Ήταν οι Παλαιολόγοι Έλληνες; Το ερώτημα που αναζητά απάντηση
Αν και η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι εύκολη, υπάρχει μία λίστα αυτοκρατόρων που μπορεί να βρει οποιοσδήποτε στο διαδίκτυο και συνήθως οδηγεί στο freeinquiry.gr, όπου σε έναν πίνακα αμφισβητείται η ελληνικότητα των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου. Όμως τα πράγματα, ίσως, είναι πιο περίπλοκα από όσο δείχνουν.
Για να βγει ένα όσο γίνεται πιο αντικειμενικό συμπέρασμα, θα πρέπει ο κάθε αναγνώστης να μελετήσει τον προαναφερθέντα πίνακα, αλλά να λάβει υπόψιν του και στην συνέχεια των όσων παραθέτουμε:
Θα ήθελα να επισημάνω το εξής, μας λέει αρθρογράφος του ellinikahoaxes.gr: Η “αιματολογική καταγωγή” των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων, παρά τις διάφορες εικασίες ,μέσω γραπτών πηγών κι άλλων στοιχείων, που μπορούμε να κάνουμε, δεν μας καθιστά σίγουρους για το τίποτα. Ακόμα και οι πολλοί πρώιμοι Αυτοκράτορες που είχαν μανάδες Αθηναίες ή γυναίκες Αθηναίες, δεν μπορούν μ’ασφάλεια να ισχυριστούν ότι είχαν καθαρή καταγωγή από τους Έλληνες του 5ου αιώνα π.χ. Τέτοιες υποθέσεις είναι παντελώς άστοχες και αντιεπιστημονικές. Μέσα σε μία περίοδο 1500 ετώς (κατά την οποία ήταν κατακτημένη η Ελλαδική χερσόνησος από τους Ρωμαίους), δεν γίνεται να βρεις ούτε γνήσιους Έλληνες αλλά ούτε να εξαφανίσεις και κάθε στοιχείο αυτών στους απογόνους τους. Όπως είχαμε αναφέρει και στο παρελθόν, ακόμα και οι ίδιοι οι Αρχαίοι Έλληνες κάνανε επιγαμίες με μη ελληνικούς πληθυσμούς πόσο μάλλον σε μία πολυεθνική Αυτοκρατορία (όπως ήταν η Βυζαντινή) που το Έλληνας μέχρι το 1204 μ.χ δεν σήμαινε τίποτα άλλο παρά τον Εθνικό, δηλαδή τον Παγανιστή.
Αυτοκράτορες ήρθαν από πολλές περιοχές όπως επιτάσσει και η παράδοση κάθε σωστής Αυτοκρατορίας. Άλλοτε ήταν Αρμένιοι, άλλοτε ήταν Θράκες, άλλοτε ήταν Έλληνες κι άλλοτε Μικρασιάτες. Όλοι μαζί συνέβαλλαν στην εξέλιξη και τελικά στην παρακμή του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους. Όλοι μαζί ονομάζονταν Ρωμαίοι ως απομεινάρι του διατάγματος του Καρακάλλα το 212 μ.χ που έδωσε το δικαίωμα σε όλους τους κατοίκους της Αυτοκρατορίας να είναι Ρωμαίοι Πολίτες. Περισσότερες διευκρινήσεις για τους αυτοκράτορες μπορείτε να διαβάσετε στο ellinikahoaxes.gr
Στο alfeiospotamos και xemandrios1 διαβάζουμε:
Αποσπάσματα της ΙΣΤΟΡΙΑΣ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, του Κ. Παπαρρηγόπουλου, στα οποία ο χριστιανός ιστορικός αναφέρει τα παρακάτω, που αν και θολά περί της πραγματικής φυλετικής καταγωγής πολλών προσώπων (λόγω της ιδιοφυούς εμπνεύσεώς τους να κρύβουν την πραγματική, αλλάζοντας τα ονόματά τους), γράφει σε ένα σημείο ότι, ο Μιχαήλ Ράλλης καταγόταν από τον οίκο των Ράλληδων, που κατ’ αρχάς ονομάζονταν… Ραούλ!
Όπως και ότι ένας Ιωάννης Ράλλης Παλαιολόγος, πήγε στη Ρωσία ακολουθώντας την Σοφία, κόρη του Θωμά Παλαιολόγου, που παντρεύτηκε τον μέγα Δούκα της Ρωσίας Ιωάννην Ι’ Βασιλειάδην!…
Καλό…διάβασμα.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση:
Η πηγή που υπήρχε για το “Κ. Παπαρρηγόπουλος – Ιστορία του ελληνικού έθνους Τόμος E’, Μέρος B'” έχει σβηστεί από το https://www.scribd.com/doc/6477225/-E-B
Παρατηρούμε πιο πάνω στο έγγραφο,την χρονολογία που καταγράφει ο Παπαρρηγόπουλος!Το 6970 μετράει από “κτίσεως κόσμου”,διότι και αλλού ο ίδιος καταγράφει άλλον αριθμό ετών(πάντα από κτίσεως κόσμου και μάλιστα το αναφέρει αυτολεξεί)!
Αν εδώ αφαιρέσουμε το 1462 μ.χ.=5508 έτος…κτίσεως κόσμου από τον…Γιαχβέ!
Διαβάζουμε τα άκρως κατατοπιστικά στη Βικιπαίδεια, περί χρονολόγησης επί Βυζαντίου,που είναι ένα ακόμα αποδεικτικό στοιχείο,ότι ο χριστιανισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αίρεση του ιουδαϊσμού!
[Ως Έτος Κόσμου ή έτος κτίσης κόσμου, προσδιορίζεται το έτος που έγινε αποδεκτό ως η αφετηρία του χρονολογικού συστήματος τουΒυζαντίου[1], το οποίο υιοθέτησε και διατήρησε και η Ορθόδοξη Εκκλησία από το 691 μ.Χ. μέχρι το 1728. Ονομάζεται και “χρονολογικό σύστημα Κωνσταντινουπόλεως” σε αντιδιαστολή με το “Αλεξανδρινό σύστημα” του 412 μ.Χ.[2].
Ιστορικό
Γνωρίζουμε ότι “με την εξάπλωση του Χριστιανισμού διαδόθηκε η χρονολόγηση ‘από κτίσεως κόσμου’ (anno mundi)”[3] και το Βυζάντιο αντίθετα από τη Δύση, υιοθέτησε το ημερολόγιο της χρονολογίας αυτής[4]. Επρόκειτο για “μια συμβατική χρονολογία”[5] αλλά όχι ίδια “παρά πάσι τοις χρονολόγοις και θεολόγοις, αλλά ποικίλη και παντοδαπή”[6], καθώς “οι μελετητές της Παλαιάς Διαθήκης προσπάθησαν να υπολογίσουν αυτή την ‘αρχή του κόσμου’ προτείνοντας διάφορες χρονολογίες, όπως το 5508 π.Χ και το 5493 π.Χ.”[7].
Ήταν διαπιστωμένο ότι “περί την χρονολογίαν…η εβραϊκή Γραφή διαφωνεί προς την ερμηνείαν των Ο’…προς δε ταύτας πάλιν εκατέρας τας Γραφάς διαφωνεί και το αρχαίον Σαμαρειτανόν, ιδίαν έχον χρονολογίαν.”[8]. Έτσι, με βάση υπολογισμού την Παλαιά Διαθήκη που η Ορθόδοξη Εκκλησία αποδεχόταν, δηλ. τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, η χρονολογία δημιουργίας του κόσμου που προσδιοριζόταν με την κατά γράμμα ερμηνεία των γενεαλογιών της Γενέσεως[9] τοποθετήθηκε στο 5.509/5.508 π.Χ.[10]. Έτσι, η “διαφόρως μεν κατ’ αρχάς υπό των χριστιανών χρονολόγων οριζομένη” χρονολογία[11] μετά την εμφάνισή της στον γ’ κανόνα της εν Τρούλλω Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδουπου κανονίζει τα περί γάμου των κληρικών, έγινε ευρύτερα αποδεκτή και το γεγονός αυτό, έμμεσα επικύρωνε και την αξία της “Μεταφράσεως των Ο'” η οποία τελικά “εξήλεγξε της εβραϊκής χρονολογίας τας ατοπίας”[12]. Εν τούτοις, η αλεξανδρινή χρονολόγηση που τοποθετούσε την κτίση του κόσμου το 5.492/3 δεν σταμάτησε να χρησιμοποιείται στο Βυζάντιο ακόμη και από μοναχούς, όπως βλέπουμε σε ιστορικά και λογοτεχνικά έργα του 8ου και 9ου αιώνα[13].]
Ένα καλύτερο ψάξιμο και από άλλες πηγές θα βοηθήσει στο να βγάλει ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα.
επιλογή κειμένων: diadrastika / Image by Dimitris Vetsikas from Pixabay
