Πως Μπορεί να γίνει Εξόντωση ενός Λαού, Χωρίς Όπλα και Πόλεμο
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Η εξόντωση ενός λαού χωρίς τη χρήση όπλων και πολέμου είναι δυνατή μέσω της εφαρμογής συστηματικών διακρίσεων και περιθωριοποίησης που οδηγούν σε κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτό το ισχυρό μέσο καταπίεσης έχει αναπτυχθεί σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν και συνεχίζει να χρησιμοποιείται και σήμερα, όχι μόνο σε καθεστώτα τυραννίας, αλλά και σε πολιτεύματα δήθεν δημοκρατικά.
Πολιτικές και νόμοι που οδηγούν στην εξόντωση ενός λαού
Η διαιώνιση της περιθωριοποίησης και τελικά της εξόντωσης ενός λαού, επιτυγχάνεται μέσω πολιτικών και νόμων που θεσπίζονται από τις κυβερνήσεις και τις αρχές και, συνήθως, δεν είναι άμεσα αντιληπτές από τους πληθυσμούς στους οποίους εφαρμόζονται.
Αυτές οι πολιτικές μπορούν να περιλαμβάνουν την άμεση απαγόρευση – ή την επιβολή κριτηρίων – ορισμένων κατηγοριών από την πρόσβαση σε εκπαίδευση, υπηρεσίες υγείας και άλλες βασικές απαιτήσεις. Η Δικαιοσύνη είναι μία από αυτές, όταν εξυπηρετεί συμφέροντα.
Επίσης, η θέση διακρίσεων στην απασχόληση και τις οικονομικές πολιτικές που ευνοούν μόνον ορισμένες ομάδες του πληθυσμού, ή ενός λαού, είναι επίσης συνηθισμένες πρακτικές.
Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι περιορίζονται σε όλους τους τομείς της ζωής τους, αποκλείονται από τις αγορές και αποκλείονται τα βασικά δικαιώματά τους.
Οικονομική εκμετάλλευση και στέρηση πόρων
Ένας τρόπος με τον οποίο ένας πληθυσμός μπορεί να εξοντωθεί αποτελεσματικά χωρίς τη χρήση όπλων και πολέμου είναι μέσω της οικονομικής εκμετάλλευσης και της στέρησης πόρων.
Η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων είναι μια κοινή μέθοδος που χρησιμοποιείται για την εκμετάλλευση και την καταπίεση ευάλωτων πληθυσμών.
Όταν ισχυρές οντότητες, όπως πολυεθνικές εταιρείες ή κυβερνήσεις, εκμεταλλεύονται τους πόρους μιας περιοχής χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την ευημερία του τοπικού πληθυσμού, μπορεί να οδηγήσει σε περιβαλλοντική υποβάθμιση, εκτόπιση κοινοτήτων και καταστροφή των μέσων διαβίωσης.
Αυτό μπορεί να συμβεί είτε αυτοί που εκμεταλλεύονται τους πόρους ανήκουν στην ίδια χώρα, είτε οι πόροι δίνονται προς εκμετάλλευση σε εταιρείες άλλης χώρας.
Ότι από τα δύο και αν ισχύσει, αν γίνεται χωρίς φροντίδα για τον τόπο και τον πληθυσμό του, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη φτωχοποίηση και την τελική εξόντωση ενός λαού, ή ενός πληγέντος πληθυσμού.
Οικονομικές πολιτικές που ωφελούν ορισμένες ομάδες σε βάρος άλλων
Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο οι πληθυσμοί μπορούν να εξοντωθούν χωρίς όπλα και πόλεμο είναι μέσω οικονομικών πολιτικών που ωφελούν ορισμένες ομάδες σε βάρος άλλων.
Αυτές οι πολιτικές μπορούν να εφαρμοστούν τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο και συχνά διαιωνίζουν τις ανισότητες και επιδεινώνουν τη φτώχεια.
Για παράδειγμα, οι πολιτικές που ευνοούν τα συμφέροντα των πλούσιων ελίτ ή των πολυεθνικών εταιρειών μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση πλούτου και πόρων στα χέρια λίγων, ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού μένει φτωχή και περιθωριοποιημένη.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι όταν βασικά αγαθά ακριβαίνουν, οι μισθοί παραμένουν οι ίδιοι ή ακόμα χειρότερα μειώνονται εξαιτίας διαφόρων παραγόντων που χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία, αλλά στην πραγματικότητα δεν ισχύουν, αλλά δίνεται η εντύπωση ότι είναι πραγματικότητα.
Ένας άλλος τρόπος είναι η επιβολή μεγάλων φόρων, αλλά και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν την οικονομία και που, ουσιαστικά, τα έργα αυτά δεν χρειάζονταν να γίνουν εξαρχής, ή μακροπρόθεσμα δεν θα αποφέρουν κανένα όφελος.
Αυτή η οικονομική ανισότητα μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική αναταραχή, αλλά το γεγονός πως αναφερόμαστε σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, είναι πιθανότερο να επέλθει μείωση και, τελικά, εξαφάνιση αυτών των ορισμένων πληθυσμών, οπότε κατ’ επέκταση έχουμε την εξόντωση ενός λαού.
Έλλειψη πρόσβασης σε βασικές ανάγκες και υπηρεσίες
Η άρνηση πρόσβασης σε βασικές ανάγκες και υπηρεσίες είναι μια άλλη μέθοδος με την οποία ένας πληθυσμός μπορεί να εξοντωθεί χωρίς τη χρήση όπλων και πολέμου.
Όταν τα άτομα στερούνται βασικών πόρων όπως τροφή, καθαρό νερό, υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση, η σωματική και ψυχική τους ευημερία τίθεται σε κίνδυνο. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση που αυτά δεν λειτουργούν όπως πρέπει, αλλά απλά υπάρχουν γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας, μειωμένα ποσοστά γονιμότητας και γενική μείωση της συνολικής υγείας και ζωτικότητας του πληθυσμού.
Με την πάροδο του χρόνου, η έλλειψη πρόσβασης σε βασικές ανάγκες και υπηρεσίες μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή εξόντωση του πληγέντος πληθυσμού.
Πολιτιστική αφομοίωση και διαγραφή ταυτότητας
Καταστολή πολιτιστικών πρακτικών και παραδόσεων
Η πολιτιστική αφομοίωση και η διαγραφή ταυτότητας αποτελούν έναν τρόπο με τον οποίο μπορεί να εξαλειφθεί ένας λαός χωρίς τη χρήση όπλων και πολέμου.
Ένας τρόπος αυτής της ανάλυσης είναι η καταστολή των πολιτικών πρακτικών και παραδόσεων. Όταν μια κουλτούρα αναγκάζεται να εγκαταλείψει τις παραδόσεις και τις πρακτικές της υπό το βάρος της επιβολής και της πίεσης από μια εξουσία, τότε η ταυτότητα του λαού αυτού χάνεται.
Η αποστολή της κυρίας κουλτούρας είναι να εξαλείψει τις διαφορές και να ενοποιήσει τον πληθυσμό υπό μία κοινή ταυτότητα. Με αυτόν τον τρόπο, η πολιτιστική ποικιλομορφία και η πολυμορφία των λαών μπορεί να εξαλειφθεί.
Αναγκαστική αφομοίωση στην κυρίαρχη κουλτούρα
Ένας άλλος τρόπος εξάλειψης είναι η αναγκαστική αφομοίωση στην κυρίαρχη κουλτούρα.
Όταν ένας λαός αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη γλώσσα, τις παραδόσεις και τις αξίες του και να υιοθετήσει τη γλώσσα, τις παραδόσεις και τις αξίες του εχθρού, τότε η ταυτότητα του λαού αυτού διαγράφεται.
Αυτό, μάλιστα, μπορεί να συμβεί και αρκετά ύπουλα, όταν μία κάποια μόδα εισβάλει και επιβάλει τις δικές της επιταγές. Δεν υποχρεώνεται κανείς να την ακολουθήσει, μα σταδιακά αρκετοί την υπηρετούν και παραμένουν γραφικοί όσοι δεν το κάνουν.
Η αφομοίωση στην κυρίαρχη κουλτούρα γίνεται με την επιβολή της γλώσσας, της θρησκείας, των αξιών και των πρακτικών της εξουσίας. Με αυτόν τον τρόπο, ο λαός χάνει την πολιτιστική του ταυτότητα και σταδιακά οδεύει στην ανάλογη εξόντωση.
Συμπέρασμα και Τζώρτζ Όργουελ
Σε γενικές γραμμές, εκείνο που θα πρέπει να κρατήσουμε ως συμπέρασμα, είναι πως ένας λαός μπορεί εύκολα να εξοντωθεί, αν χρειάζεται να γίνει από σκοπού ή από κακούς χειρισμούς της όποιας κυβέρνησης.
Ορισμένοι έχουν προτείνει ότι αυτές οι διαδικασίες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σχεδόν παντού, τόσα αργά ώστε να μην γίνουν αντιληπτές προκειμένου να γίνουν αποδεκτές, σε ένα απώτερο σχέδιο για μία Παγκόσμια Κυβέρνηση που δρα ή ετοιμάζεται κρυφά – αλλά αυτό θεωρείται ως μία θεωρία συνωμοσίας.
Γενικότερα, όμως, ο κάθε λαός θα πρέπει να επιδιώκει να κυβερνάται από άξιους ανθρώπους και όχι από κατώτερούς του, όπως είχε συμβουλέψει και ο Πλάτωνας, εμμέσως πλην σαφώς. Πως θα καταλάβει ο λαός ότι κάποιος είναι άξιος για κυβερνήτης του; Αν έχει τη δυνατότητα να επιλέξει και τον ενδιαφέρει η ευημερία του ίδιου και του τόπου του, θα πρέπει να φροντίσει γι’ αυτήν.
Αν μάλιστα, λάβουμε σοβαρά τα λόγια του Τζώρτζ Όργουελ, στο βιβλίο του 1984, τότε ένας λόγος παραπάνω, να ενδιαφερθεί ένας λαός για το ποιος θα τον κυβερνήσει: «Το αντικείμενο της εξουσίας είναι η εξουσία» και «Η εξουσία δεν είναι μέσον, είναι σκοπός», οπότε θα μπορούσε, ίσως, για δικούς της λόγους να κανονίσει την εξόντωση ενός λαού.
diadrastika / Image by dovapi from depositphotos.com
