Παράξενα όντα επιτέθηκαν στη Μονή Όσιου Δαβίδ
Οι φετινές καλοκαιρινές διακόπες μου στην Βόρεια Εύβοια δεν θα μπορούσαν να μην συμπεριλάβουν οπωσδήποτε και μια επίσκεψη στην Μονή του Οσίου Δαβίδ.
Είχα ήδη ερευνήσει από το διαδύκτιο για το συγκεκριμένο μοναστήρι και κάποια ελάχιστα πράγματα για τον Μακαριστό Αγιο Γέροντα Ιάκωβο ο οποίος απεβίωσε σχετικά πρόσφατα το έτος 1991, κι απ΄ότι ενημερώθηκα αναμένεται σύντομα η Αγιοποίηση του.
Μετά το προσκύνημα στον Οσιο Δαβίδ και στον τάφο του Γέροντα και λίγο πρίν την έξοδο μου από την Μονή, αγόρασα ενα βιβλίο το οποίο πιστεύω πως οι περισσότεροι από εσάς έχετε διαβάσει κατά την επίσκεψη σας στον Αγιο.
Είναι γραμμένο από τους Πατέρες της Μονής και αφορά τον βίο και το θαυμαστό έργο του Γέροντα Ιακώβου. Ομολογώ ότι μέχρι πρίν λίγες ημέρες δεν γνώριζα σχεδόν τίποτα για τον Γέροντα, και ξαφνικά με έπιασε μια
επιθυμία να ξεκινήσω αμέσως την ανάγνωση της βιογραφίας του.
Ωσπου, έπεσα πάνω σε ενα περιστατικό όπου διηγούνταν ο Γέροντας για μια
επίθεση που δέχτηκε από κάτι παράξενα όντα με μορφές ανθρώπων ζώων
κ.τ.λ.
Στην Αθέατη γνώση, είχαμε ανεβάσει παλαιότερα ενα άρθρο με τον Οσιο Παίσιο όπου Αγιορέιτες ασκητές περιέγραφαν ενα περιστατικό του Γέροντα όπου είδε Νεφελίμ.
Κάτι παρόμοιο πιστεύω ότι συνέβει και στον Γέροντα Ιάκωβο, και αισθάνθηκα την επιθυμία να μοιραστώ το παρακάτω κείμενο μαζί με κάποια σχόλια δικά μου.
<<Επιδιόρθωνα τα δωμάτια της Μονής. Κάποια ημέρα λίγο πρίν το μεσημέρι
επειδή κουράστηκα ξάπλωσα σ ενα κρεβατάκι ενός δωματίου για να
ξεκουραστώ λιγάκι.
Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα βίαια ένας στρατιώτης με κάτι παλιές γκέτες. Είχε μόνο ενα μάτι στο μέτωπο και φώναζε αγριεμένος:
Εδώ είσαι λόιπόν; Τώρα θα δείς τι θα πάθεις. Και μαζί με αυτόν μπήκαν
στο δωμάτιο περίπου δεκαοχτώ δαίμονες με διάφορες μορφές σαν άνθρωποι, σαν πίθηκοι κ.λ.π.
Ορμηξαν επάνω μου κι άρχισαν να με χτυπούν και να με βασανίζουν. Εγώ προσπάθησα να κάνω το σημείο του Σταυρού, αλλά τρείς από αυτούς μου κρατούσαν το χέρι κι ένας μου άνοιγε τα δάχτυλα, ώστε να μη μπορέσω να σχηματίσω με τα τρία δάχτυλά μου το σημείο του Σταυρού.
Τα χτυπήματα και τα βάσανα που υπέφερα δεν πριγράφονται. Από το στόμα μου και από την μύτη μου έτρεχαν αίματα, τα χείλη μου πρησμένα, τα γένεια
μου και τα μαλλιά μου μαδημένα, τα ράσα μου ανοιγμένα και το παντελόνι
μου κατεβασμένο, γιατί ακόμη και στα απόκρυφα μέρη μου επέτρεψε ο Θεός
να με βασανίσουν.
Τα δάχτηλά μου στραμπουληγμένα, ο ώμος μου σχεδόν βγαλμένος, τ αυτιά μου να ακούν τα γεμάτα μίσος λόγια τους.
Ο ένας μου έλεγε: – Με βλέπεις εμένα; Εγώ είμαι αυτός που σε πιάνω από το λαιμό και δεν σε αφήνω να διαβάσεις καθαρα.
Ο άλλος: – Εγώ είμαι που σου κάνω το τάδε, κ.λ.π.
Ο καθένας μου ανέφερε και τους πειρασμούς που μου προξενούσε. Κάποια
στιγμή επιτέλους μπόρεσα κι απελευθέρωσα το χέρι μου κι έκαν το Σταυρό
μου. Οι δαίμονες αμέσως τότε πήδηξαν από το παράθυρο και έφυγαν
αφήνοντας με μισοπεθαμένο.
Μάζεψα τα ρούχα μου και κατέβηκα, όπως μπόρεσα κάτω στην κουζίνα, όπου ήταν μια γιαγιά προσκυνήτρια. Μόλις με είδε τρόμαξε.
– Δεν ανέβηκες πάνω γιαγιά να με βοηθήσεις, οι δαίμονες με σκότωσαν στο ξύλο της είπα.
– Ακουγα πάτερ Ιάκωβε τα χτυπήματα και το θόρυβο, αλλά νόμιζα ότι εργαζόσουν και χτυπούσες εσύ, μου είπε εκείνη.
Η ιστορία που μας διηγήθηκε ο Γέροντας Ιάκωβος – εννοείται πως είναι πέρα
για περα αληθινή και καταγεγραμμένη σε βιβλίο που έκδοσαν οι Πατέρες
της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ το 1996.
Εμείς θα αναλύσουμε τι ακριβώς ήταν αυτά τα πλάσματα που είδε ο Αγιος
Γέροντας Ιάκωβος σε ενα από τα δωμάτια της Μονής, παραπέμποντας σε
διάφορα ντοκουμέντα.
Ο Δωρόθεος Μονεμβασίας, μας διαφωτίζει ότι οι Αγιοι Γέροντες κατανόμαζαν <<δαίμονα>> όποιο παράξενο πλάσμα έβλεπαν και δεν το κατανοούσαν. Ας δούμε τι έγραψε ο ίδιος το 1631:
Πολλά πλήθη ανθρώπων εφόνευσε αυτός , δια το όνομα του Ποσειδώνος και των άλλων δαιμόνων.
Οπως βλέπουμε, ταυτίζει όντα υλικά με όντα ασώματα όπως οι Δαίμονες , κάνοντας πολλούς να μπερδεύονται πάνω στην έρευνά τους.
Επίσης ο Αγιος Γέροντας Ιάκωβος μας αναφέρει ότι το ενα πλάσμα από τα πολλά που τον επισκέπτηκε στο κελί του, είχε μόνο ενα μάτι στο μέτωπο. Πιθανόν αυτό το πλάσμα να ήταν Ράν κυκλωπας εκ του γένους ντουσβέχ.
Παρακάτω θα διαβάσουμε την συνέχεια του χειρόγραφου από τον Δωρόθεο Μονεμβασίας το οποίο λέει:
Εγεννήθην δε και εις την Αντιόχειαν παιδί και είχεν εις την μέσην του μετώπου οφθαλμόν ένα. Είχε δε χείρας τέσσερας και πόδας τέσσερας.
Έλληνες, Γίγαντες, Σαυρομάται, Μονοκέρατοι,Παφλαγόνες, Πέρσαι, Τάταροι, Κυνοκέφαλοι, Πίθηκοι, Αιθίοπες, Αιγύπτιοι (μερικά από τα γένη που ζούσαν τότε στον κόσμο.
Ο Δωρόθεος γράφει στο κείμενο του την λέξη “Πίθηκος” που ανέφερε επίσης και ο Γέροντας Ιάκωβος. Οι δαίμονες που αναφέρει ο Γέροντας ήταν περίπου 18, και σύμφωνα με την περιγραφή του είχαν διάφορες μορφές.
Αξίζει να επισημάνουμε, ότι τα Γένη των Νεφελίμ είναι 17 τον αριθμό.
Ολα τα γένη των Νεφελίμ ήρθαν σε επιμειξία με τους ανθρώπους όπου δημιουργήθηκαν διάφορα γένη Ράν. Οι Ραν είναι οι λεγόμενοι απογόνοι της ένωσης των αρχαίων θεών ή Νεφελίμ με ανθρώπους και αυτοί έζησαν ανάμεσα στους ανθρώπους για πολλά χρόνια, ώσπου όσοι από αυτούς δεν μπορούσαν να αλλάζουν την μορφή τους κατά βούληση άρχισαν να αφανίζονται ώστε να μην αποκαλυφθεί το μυστικό της ύπαρξης των Αδελφότητων.
Ο Γέροντας Ιάκωβος δεν μπορεί να είδε κάποιο όραμα – αφού μετά το περιστατικό, μια γιαγιά προσκυνήτρια είδε τον Γέροντα και τρόμαξε, και επιβεβαίωσε στον ίδιο ότι άκουγε κι εκείνη τα χτυπήματα και το θόρυβο που προέρχοταν από το δωμάτιο του Γέροντα.
Αφου λοιπόν γνωρίζουμε ότι οι δαίμονες είναι ασώματοι, τότε τι πλάσματα ήταν αυτά που βασάνισαν τον Γέροντα;
Τα συμπεράσματα δικά σας!
atheatignosi / Image by Stefan Keller from Pixabay
