Οστά Γιγάντων στην Αρχαία Ελλάδα. Καταγραφές
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Οι γίγαντες είναι αναμφισβήτητα ένα μυστήριο με τρομερή έλξη. Δεν είναι μόνο οι απανταχού μυθολογίες που μιλούν γι’ αυτούς. Δεν είναι ούτε μόνο η Παλαιά Διαθήκη που τους αναφέρει. Είναι και πολλά τα ευρήματα που κατά καιρούς έχουν βρεθεί και έχουν βγει στο φως, ενώ άλλα έχουν εξαφανιστεί γιατί έτσι θέλουν κάποιοι, σύμφωνα με διάφορες θεωρίες συνωμοσίας και αστικούς μύθους.
Και βέβαια, δεν είναι μόνο οι σύγχρονες ανακαλύψεις – αν και αμφιλεγόμενες, λόγω έλειψης απτών στοιχείων. Υπάρχουν και αρχαία κείμενα που μας μιλούν για τις δικές τους καταγραφές με οστά Γιγάντων. Και, σίγουρα θα αναρωτιέστε, αν σε αυτές τις αρχαίες περιγραφές υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για τεράστια κόκκαλα που ανήκουν σε γίγαντες. Φυσικά και δεν υπάρχουν. Όμως έχουν κι αυτές την σημασία τους σε ένα κόσμο που παραδέχεται ως αληθινό μόνο σε κάτι που βλέπει, παρατηρεί και είναι μετρήσιμο – αλλά, παραδόξως, πιστεύει σε αόρατους θεούς, είτε είναι ένας είτε πολλοί.
Διαβάστε επίσης: Το «Μυστικό» της Προέλευσης των Γιγάντων
Που αναφέρονται οστά Γιγάντων
Ας δούμε μερικές από τις καταγραφές που προέρχονται, κυρίως, μέσα από την αρχαία ελληνική γραμματεία και που έχουν να κάνουν με Οστά Γιγάντων.
Στην Μεσσήνη, όχι πριν από πολλά χρόνια, όπως αναφέρει ο Απολλώνιος ο γραμματικός, συνέβη να σπάσει ένα πέτρινο πιθάρι από την βαρυχειμωνιά και τη βροχή κι ότι βγήκε από μέσα του ένα κεφάλι τριπλάσιο σε μέγεθος από το ανθρώπινο. Είχε δύο σειρές δόντια σε κάθε γνάθο. Ζητώντας να μάθουν τίνος ήταν, είδαν την επιγραφή “Ιδέως”. Το κεφάλι, το έβαλαν σε κάποιο άλλο πιθάρι που κατασκεύασαν και έτσι οι Μεσσήνιοι κήδεψαν τον ήρωα με τιμές, αφού κατάλαβαν ποιός ήταν και για τον οποίο μιλούσε ο Όμηρος (ΙΙ 558-60).
Στην Δαλματία, στο καλούμενο σπήλαιο της Αρτέμιδας μπορεί κάποιος να δει πολλά σώματα, στα οποία τα πλευρικά οστά είναι μεγαλύτερα κατά 11 πήχεις (περίπου 7,5 μέτρα).
Ο Απόλλώνιος ο γραμματικός εξιστορεί ότι επί Τιβερίου Νέρωνα συνέβη σεισμός και ότι […] στα ανοίγματα της γης φάνηκαν μεγάλα σώματα και οι ντόπιοι ένιωσαν έκπληξη και απόφυγαν να τα κουνήσουν, ενώ σαν δείγμα έστειλαν στην Ρώμη το δόντι ενός, μεγαλύτερο από ένα πόδι […]
Δεν πρέπει να δυσπιστούμε για το γεγονός, γιατί και στην Αίγυπτο, στην περιοχή Νιπτρίαι, δείχνουν κάποια σώματα το ίδιο μεγάλα μ’ αυτό και μάλιστα, όχι κρυμμένα στη γη, αλλά παρατημένα. Δεν έχουν λιώσει αλλά είναι ξαπλωμένα με τάξη και κάποιος που πλησιάζει, αναγνωρίζει τα οστά των μηρών, τι κνήμες και άλλα μέλη. [..]
Και στην Ρόδο παραλάβαμε τόσο μεγάλα οστά και η παραβολή τους μ’ αυτά των τωρινών ανθρώπων δείχνουν ότι είναι πολύ υποδεέστερα σε μέγεθος.
Διαβάστε επίσης: Ο Γιγαντιαίος Σκελετός του Ορέστη γιου Αγαμέμνονα
Ο ίδιος (ο Απολλώνιος ο γραμματικός) αναφέρει ότι κοντά στην Αθήνα υπάρχει κάποιο νησί που οι Αθηναίοι ήθελαν να το τειχίσουν. Σκάβοντας λοιπόν, στα θεμέλια γύρω από τα τείχη βρήκαν μια σωρό μέχρι εκατό πήχεις (περίπου 70 μέτρα). Μέσα στην σωρό υπήρχε ένας σκελετός με το ίδιο μέγεθος, όπου ήταν γραμμένο “Θάφτηκα ο Μακρόσειρις στο μικρό νησί, έχοντας ζήσει πέντε χιλιάδες χρόνια”.
Ο Εύμαχος αναφέρει στην “Περιήγηση” (178F2) ότι οι Καρχηδόνιοι, όταν περιέβαλαν με τάφρο την ίδια την επαρχία τους, βρήκαν, καθώς σκάλιζαν δύο σκελετούς μέσα σε σωρούς, ο πρώτος εικοσιτέσσερις πήχεις (περίπου 17 μέτρα), ο δεύτερος εικοσιτρείς.
Ο Θεόπομπος αναφέρει ότι ο Σινωπέας στο “Περί σεισμών”, στον Κιμμερικό Βόσπορο, όταν έγινε κάποτε σεισμός, άνοιξε ένας λόφος και βγήκαν πάνω τεράστια κόκαλα κι όταν ανασυνθεσαν το σκελετό, έφτασε τους εικοσιτέσσερις πήχεις. Λένε ότι οι βάρβαροι της περιοχής, έριξαν τα οστά στην Μαιώτιδα λίμνη.
Από το βιβλίο: Τα Παράδοξα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας / Φλέγων Αποσπάσματα, εκδόσεις Κάδμος
diadrastika / Image by 2427999 from Pixabay
