Ολύμπιων Θεών. Ας δούμε μερικές περιπτώσεις που θα τις εκλάβουμε ως εκδοχές:
ΕΚΔΟΧΗ #1
Ο Ησίοδος αναφέρεται σε πέντε Εποχές και πέντε Γένη (Χρυσό, Ασημένιο, Χάλκινο, Ηρωικό, Σιδερένιο). Στο πέμπτο, το Σιδηρούν, στο οποίο ανήκουμε κι εμείς, προβλέπει βάσανα και κόπους, μαράζι και κακία. Μας περιγράφει μία εξαχρείωση, μία παρακμασμένη εποχή. Η Αιδώς και η Νέμεσις θα αποστρέψουν το πρόσωπό τους στους καταστροφείς της κοινωνίας και θα ανέβουν στον Όλυμπο κοντά στους αθάνατους θεούς. (Έργα και Ημέραι στχ 197-201).
«Ο Ζεύς», λοιπόν «θα αφανίσει και τούτο το γένος των ανθρώπων» (Έργα και Ημέραι στχ 180).
Κατά συνέπεια, αυτό σημαίνει την επιστροφή του Δία φέρνοντας δικαιοσύνη. Ο Ησίοδος μας δείχνει διάφορα σημάδια του πότε περίπου θα συμβεί αυτό, αλλά έναν σχεδόν ακριβή προσδιορισμό με ημερομηνίες βρίσκουμε στην Ινδουιστική παράδοση και σε εκείνην των Μάγιας.
Το τέλος της Κάλι Γιούγκα (της Εποχής του Σιδήρου), της πρώτης παράδοσης, συμπίπτει με το «τέλος εποχής» της δεύτερης, για την οποία και έχει γίνει πολύς λόγος για την ημερομηνία 21/12/2012. Ινδουιστές και Μάγιας περιμένουν και αυτοί την επιστροφή των θεών οι οποίοι θα φέρουν αγάπη και δικαιοσύνη.
ΕΚΔΟΧΗ #2
Ο Δανιήλ, στην Παλαιά Διαθήκη, προσπαθεί να ερμηνεύσει ένα όραμα που είδε ο Ναβουχοδονόσορ: ένα άγαλμα με κεφάλι από καθαρό χρυσό, στήθος και χέρια από ασήμι, κοιλιά και μηρούς από χαλκό, πόδια από σίδερο και πηλό. Τότε, ένα κομμάτι λίθου κόπηκε από κάποιο βουνό και έσπασε τα πόδια και το άγαλμα έπεσε και διαλύθηκε σε κομμάτια (Δανιήλ 31-35). Στην συνέχεια ο Δανιήλ δίνει μία ερμηνεία (36-45) η οποία, κατά την γνώμη μας είναι διαφορετική –αν και γνωρίζουμε ότι εύκολα μπορεί να αμφισβητηθεί από τον καθένα – προκειμένου να κερδίσει την εύνοια του Βαβυλώνιου Ναβουχοδονόσορα.
Ο Δανιήλ ερμηνεύει τα μέταλλα ως βασίλεια, αλλά στην ουσία πρόκειται για τα πέντε γένη του Ησιόδου (Χρυσό, Ασημένιο, Χάλκινο, Ηρωικό, Σιδερένιο). Το όρος, απ’ όπου κόπηκε ο λίθος, δεν είναι της Σιών, διαφορετικά δεν θα παρέλειπε να το αναφέρει, όπως αναφέρεται σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις στην έκταση της Αγίας Γραφής.
Κατά την άποψή μας, λοιπόν, σε συνδυασμό με το ακατάσχετο μίσος που υπάρχει σε όλη την Βίβλο για τους Βαβυλώνιους, τους Έλληνες (και γενικότερα προς όλα τα Έθνη πλην των Ιουδαίων), ο Δανιήλ αποκρύπτει και παραποιεί το όνειρο του Βαβυλώνιου βασιλέα. Ο λίθος/«λάας», είναι οι πέτρες που πέταξε ο Δευκαλίων και η Πύρρα και δημιουργήθηκε ο «λαός», ο ελληνικός. Το βουνό από το οποίο κόπηκε είναι ο Όλυμπος. Όλο μαζί μεθερμηνεύεται ως επιστροφή των Ολύμπιων.
ΕΚΔΟΧΗ #3
Ο Μάρκος και ο Λουκάς στην Καινή Διαθήκη, προαναγγέλλουν μία άφιξη: Ο Χριστός, «στέλνει δύο από τους μαθητές του και τους λέει: Πηγαίνετε στην πόλη, και θα σας συναντήσει κάποιος ο οποίος μεταφέρει ένα σταμνί με νερό· ακολουθήστε τον» κι εκείνος ο άντρας με την στάμνα οδήγησε τους μαθητές στο ανώγειο ενός σπιτιού, όπου θα λάμβανε χώρα ο λεγόμενος Μυστικός Δείπνος. (Κατά Μάρκον ΙΔ 13-15, Κατά Λουκάν ΚΒ 10-12).
Αυτός που βαστάει την υδρία είναι ένας υδροχόος. Οι δύο Ευαγγελιστές, λοιπόν, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να προαναγγέλλουν, στο τέλος της ζωής του Ιησού, τον ερχομό της Εποχής του Υδροχόου. Ο Υδροχόος, αντιστοιχεί επακριβώς με τον Γανυμήδη, τον οποίο ο Δίας ανεβάζει στον Όλυμπο, δηλαδή, τον οδηγεί σε ένα ανώτερο επίπεδο: Στην κατοικία των Θεών. Άρα με έναν έμμεσο τρόπο αντιλαμβανόμαστε την επιστροφή των Ολύμπιων Θεών.
ΕΚΔΟΧΗ #4
Ο τελευταίος χρησμός του Μαντείου των Δελφών (362 μ.Χ) – του οποίου την ύπαρξη πολλοί αμφισβητούν – αποτελεί την πλέον ξεκάθαρη υπόσχεση επιστροφής, τουλάχιστον, για όσους είναι διστακτικοί με τα Β) και Γ):
ΕΣΘ’ ΗΜΑΡ, ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΤΑΙ
«Θα έρθει η μέρα, που ο Φοίβος (δηλαδή ο Απόλλων) θα έρθει και πάλι, κι αυτή τη φορά, θα μείνει για πάντα».
Αν αναλύσουμε αριθμολογικά, η φράση, ισούται με τον αριθμό 3008 ο οποίος συμπτωματικά είναι ίδιος με την φράση «Δευτέρα Παρουσία Απόλλωνος»
ΕΚΔΟΧΗ #5
Το ίδιο το σύμβολο στην μετώπη του Ναού, το Δελφικό Ε, μας «μιλάει» αριθμολογικά για έναν ερχομό του Δία:
ΕΨΙΛΟΝ = 5 + 700 + 10 + 30 + 70 + 50 = 865
ΕΛΕΥΣΙΣ ΔΙΑ = 5 + 30 + 5 + 400 + 200 + 10 + 200 + 4 + 10 + 1 = 865.
Δηλαδή, αφού το αθροιστικό αποτέλεσμα 865 είναι κοινό στο «Έψιλον» και στο «Έλευσις Δία», τότε οι έννοιες ταυτίζονται.
ΕΚΔΟΧΗ #6
Στην τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης» υπάρχουν κάποιοι στίχοι, οι οποίοι από πολλούς θεωρήθηκαν ως προφητεία ή προαναγγελία της πτώσης του Δία: «Κι όμως μ’ όλη την έπαρση του νου του ο Δίας, κάποτε θα γίνει ταπεινός καθώς ετοιμάζεται να κάνει γάμο, που από τον θρόνο του άφαντο θα τον γκρεμίσει […]» (907-910).
Ωστόσο, στην χαμένη τραγωδία «Προμηθεύς Λυόμενος», συνέχεια της προαναφερθείσας, που σπαράγματά της σώζονται αλλού (Λουκιανός, Θεών Διάλογοι, Προμηθέως και Διός, 2), διευκρινίζεται ότι η πτώση θα επέλθει μόνο εάν και εφόσον ο Δίας πλαγιάσει με την Θέτιδα. Τελικά, ο Δίας δεν υπέκυψε στον πειρασμό και η πτώση δεν έγινε ποτέ. Ο Δίας ζει και βασιλεύει. Αυτή η διαπίστωση υπονοεί αυτόματα την επανεμφάνισή του, δηλαδή την επιστροφή του. Οι διαπιστώσεις αυτές, για κανέναν λόγο, δεν πρέπει να μας καθηλώσουν στον καναπέ, επειδή κάποια στιγμή οι Ολύμπιοι, ίσως, θα έρθουν να μας βγάλουν από την δύσκολη θέση.
Οι Θεοί δεν θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα ενώ εμείς θα καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα. Δεν θα «παρακολουθήσουμε» την διάσωσή μας από την τηλεόραση. Οι Θεοί δεν είναι «Μεσσίες». Θέλουν το μυαλό άγρυπνο, το μάτι σε εγρήγορση, το στήθος μπροστά, τα χέρια σ’ ετοιμότητα, τα πόδια να βαστούν γερά. Θέλουν κινητοποίηση. Η επανάπαυση δεν ταιριάζει στους Έλληνες. ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ
diadrastika / Image by Couleur from Pixabay
