Πεισματάρικο Αγόρι στο Ηφαίστειο της Σαντορίνης
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Στο γραφικό χωριό της Οίας, φωλιασμένο στα βράχια της Σαντορίνης, ζούσε ένα περίεργο και πεισματάρικο αγόρι στα τελευταία σκαλιά της εφηβείας, ο Νίκος, με τα ατίθασα μαύρα μαλλιά του και τα διαπεραστικά πράσινα μάτια του. Ήταν γνωστό σε όλους πως ήταν αρκετά ξεροκέφαλος.
Πολλοί στο νησί τον απέφευγαν, τον κορόιδευαν ή τον περιφρονούσαν, αλλά δεν ήξεραν ότι η ισχυρή θέληση του Νίκου, σύντομα θα έθετε σε κίνηση μια αλυσίδα γεγονότων που θα διαμόρφωναν τη μοίρα ολόκληρου του νησιού.
Το Αγόρι με τη Φωτιά της Αποφασιστικότητας
Ένα ηλιόλουστο πρωινό, καθώς ο Νίκος περιπλανιόταν στα στενά δρομάκια, είδε στη βιτρίνα ενός τουριστικού βιβλιοπωλείου μία επανέκδοση ενός αρχαίου συγγράμματος. Φαντάστηκε το αρχικό βιβλίο κρυμμένο σε μια σκονισμένη γωνιά ενός ξεχασμένου και αραχνιασμένου ραφιού.
Τα κιτρινισμένα φύλλα του ψιθύριζαν ιστορίες για χαμένους πολιτισμούς και την πανίσχυρη δύναμη που βρισκόταν αδρανής κάτω από το νησί της Σαντορίνης. Το ίδιο, όμως, έκαναν και οι γυαλιστερές έγχρωμες σελίδες που κρατούσε στα χέρια του – καθώς δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό να το ξεφυλλίσει.
Αγόρασε το αγγλικό βιβλίο και άρχισε να διαβάζει για μια αρχαία προφητεία. Μιλούσε για έναν εκλεκτό που θα κατείχε τη φωτιά της αποφασιστικότητας να ξυπνήσει το πανίσχυρο ηφαίστειο. Ο ίδιος διέθετε αυτή φωτιά μέσα σου. Αν του έμπαινε κάτι στο μυαλό, δεν έβγαινε με τίποτα. Ήταν σαν μια ανάμνηση που έπρεπε να την υπηρετήσει.
Διαβάστε επίσης: Το Αίνιγμα των Αναμνήσεων
Αγνοώντας τις προειδοποιήσεις, ο Νίκος πείστηκε ότι ήταν ο εκλεκτός που προοριζόταν να εκπληρώσει αυτή την προφητεία.
Το Πεισματάρικο Αγόρι Απελευθερώνει το Τέρας
Οδηγημένος από το πείσμα του και την ακόρεστη επιθυμία να αποδείξει τις ικανότητες του, στον ίδιο αλλά κυρίως στους άλλους, ο Νίκος ξεκίνησε ένα επικίνδυνο ταξίδι για να αποκαλύψει τα μυστικά που κρύβονται βαθιά μέσα στον ηφαιστειακό πυρήνα της Σαντορίνης.
Στην προσπάθειά τους αυτή, αναζήτησε καθοδήγηση από τον Κώστα, έναν σοφό γέρο θαλασσοπόρο, ο οποίος είχε ζήσει την πολυτάραχη ιστορία του νησιού τους.
Ο Κώστας είχε ξανακούσει για την προφητεία και γνώριζε τις σοβαρές συνέπειες που περίμεναν όσους τολμούσαν να παραβιάσουν τον λήθαργο του ηφαιστείου. Παρά τις προειδοποιήσεις του, ο Νίκος παρέμεινε αποφασιστικός, πεπεισμένος ότι μόνος του μπορούσε να ελέγξει τις δυνάμεις της Φύσης.
Πολλοί επιστήμονες και άνθρωποι σε θέσεις εξουσίας πίστευαν ότι μπορούσαν να ελέγξουν τις δυνάμεις της Φύσης. Γιατί όχι και ο ίδιος, αφού είχε την αίσθηση ότι είχε τις ικανότητες να επικοινωνήσει μαζί της. Το ένοιωθε. Ήταν σίγουρος.
Διαβάστε επίσης: Ο Κυριότερος Εχθρός του Ανθρώπου
Το πεισματάρικο αγόρι μαζί με τον παλιό θαλασσόλυκο, βγήκαν στα βάθη του νησιού, όπου ανακάλυψαν μια κρυμμένη σπηλιά γεμάτη με αρχαία αντικείμενα. Καθοδηγούμενος από τις ενδείξεις του βιβλίου, ο Νίκος εντόπισε μια αρχαία ιερή πέτρα. Το τέρας ήταν έτοιμο να απελευθερωθεί.
Το Ξύπνημα
Καθώς ο Νίκος κρατούσε την αρχαία ιερή πέτρα στα χέρια του, ένιωσε ένα έντονο κύμα δύναμης να κυλάει στις φλέβες του. Το ηφαίστειο, λες και ήταν ζωντανό με νόηση – αισθάνθηκε την παρουσία του. Το ξύπνημα ήταν αναπόφευκτο.
Σταδιακά, αλλά γοργά άρχισε να ξεμουδιάζει από τη μακρά, αδρανοποιημένη κατάστασή του. Οι φλόγες χόρευαν μέσα στα μάτια του Νίκου καθώς έγινε ένα με τη μαινόμενη φωτιά μέσα στη γη, στα βάθη της σπηλιάς.
Καθώς όμως η πύρινη δύναμη τον κατέτρωγε και η ξακουστή στεριά άρχισε να σείεται όλο και πιο δυνατά, το πεισματάρικο αγόρι κατάλαβε το σοβαρό λάθος που είχε κάνει. Το ηφαίστειο, που τώρα ξύπνησε, εξαπέλυσε την οργή του στο νησί. Το ξημέρωμα θα αργούσε να επιστρέψει.
Διαβάστε επίσης: Ο Νυχτοφύλακας που Φρόντιζε να μην Ξημερώσει
Τέφρα και λάβα εκτοξεύτηκαν ψηλά στον ουρανό, ρίχνοντας μια σκοτεινή σκιά στον κάποτε πασίγνωστο ηλιόλουστο παράδεισο.
Πέτρες και βράχια έπεφταν βροχή
Παρατηρώντας την καταστροφή που είχε προκαλέσει, ο Νίκος έψαχνε απεγνωσμένα έναν τρόπο να αντιστρέψει τις κατακλυσμικές συνέπειες των πράξεών του. Άρχισε να τρέχει προς την έξοδο της σπηλιάς, ενώ πέτρες και βράχια έπεφταν βροχή γύρω του. Πρόφτασε και βγήκε ζωντανός. Όμως το έδαφος δεν είχε σταματήσει να κουνιέται.
Με οδηγό την ταπεινοφροσύνη που, ανακάλυψε μόλις πριν λίγα λεπτά ότι διέθετε, ζήτησε τη βοήθεια των κατοίκων του νησιού. Παραδόξως, συνεργάστηκαν όλοι μαζί για να βρουν μια λύση. Περίεργο, αλλά οι άνθρωποι παραμερίζουν τις διαφορές τους μπροστά σε έναν ορατό κίνδυνο – διαφορετικά αδιαφορούν αν δεν φτάσει η απειλή μέσα στο σπίτι τους – ούτε καν στο διπλανό.
Με τις συνδυασμένες προσπάθειές τους, επινόησαν ένα σχέδιο για να ανακατευθύνουν τις ροές λάβας μακριά από τα χωριά, προστατεύοντας ό,τι είχε απομείνει από το αγαπημένο τους νησί. Ο Νίκος, ταπεινωμένος από το λάθος του, ηγήθηκε της επίθεσης, χρησιμοποιώντας το έμφυτο πείσμα του για να ξεπεράσει τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν.
Ένα αλλαγμένο αγόρι, ένας αποκατεστημένος παράδεισος
Πέρασαν μήνες και το κάποτε κατεστραμμένο νησί άρχισε να θεραπεύεται. Η φύση, ανθεκτική όσο ποτέ, έβαψε το τοπίο με ζωηρά χρώματα για άλλη μια φορά. Τα σημάδια της έκρηξης ξεθώριασαν, αντικαταστάθηκαν από ανανεωμένη ζωή και ανάπτυξη.
Ο Νίκος, για πάντα αλλαγμένος από την εμπειρία του, αφοσιώθηκε στην προστασία του νησιού που είχε σχεδόν καταστρέψει. Έγινε καθοδηγητικό φως για τους χωρικούς, υπενθυμίζοντάς τους τη σημασία του σεβασμού στη δύναμη της Φύσης.
Διαβάστε επίσης: Οι Δώδεκα Έλικες στο DNA του
Το πεισματάρικο αγόρι είχε μάθει ένα πολύτιμο μάθημα, ανακαλύπτοντας ότι η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο να αψηφάς τη Φύση, αλλά στο να την αγκαλιάζεις και να την θρέφεις. Και καθώς ο ήλιος έδυε πάνω από τα πανέμορφα βράχια της Σαντορίνης, ο Νίκος ορκίστηκε να προστατεύσει το αγαπημένο του νησί, διασφαλίζοντας ότι η ομορφιά και η γαλήνη του δεν θα απειληθούν ποτέ ξανά.
diadrastika / Image by lenaivanova from depositphotos.com
