Πως «μαλάκωναν» τις κυκλώπειες πέτρες. Μία παράξενη εκδοχή
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο σχολιασμού με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Φαντάζομαι θα έχετε ακούσει να γίνεται λόγος για «κυκλώπεια» τείχη καθώς και «κυκλώπεια» κτίσματα που έρχονται από τα βάθη της αρχαιότητας. Ονομάστηκαν έτσι επειδή οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι τα τείχη των προϊστορικών ακροπόλεων που ήταν χτισμένα από τεράστιους ογκόλιθους είχαν κατασκευαστεί από τους μυθικούς Κύκλωπες, σε μία πολύ μακρινή εποχή που σήμερα ονομάζουμε προϊστορική εποχή. Τέτοιες «κυκλώπειες» δομές συναντούμε σε αρκετά μέρη του κόσμου εκτός Ελλάδας. Μάλιστα, οι περισσότεροι από αυτούς είναι «κομμένοι» και «πλεγμένοι» μεταξύ τους τόσο αριστοτεχνικά που μοιάζουν με τεμάχια ενός παζλ. Πως το κατάφερναν αυτό; Υπάρχει ένας παράξενο θρύλος ότι οι οικοδόμοι της εποχής εκείνης «μαλάκωναν» τις κυκλώπειες πέτρες οπότε και μπορούσαν να τους δώσουν το σχήμα που ήθελαν προκειμένου να ταιριάξει ο ένας ογκόλιθος με τον άλλο.
Διαβάστε επίσης: Αρχαία Τείχη του Περού είναι σαν τα Μυκηναϊκά
Υπάρχει μια ιδιαίτερα παράξενη «εξήγηση» – αν μπορεί κανείς να την ονομάσει έτσι καθώς είναι σα να βγαίνει μέσα από ένα θρύλο ή αστικό μύθο. Λέγεται, λοιπόν, ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το σάλιο ενός πουλιού που είχε την ιδιότητα να «μαλακώνει» τον σκληρό βράχο και να τον κάνει εύπλαστο. Πολλοί γέλασαν με αυτή την ιστορία, γιατί ακόμα κι αν υπήρχε ένα τέτοιο πουλί θα ήταν αρκετά δύσκολο να εξάγουν τόσα πολλά κιλά σάλιου από αυτό, ώστε να μπορούσαν να «μαλάκωναν» τις κυκλώπειες πέτρες. Όμως, μια άλλη ιστορία έρχεται συμπληρώσει αυτή με το σάλιο του πουλιού.
Λέγεται, λοιπόν, ότι υπήρχε ένα πουλί που μετέφερε με το ράμφος του φύλλα από κάποιο φυτό, τα οποίο έτριβε πάνω σε κάποιο σημείο του βράχου όση ώρα χρειαζόταν προκειμένου να δημιουργήσει τη φωλιά του. Πολύς κόπος, αλλά τελικά το πουλί με τα φύλλα και, ίσως, με τις εκκρίσεις από το ράμφος τους, κατάφερνε να δημιουργήσει ένα βαθούλωμα στο μέγεθος που ήθελε και να «φτιάξει» το σπιτικό του. Μάρτυρας αυτής της διαδικασίας υποτίθεται υπήρξε ο Βρετανός ερευνητής συνταγματάρχης Percy Fawcett – έτσι λέει ο θρύλος. Είδε το πουλί αυτό να φτιάχνει τη φωλιά του με τον τρόπο που αναφέρθηκε, κάπου στα δάση του Περού και της Βολιβίας.
Ακόμα και αν η ιστορία αυτή με τον Fawcett είναι αληθινή, προφανώς δεν είχε περεταίρω πρακτικά αποτελέσματα, δηλαδή, η ιδέα να μαζέψουν φύλλα από το φυτό που χρησιμοποιούσε το πουλί δεν απέδωσε αφού μάλλον θα έπρεπε να συνδυάσουν και το σάλιο του. Έτσι, λοιπόν, ούτε αυτή η υπόθεση βοηθάει στο να λύσουμε το μυστήριο για τον τρόπο που «μαλάκωναν» τις κυκλώπειες πέτρες. Όμως, μια άλλη πιο πιθανή πρακτική είναι εκείνη που μέσα από ενδείξεις υποδηλώνει πως, εκείνοι οι άνθρωποι εκείνα τα χρόνια, ήξεραν τον τρόπο να χυτεύουν την πέτρα, δηλαδή, όπως εμείς σήμερα κατασκευάζουμε τσιμεντένιες δομές. Κάποιες έρευνες έδειξαν ότι έχουν βρεθεί φυσαλίδες με αέρα σε αρκετές από αυτές τις πέτρες που ανέλυσαν. Όμως και αυτή η ένδειξη δεν είναι αρκετή για να θεωρηθεί ως απόδειξη, χειροπιαστή και επιστημονική, ότι μαλάκωναν, έπλαθαν ή ότι κυριολεκτικά δημιουργούσαν «τεχνητές» πέτρες διαφόρων ποιοτήτων και υφών.
diadrastika / Image by tan4ikk from depositphotos.com
