Μετρούσαν οι αρχαίοι Ινδοί το χρόνο με ακρίβεια 0,0033 sec; Γιατί;
Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο σχολιασμού, με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Ο Andrew Tomas, είναι κορυφαίος θεωρητικός των UFO και αρχαίων αστροναυτών, ερευνητής και συγγραφέας πολλών βιβλίων. Σε ένα από αυτά με τίτλο Beyond the Time Barrier, στρέφει την προσοχή του στη φύση και τα αινίγματα του χρόνου. Ο χρόνος, υποστηρίζει, δεν είναι μια αφαίρεση: το χθες και το αύριο είναι τόσο αληθινά όσο και το σήμερα. Για να υποστηρίξει τα λεγάμενά του παραθέτει μια σειρά από χρονικές ανωμαλίες και θέτει ορισμένα άκρως προκλητικά ερωτήματα:
Είναι αλήθεια ότι οι αστροναύτες σε έναν διαστρικό πύραυλο θα ταξιδέψουν κατευθείαν στο μέλλον; Πώς γίνεται όταν ένα άδειο πάρκινγκ φωτογραφήθηκε με μια ειδική κάμερα υπερύθρων, το φιλμ που αναπτύχθηκε έδειχνε αυτοκίνητα που είχαν ξαναβρεθεί εκεί, δηλαδή, ουσιαστικά φωτογραφίζοντας το παρελθόν; Άφησαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι σοφοί κωδικοποιημένη πρόβλεψη όλων των μελλοντικών γεγονότων από το 100 π.Χ. έως το 2100 μ.Χ.; Πώς γίνεται οι προφήτες από τον Νοστράδαμο μέχρι την Τζιν Ντίξον να έχουν προβλέψει μελλοντικά γεγονότα με τέτοια απίστευτη ακρίβεια;
Στην έρευνά του για τον χρόνο, ανάμεσα σε άλλα, μελέτησε στην Ινδία το ημερολογιακό σύστημα των Βραχμάνων. Η διαίρεση του χρόνου της ημέρας είναι εξηκονταμερής για την ώρα, το λεπτό, το δευτερόλεπτο. Αλλά το φοβερό, δεν είναι αυτό, αφού έτσι κι αλλιώς μας είναι πολύ οικεία αυτή η διαίρεση. Το εκπληκτικό είναι πως η διαίρεση του χρόνου έφτανε μέχρι και το 1/300 χιλιοστόμετρο του δευτερολέπτου. Με απλά λόγια από την καθημερινότητά μας: 1/300 του δευτερολέπτου = 3.33333333 χιλιοστά δευτερολέπτου = 0.0033 δευτερόλεπτα.
Σύμφωνα με τον Τόμας, το πιο μικρό χρονικό διάστημα στο ημερολογιακό σύστημα των Βραχμάνων, το ινδικό «κάσχτα» ισοδυναμεί με το 1/300 χιλιοστόμετρο του δευτερολέπτου. Το πιο εκπληκτικό από όλα δεν είναι μόνο η υποδιαίρεση, αλλά γιατί να έφτασαν σε αυτήν; Κανένας δεν έχει χρησιμοποιήσει ένα τμήμα τόσο μικρό του μικροδευτερόλεπτου, εκτός από έναν σημερινό πυρηνικό φυσικό…
Κάποια «μεσόνια» και «υπερόνια» έχουν μια διάρκεια ζωής ίση με ένα «κάσχτα». Αναρωτιέμαι, λοιπόν: Άραγε, έκανε τους σωστούς υπολογισμούς ο Andrew Tomas ή μήπως κάπου του ξέφυγε από τον ενθουσιασμό του; Κι αν δεν έκανε λάθος; Πρόκειται για σύμπτωση, ή μήπως οι θεοί της Ινδίας που έζησαν ανάμεσα στους ανθρώπους κατείχαν πραγματικά τις τεράστιες γνώσεις που τους αποδίδονται; Δεν πρέπει να ξεχνάμε όσα έχουν γραφτεί σε ινδικά έπη, όπως η Μαχαμπαράτα, όπου μέσα εκεί περιγράφονται μάχες και αερομαχίες τύπου starwars, με τα λεγόμενα vimanas. Εκεί, το απειροελάχιστο χρονικό διάστημα, ίσως, να είχε κάποιο νόημα για τους φυσικούς της εποχής εκείνης. Ακόμα κι αν όλε αυτές οι ιστορίες είναι μύθοι και φαντασίες… εξακολουθεί να παραμένει το ερώτημα. Τι μετρούσαν με τόσο ανατριχιαστικά μεγάλη ακρίβεια οι αρχαίοι Ινδοί;
diadrastika / Image by WikiImages from Pixabay
