Γιατί Οστά και Όπλα Μαραθωνομάχων Είναι σε Ισραήλ και Καναδά
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο φαντασίας, με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Όλοι γνωρίζουμε – ή θα έπρεπε να γνωρίζουμε – για την Μάχη του Μαραθώνα η οποία διεξήχθη προς τα τέλη του Καλοκαιριού ή στις αρχές Φθινοπώρου, του 490 π.Χ. Aποτελεί τη σύγκρουση μεταξύ των Αθηναίων-Πλαταιών και των Περσών κατά την πρώτη εισβολή των τελευταίων στην Ελλάδα. Ένας στρατός περίπου 11.000 Ελλήνων εναντίων κάπου 100.000 Περσών.
Στη μάχη αυτή συνέβησαν πολλά περίεργα. (Διαβάστε: Τα 5 Ανεξήγητα Φαινόμενα της Μάχης του Μαραθώνα) Ανάμεσα σε αυτά ήταν και εκείνο με έναν άγνωστο άντρα που εμφανίστηκε ξαφνικά στο Ελληνικό στρατόπεδο ντυμένος με εντελώς άγνωστη στολή κρατώντας στα χέρια του κάτι που έμοιαζε με εχέτλη (λαβή αρότρου). Με αυτό το παράξενο όπλο, ο Εχετλαίος, όπως τον ονόμασαν, εξόντωσε πολλούς Πέρσες. Μετά τη μάχη, ο άγνωστος άνδρας χάθηκε με τον ίδιο τρόπο που είχε εμφανιστεί: ξαφνικά. Κανείς δεν έμαθε ποτέ τίποτα γι’ αυτόν. (Διαβάστε σχετικά: Εχετλαίος: Ο Άγνωστος με το Φωτεινό Όπλο στην Μάχη του Μαραθώνα)
Καθηγητές και μελετητές απέρριψαν την περιγραφή του Παυσανία για τον Εχετλαίο, ως αποκύημα της φαντασίας του, ή την ερμήνευσαν ως έναν εμβόλιμο μύθο. Ωστόσο, ξένα πανεπιστήμια, ιδίως του Καναδά και του Ισραήλ, σε συνεργασία, έδωσαν λίγη περισσότερη προσοχή στο θέμα και συσχέτισαν το Πείραμα της Φιλαδέλφειας με τη Μάχη του Μαραθώνα. Έστειλαν, λοιπόν, επιστήμονες μαζί με τους πρώτους από τους αριστούχους σπουδαστές, σε μια εκπαιδευτική εκδρομή στον Μαραθώνα. Όταν έφτασαν στην ιστορική πεδιάδα και, σε συνεργασία με ελληνικά πανεπιστήμια και αρμόδια υπουργεία έλαβαν κάποιες πληροφορίες.
Αυτές τους οδήγησαν στο συμπέρασμα πως ειδικά στα χρόνια της Μάχης του Μαραθώνα, η μορφολογία εδάφους και υπεδάφους ήταν τέτοια που δημιουργούσαν τον μεγαλύτερο φυσικό ηλεκτρικό πυκνώτη του κόσμου. Θα μπορούσε να φορτίζεται με ρεύμα από κεραυνούς που έπεφταν – ή με άγνωστα τεχνητά μέσα που μπορεί να διέθεταν οι αρχαίοι Έλληνες. Η πεδιάδα/πυκνωτής, σε ορισμένα χρονικά διαστήματα μπορούσε να εκφορτίζεται. Όταν εκφορτιζόταν δημιουργούσε ηλεκτρομαγνητικό πεδίο ανάλογου μεγέθους. Μέσα σε αυτό θα μπορούσε να εμφανιστεί και να εξαφανιστεί ο Εχετλαίος. Αν, φυσικά, ίσχυε κάτι από όλα αυτά μαζί, σπουδαστές και επιστήμονες αναρωτήθηκαν για ποιο λόγο δεν συνέβη το ίδιο στους δύο αντίπαλους στρατούς. δηλαδή να εξαφανιστούν από το πεδίο της μάχης και να εμφανιστού κάπου αλλού.
Μόνο ένας τρόπος υπήρχε για να διαπιστώσουν τη θεωρία της πεδιάδας/πυκνωτή– εφόσον πια δεν ήταν δυνατό να κάνουν πειράματα σε ανοιχτό χώρο και σε κοινή θέα για να διαπιστώσουν αν πράγματι η πεδιάδα ήταν πυκνωτής ή όχι. Τα δύο ξένα πανεπιστήμια επέλεξαν να συνεργαστούν με τα αρμόδια υπουργεία και να πάρουν στην διάθεσή τους προς μελέτη, ό,τι υπήρχε από οστά και οπλισμό των Μαραθωνομάχων για μελέτες, γενετικές και άλλες. Ήλπιζαν σε αυτά να βρουν ίχνη που θα υποδείκνυαν, ενδεχομένως, ότι είχαν εκτεθεί σε ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, ή άλλα στοιχεία που θα μπορούσαν να διακριβώσουν, με κάποιο τρόπο, αν ο Εχετλαίος ήταν στη φαντασία του Παυσανία ή όχι και, επιπλέον, αν η πεδιάδα λειτούργησε ποτέ ως φυσικός πυκνωτής, με φυσικά ή τεχνητά μέσα.
Οι υπογραφές μπήκαν οπότε οι σκελετοί των οπλιτών, ο ρουχισμός τους και οτιδήποτε μεταλλικό, άρχισε σιγά-σιγά να ταξιδεύει σε Καναδά και Ισραήλ. Έφυγαν, με την υπόσχεση ότι τα λείψανα και τα πάντα που δανείστηκαν, θα επέστρεφαν κάποια στιγμή στο μέλλον. Ωστόσο, όλοι οι συμβαλλόμενοι γνώριζαν πολύ καλά πως αυτό δεν ήταν δυνατό να συμβεί, καθώς τα αντικείμενα προς εξέταση θα μπορούσαν να υποστούν φθορές, τέτοιες που θα τα κατέστρεφαν. Ακόμα κι αν αυτό το απέφευγαν, η συνεχώς εξελισσόμενη τεχνολογία πάντα θα καθυστερούσε την επιστροφή τους, αφού η πρόοδος ήταν προορισμένη να κάνει συνεχώς επανεξετάσεις και επαληθεύσεις των προηγούμενων αποτελεσμάτων τα οποία προέρχονταν από κατώτερη τεχνολογία.
diadrastika / Image by Yuri_B from Pixabay
