Γιατί οι τζιχαντιστές φοβούνται τους Έλληνες. Τι λέει το Κοράνι και γιατί αμφισβητείται
Λίγοι γνωρίζουν ότι η ιερή λέξη «Κοράνιο» είναι ελληνικότατη και μάλιστα ομηρική*. Προέρχεται από το ιερό ελληνικό ρήμα «κορέω», που σημαίνει σπέρνω -τον Λόγο του Θεού!- και κατ’ επέκταση «σαρώνω».
Το ρήμα «κορέω» εκφράζει και την ιερή πράξη της δημιουργίας: όταν ο πατέρας μας «εκόρευσε», δηλαδή έσπειρε τον σπόρο του στην κόρη-μάνα μας και έπλασαν εμάς!
Σήμερα το ρήμα είναι γνωστό ως: «δια-κορεύω», από το κόρη: δια-κορεύω<κόρη. Δηλαδή η πιο δημιουργική πράξη στον κόσμο! Στο «Κοράνιο» (η λέξη είναι ΔΑΝΕΙΟ των Αράβων, Περσών και Τούρκων από το ελληνικό-ομηρικό: κορέω).
Το «Κοράνιο» έχει 114 «Κεφάλαια» (η αντίστοιχη «Αραβική» λέξη: «Surah» είναι και αυτή ελληνική, από το «Σειρά»).
Αλλά και η λέξη «Αλλάχ» είναι από το ελληνικότατο «άλιος», που είναι η πρωτο-ελληνική λέξη ήλιος: Ο πρώτος πρώτος Θεός του πρωτο-Ελληνα Πελασγού ήταν, όχι ο Δίας, όχι ο Κρόνος, αλλά ο Ηλιος! Που χαρίζει το φως και τη ζωή στους Ανθρώπους: άλιος**ήλιος**Ελλάς (=το Φως)**Hellas**(Η=Χ) Αλλάχ…
Και το όνομα «Μωάμεθ» είναι δάνειο από το ελληνικότατο «μεγάθυμος» = ον με πλούσιο κόσμο ψυχής.
Τι λέει το Κοράνι για τους Έλληνες:
«Οι Έλληνες [πάντα] θα… νικούν. Είναι θέλημα του Αλλάχ» [Surah ΧΧΧ, 1-5]
(Φυσικά, με το ισχυρότερο όπλο στον κόσμο: τον πολιτισμό τους! Τα κανόνια σκουριάζουν. Ο πολιτισμός όμως διαιωνίζεται.)
Καθηγητής Πάντειου Πανεπιστημίου Σταύρος Θεοφανίδης ,
E-mail [email protected]
(Αποσπάσματα από το Βιβλίο του « Τα Αγγλικά Είναι Ελληνική Διάλεκτος » (English is a Hellenic Dialect) alertgr αναδημοσίευση periergaa
Σύμφωνα με το sarantakos, όλα αυτά δεν ισχύουν:
Φυσικά, όλες οι ετυμολογίες που προτείνονται είναι εντελώς ανυπόστατες.
Το Κοράνι δεν προέρχεται από το (δήθεν ιερό) ρήμα «κορέω» αλλά λέγεται στα αραβικά , Qur’ an και είναι ρηματικό ουσιαστικό του qara`a (διαβάζω, απαγγέλλω).
Ο Αλλάχ Allah προέρχεται απο το al (άρθρο) Ilah, που είναι ένα όνομα του θεού, συγγενικό με το εβραϊκό Ελοχίμ.
Ο Μωάμεθ δεν έχει καμιά σχέση με την ελληνική λέξη «μεγάθυμος». Το αραβικό Muhammad σημαίνει αινετός, αξιοΰμνητος, και είναι μετοχή αορίστου του ρήματος hamada ή κάπως έτσι που θα πει υμνώ.
Όσο για τη Σούρα, που μας λένε ότι παράγεται από το ελλ. σειρά, είναι αραβική λέξη που σημαίνει «βήμα, βαθμός» και πιθανώς είναι δάνειο από τα εβραϊκά. Υπάρχει βέβαια και ελληνική λέξη «σούρα», αλλά σημαίνει άλλο πράγμα ?
Το μόνο που είναι κάπως σωστό σε αυτό το κειμενάκι είναι ότι πράγματι υπάρχει σούρα του Κορανίου, η ΧΧΧ, με τίτλο «Οι Ρωμαίοι» (Αρ-Ρουμ) που εννοεί τους Βυζαντινούς της εποχής του Ηρακλείου. Ήταν ο πόλεμος με τους Πέρσες, όπου ο Μωάμεθ συμπαθούσε περισσότερο τους Χριστιανούς παρά τους Ζωροαστριστές.
Στα αγγλικά, οι πρώτοι πέντε στίχοι της σούρας αυτής είναι:
[30:1] Alif. Lam. Mim.
[30:2]The Romans have been defeated
[30:3] In the nearer land, and they, after their defeat will be victorious
[30:4] Within ten years – Allah’s is the command in the former case and in the latter – and in that day believers will rejoice
[30:5] In Allah’s help to victory. He helpeth to victory whom He will. He is the Mighty, the Merciful.
Οι Ρουμ βεβαίως, οι Ρωμαίοι, αλλά ας δεχτούμε πως ισχύει και για τους παλαιότερους και νεότερους Έλληνες. Και πάλι όμως η μετάφραση στο μυθούργημα είναι δημιουργική, αφού προσθέτει ότι οι Έλληνες «πάντα» θα νικούν -και βάζει και σε παρένθεση τη φιοριτούρα για τον πολιτισμό, που δεν είναι βέβαια του Μωάμεθ αλλά προσθήκη του κ. Θεοφανίδη.
Οπότε, πολύ φοβάμαι ότι οι τζιχαντιστές δεν τρέμουν όταν ακούνε το όνομα «Έλληνες» και όχι μόνο επειδή το «γιουνάνι» δεν είναι ίδιο με το «ρουμ» που έχει το Κοράνι. Έχει όμως γούστο το μυαλό του Ελληναρά, που σε οποιοδήποτε γεγονός συνταράζει τη διεθνή επικαιρότητα, πρέπει οπωσδήποτε να βρει και να κολλήσει κάτι που να δοξάζει τους Έλληνες. Σκάει το μεγάλο σκάνδαλο της Φολκσβάγκεν, ο Ελληναράς βρίσκει ότι μια Ελληνίδα ερευνήτρια το έφερε στην επιφάνεια (δεν ισχύει). Γίνεται το μακελειό στο Παρίσι, ο δικός μας φαντάζεται ότι οι τζιχαντιστές τρέμουν τους Έλληνες. Απελπιστικό καταντάει…
ΥΓ
Παρόλο που δεν περιλαμβάνεται στο μυθοκειμενάκι, θα ήθελα να αναφερθώ και σε ένα δεοντολογικό, ας πούμε, θέμα που υπήρχε στην αρχική μορφή του κειμένου, αυτήν που την υπέγραφε ο κ. Σταύρος Θεοφανίδης.
Λέει στην αρχή του άρθρου:
Λίγοι γνωρίζουν ότι η ιερή λέξη «Κοράνιο» είναι ελληνικότατη και μάλιστα ομηρική*
Ο αστερίσκος παραπέμπει στην εξής υποσημείωση:
* (Βλ. το τελειότερο Λεξικό των Liddell-Scott «Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης», μετάφραση Α. Κωνσταντινίδου, τόμος 2, έκδοση. Ελληνικά Γράμματα, το λήμμα «κορέω»)
Τι συμπέρασμα βγάζει ο ανυποψίαστος αναγνώστης; Φυσικά ότι το εγνωσμένου κύρους Λεξικό Liddell-Scott, στο λήμμα «κορέω» τεκμηριώνει την ελληνική προέλευση της λέξης «Κοράνιο», όχι; Κι όμως, το λεξικό Liddell-Scott στο λήμμα αυτό γράφει μόνο τα εξής:
korewΌπως βλέπετε, καμιά αναφορά στο Κοράνιο, καμιά αναφορά σε ιερό ρήμα. Αντίθετα, έχει (και) αισχρή σημασία, λέει το λεξικό.
Αλλά από τους χιλιάδες που θα διαβάσουν το άρθρο, πόσοι θα έχουν την όρεξη και τη δυνατότητα να ψάξουν οι ίδιοι στο ΛίντελΣκοτ; Ένας; Δύο; Πέντε; Και πολλούς λέω. Οι άλλοι, βλέποντάς το τυπωμένο, θα αποκομίσουν την εντύπωση ότι το Κοράνι είναι ασφαλώς ελληνική λέξη «αφού το γράφει το Λίντελ Σκοτ», που το έχουν ακουστά για έγκυρο λεξικό (και είναι).
Δεν την βρίσκω πολύ επιστημονική αυτή τη μέθοδο, αν με ρωτάτε.
Περισσότερα για το θέμα εδώ: https://sarantakos
