Η Λευκή Τράπεζα και το Μαύρο Τριαντάφυλλο
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Στην καρδιά μιας πολύβουης πόλης, βρισκόταν η υπέροχη Λευκή Τράπεζα γνωστή για την άψογη φήμη της. Οι τοίχοι της από λευκό μάρμαρο ήταν στολισμένοι με μεγαλοπρέπεια και οι λευκές μεταλλικές πόρτες της ήταν πάντα ανοιχτές σε όσους αναζητούσαν οικονομική ασφάλεια και ευημερία. Η Λευκή Τράπεζα δεν ήταν απλώς ένας χώρος αποθήκευσης χρημάτων. Ήταν σύμβολο εμπιστοσύνης και ελπίδας για τους ανθρώπους.
Μέσα στην ευημερία της πόλης, υπήρχε ένας ιδιόρρυθμος θρύλος που ψιθύριζε στους δρόμους. Μιλούσε για ένα μυστηριώδες μαύρο τριαντάφυλλο που διέθετε μαγικές δυνάμεις και μπορούσε να φέρει αφάνταστο πλούτο σε όποιον μπορούσε να το βρει.
Πολλοί είχαν ψάξει για αυτό το άπιαστο λουλούδι αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Κάποιοι πίστευαν ότι ήταν απλώς ένας μύθος, ενώ άλλοι κατατρέχονταν από την επιθυμία να αποκαλύψουν τα μυστικά του.
Στη Λευκή Τράπεζα
Μια μέρα, μια νεαρή γυναίκα, η Φιλία, γεμάτη περιέργεια και μια καρδιά γεμάτη όνειρα, βρέθηκε να στέκεται μπροστά στη Λευκή Τράπεζα. Είχε ακούσει ιστορίες για την καλοσύνη της και αποφάσισε να ζητήσει την καθοδήγησή της. Καθώς μπήκε μέσα, την υποδέχτηκε ο σοφός πρώην διευθυντής της τράπεζας, ο κύριος Οικονομίδης – θα κόντευε και τα 90 χρόνια.
Αν και ο πρώην διευθυντής αποχωρούσε, ένιωσε τη λαχτάρα της Φιλίας για κάτι πέρα από τα συνηθισμένα οπότε την συνόδευσε στο γραφείο που κατείχε τιμητικά. Η Φιλία είχε σκοπό να ζητήσει κάποιο δάνειο, όμως κουβέντα στην κουβέντα, αναφέρθηκε το μαύρο τριαντάφυλλο.
Η νεαρή γυναίκα άδειασε την καρδιά της, περιγράφοντας την επιθυμία της να έβρισκε το μαύρο τριαντάφυλλο και τον πλούτο που υποσχόταν. Ο κύριος Οικονομίδης άκουγε με προσοχή και τα μάτια του γέμισαν κατανόηση.
Το μαύρο τριαντάφυλλο
Αρχικά, στην κουβέντα, ξέφυγε του διευθυντή πως υπήρχε πραγματικά το μαύρο τριαντάφυλλο και στη συνέχεια αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως δεν ήταν απλώς ένα συνηθισμένο λουλούδι, αλλά σύμβολο εσωτερικής δύναμης και αποφασιστικότητας. Λέγεται ότι ανθίζει μόνο για όσους πιστεύουν αληθινά στα όνειρά τους και ήταν πρόθυμοι να ξεπεράσουν κάθε εμπόδιο στο δρόμο τους.
Της εξήγησε, επιπλέον, ότι βρισκόταν στη φύλαξη της Λευκής Τράπεζας. Ο κόσμος δεν έπρεπε να μάθει γι’ αυτό το λουλούδι. Γιατί τότε θα έβλεπε την αλήθεια. Αυτό δεν συνέφερε καμία τράπεζα. Και η δική τους ήταν πολύ περήφανη που είχε καταφέρει να το έχει στην κατοχή της
Όταν η Φιλία του ζήτησε να επισκεφθεί το μαύρο τριαντάφυλλο, ο κύριος Οικονομίδης αρνήθηκε. Κανείς δεν επιτρεπόταν να το δει ή να μάθει την ύπαρξή του. Ήταν μυστική. Οι άνθρωποι, όσοι τύχαιναν να το ακούσουν γι’ αυτό, έπρεπε να πειστούν ότι πρόκειται για αστικό μύθο, παραμύθι ή, στη χειρότερη, θεωρία συνωμοσίας.
“Όπως ο κόσμος δεν πρέπει να μάθει ότι ο Πλάτωνας αναφέρθηκε στα τσάκρας με δικές του ορολογίες, παρόμοια δεν πρέπει να μαθευτεί ότι το μαύρο τριαντάφυλλο είναι αληθινό”, της είπε πολύ χαρακτηριστικά.
Όμως, στη συζήτηση που είχε ο τραπεζίτης με τη νεαρή γυναίκα, εκείνη αντιλήφθηκε ότι, άθελά του, έδινε έμφαση σε κάποιες λέξεις και νοήματα που θεώρησε ότι περιέγραφαν τη μυστική τοποθεσία του.
Εμπνευσμένη από τα λόγια του κυρίου Οικονομίδη, η Φιλία ξεκίνησε ένα εσωτερικό ταξίδι, αποφασισμένη να βρει το μαύρο τριαντάφυλλο και να εκπληρώσει τα όνειρά της. Αντιμετώπισε πολλές προκλήσεις στην πορεία. Αλλά με κάθε δυσκολία, γινόταν πιο δυνατή και πιο αποφασιστική.
Σε έναν κρυμμένο κήπο
Τελικά, μετά από ακούραστη αναζήτησης, η Φιλία δημιούργησε έναν χάρτη που βασιζόταν σε αυτά που θεωρούσε ότι ήταν ένας κρυπτογραφημένος κώδικας. Μάρκαρε και το σημείο και όταν έφτασε, βρέθηκε σε έναν κρυμμένο κήπο βαθιά μέσα σε ένα μυστικό δάσος. Εκεί, ανάμεσα σε μια θάλασσα από ζωηρά χρώματα, το είδε – το θρυλικό μαύρο τριαντάφυλλο. Τα πέταλά του ήταν πιο σκούρα από τον νυχτερινό ουρανό και το άρωμά του γέμιζε τον αέρα με μια γλυκιά μαγεία.
Διαβάστε επίσης: Μια βόλτα στον Κήπο των Ανθισμένων Σκέψεων
Πλημμυρισμένη από χαρά, η Φιλία μάδησε προσεκτικά το μαύρο τριαντάφυλλο και το κράτησε κοντά στην καρδιά της. Καθώς το έκανε, ένιωσε να γεμίζει με μια νέα αυτοπεποίθηση. Συνειδητοποίησε ότι το μαύρο τριαντάφυλλο είχε πράγματι ξεκλειδώσει μια αδρανοποιημένη δύναμη μέσα της – τη δύναμη να δημιουργήσει το δικό της πεπρωμένο.
Επιστρέφοντας στην πόλη, η Φιλία μοιράστηκε την απίστευτη ιστορία της με τον κύριο Οικονομίδη, ο οποίος χαμογέλασε συνειδητά.
Αποκάλυψε ότι η αληθινή μαγεία του μαύρου τριαντάφυλλου δεν έγκειται στην ικανότητά του να φέρνει υλικό πλούτο αλλά στη δύναμή του να αφυπνίζει τις συνειδήσεις και τις εσωτερικές δυνατότητες των ανθρώπων. Το ίδιο το ταξίδι είχε μεταμορφώσει τη Φιλία σε μια δυνατή, ανθεκτική γυναίκα ικανή να πετύχει μεγαλεία.
Η «Κοινωνία του Μαύρου Τριαντάφυλλου»
Με τη νέα της σοφία, η Φιλία αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις εμπειρίες της για να βοηθήσει τους άλλους. Ίδρυσε μία κοινότητα που ονομάστηκε «Κοινωνία του Μαύρου Τριαντάφυλλου», αφιερωμένη στην ενδυνάμωση των ατόμων να ξεπεράσουν τους φόβους τους και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
Η Λευκή Τράπεζα έγινε ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της, προσφέροντας οικονομική βοήθεια σε όσους τολμούσαν να ονειρεύονται μεγάλα όνειρα χρηματοδοτώντας τα, φυσικά. Όμως, η Φιλία που δεν μπορούσε να αποφύγει τη συμμετοχή της τράπεζας σε όλο αυτό, εξηγούσε στα μέλη ότι τα σπουδαία όνειρα δεν χρειάζονταν χρήματα.
Και έτσι, ο θρύλος της Λευκής Τράπεζας και του μαύρου τριαντάφυλλου συνέχισε να εμπνέει τις επόμενες γενιές. Ο συνδυασμός των δύο αντικρουόμενων συμφερόντων, δίδαξε ότι ο πραγματικός πλούτος δεν βρίσκεται στην κατοχή υλικών πραγμάτων, αλλά στην επιδίωξη των παθών και στην πίστη της δύναμης των ονείρων.
diadrastika / Image by tdhster from depositphotos.com
