Μήπως τελικά η Γη είναι Κούφια; Τι είπε ο Πλάτωνας οι Επιστήμονες και οι Φιλόσοφοι
“Μα γίνεται να εξηγηθεί επιστημονικά μία κούφια γη;”
Ως εισαγωγή στη σχετικά σύντομη μας περιήγηση (σε σχέση με όλα όσα έχουν γραφτεί ή ειπωθεί) σε αυτή την, αν μη τι άλλο, γοητευτική θεωρία, ας ξεκινήσουμε με την παραπομπή σε ένα εντυπωσιακό βίντεο, πριν προχωρήσουμε στο αμέσως επόμενο:
National Geographic – The world’s biggest cave 2010 HDTV 720p
Για υπότιτλους: Ρυθμίσεις, Υπότιτλοι, Αυτόματη μετάφραση, Ελληνικά
“Αν η Γη ήταν συμπαγής μάζα και όχι Κούφια, η ταχύτητα της περιστροφής της γύρω από τον άξονα της θα την έσπαγε σε χιλιάδες κομμάτια” Δ. Κούγκουλος
” This is the First Movie ever to be seen of the Polar entrance & the powerful Aurora Borealis like energy field that is occurring at the entrance. This is literally looking into the 5th Dimension from the Russian MIR space station. A truly Celestial vision more beautiful than we could have ever imagined, simply breathtaking.( Both POLES are -No Flight Zones- so this extraordinary document has been made accessible by a courageous russian Whistle Blower)”
Hot! Hollow Earth Proof! NASA zooms in at 2.09 min March 2015
περισσότερα στοιχεία (στα αγγλικά) διαβάστε στο youtube στα σχετικά με το παραπάνω βίντεο…
…το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον θέμα της “κοίλης (ή κούφιας)γης”. Παραθέτω αρχικά κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες που αναφέρει ένας γνώστης επί του θέματος, όπως αποδεικνύεται, σε κάποιο φόρουμ. Όσοι ενδιαφέρονται για αυτό ζήτημα μπορούν να δουν το όσα γενικά ακολουθήσουν ως αφετηρία για τις δικές τους έρευνες. Εδώ να επισημάνουμε επίσης ότι η υπέροχη, αλληγορική ισπανική ταινία “ο λαβύρινθος του Πάνα” (από τις αγαπημένες μας) έχει να πει κάποια πράγματα, με το δικό της τρόπο, πάνω σε όλα αυτά και ειδικά όσον αφορά το θρύλο για το “βασιλιά του κόσμου” απ’το θρυλικό υπόγειο βασίλειο της “Αγκάρτι” ή Αγκάρθα
«Κάτω από το φλοιό της γης που έχει πάχος 800 χιλιόμετρα, υπάρχει ένα κενό. Ένα τεράστιο κούφωμα. Μέσα σε αυτό το κενό, υπάρχουν τρεις oμόκεντροι πλανήτες, με τον ίδιο άξονα. Έχουν περίπου το μέγεθος του Άρη της Αφροδίτης και του Ερμή…»
ΕΝΤΜΟΥΝΤ ΧΑΛΕΫ, αστρονόμος, 1692
«Δηλώνω ότι η γη είναι κούφια. Το εσωτερικό της κατοικείται και αποτελείται από ένα αριθμό συμπαγών ομόκεντρων σφαιρών, η μία μέσα στην άλλη, και είναι ανοιχτή στις περιοχές των πόλων στη 12η ή 16η μοίρα. Αναζητώ εκατό γενναίους συντρόφους, εφοδιασμένους και εξοπλισμένους πολύ καλά, για να ξεκινήσουμε το φθινόπωρο από τη Σιβηρία με τάρανδους και έλκηθρα, με κατεύθυνση τους πάγους της βόρειας παγωμένης θάλασσας. Δεσμεύομαι προσωπικά ότι θα βρούμε μία θερμή και πλούσια χώρα γεμάτη από ωφέλιμα φυτά και ζώα. Αν δεν συναντήσουμε ανθρώπους όταν φθάσουμε σε 82 μοίρες βόρειο πλάτος, θα επιστρέψουμε την επόμενη άνοιξη.»
ΤΖΩΝ ΚΛΗΒΣ ΣΥΜΣ, πρώην λοχαγός πεζικού, Μάιος 1818 – Οχάιο, ΗΠΑ
«Η αληθινή κατοικία του Απόλλωνα βρίσκεται ανάμεσα στους Υπερβόρειους, σε μία χώρα αιώνιας ζωής. Η Λητώ, η μητέρα του Απόλλωνα, γεννήθηκε σε ένα νησί στον αρκτικό ωκεανό, πολύ πιο πέρα από το βόρειο άνεμο. O θεός που κάθεται στο κέντρο, στον ομφαλό της γης, είναι ο Κύριος των μύθων και ο Δημιουργός των θρησκειών της ανθρωπότητας.»
ΠΛΑΤΩΝ
«Ο κόσμος μας δημιουργήθηκε αρχικά μόνο για το εσωτερικό του. Η απόσταση μεταξύ των 2 εσωτερικών επιφανειών είναι 1000 χιλιόμετρα λιγότερη από τη διάμετρο της Γης. Στο κέντρο βρίσκεται μία τεράστια μπάλα θαμπής κόκκινης φωτιάς, περικυκλωμένη από ένα λευκό απαλό φωτεινό σύννεφο. Εκεί βρίσκεται ο θρόνος του βασιλιά του κόσμου.»
ΓΟΥΙΛΣ ΤΖΩΡΤΖ ΕΜΕΡΣΟΝ, 1908
Ο Ελβετός μαθηματικός ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΟΗΛΕΡ (1707-1783), πίστευε ότι στο κέντρο της γης, υπήρχε ένας μικρός ήλιος, που έριχνε το ήπιο φως του σε ένα πολύ ανεπτυγμένο υπόγειο πολιτισμό.
Ο ΛΟΡΔΟΣ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΜΠΑΛΓΟΥΕΡ ΛΥΤΟΝ (1803-1873), στο περίφημο βιβλίο του «Η Επερχόμενη φυλή» λέει πως ακολουθώντας τις στοές ενός μεταλλείου, βρέθηκε σε ένα υπόγειο κόσμο όπου συνάντησε φτερωτά όντα, καθώς και μία φυλή που αποκαλεί τον εαυτό της Βριλ-για. Οι Βριλ-για, διατηρούν ένα σοφό και ανώτερο πολιτισμό, και είναι κάτοχοι της «δύναμης Βριλ», που την χειρίζονται μέσω ενός θαυματουργού ραβδιού. Η δύναμη Βριλ, είναι η υπέρτατη γήινη δύναμη και δημιουργείται από τη συλλογή της αιθερικής ενέργειας της γης, σε σύνδεση με την προσωπική ενέργεια του ανθρώπου. (Βλέπε υπερόπλα Τέσλα, οργογεννήτρια Ράϊχ, εναέριο εύπλαστο ρευστό του Συμς, Μέσμερ-Μεσμερισμός ή Ζωικός Μαγνητισμός κλπ)
Ο ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ, που ήταν μέλος της εταιρείας της Θούλης και της αδερφότητος των Βριλ, ξεκίνησε την επιχείρηση Υπερβόρεια που είχε ως σκοπό τις ανασκαφές σε διάφορα σημεία της Ευρώπης για την ανακάλυψη ιχνών μιας Αρείας υπόγειας ανώτερης φυλής. Στην Ελλάδα έγιναν έρευνες στο φαράγγι του Βίκου, στη Γαύδο, στο Δίστομο και αλλού.
Ο Χίτλερ πίστευε πως η γη είναι κούφια και πως η καμπυλότητά της θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκπομπή υπέρυθρων ακτινών, που θα μπορούσαν να καταγράψουν κινήσεις σε τεράστιες αποστάσεις και για την διενέργεια πολεμικών επιχειρήσεων πίσω από τις γραμμές του εχθρού μέσω υπόγειων διαδρομών.
Η Βουδιστική παράδοση ονομάζει ΜΑΝΟΥ τον άρχοντα – επόπτη του πλανήτη. Το όνομα Μανού συναντάται με διάφορες παραλλαγές σε πολλούς αρχαίους λαούς. Είναι ο ΜΕΝ ή ΜΗΝ των Αιγυπτίων, αλλά και ο Άμμων-Ρα (κρυμμένος ήλιος), ο Μίνωας των Ελλήνων κ.ά. Η Ινδουιστική παράδοση έχει αναφορές στον ΤΣΑΚΡΑ-ΒΑΡΤΗ (εκείνος που θέτει σε περιστροφή τον τροχό) ή παγκόσμιο μονάρχη (βλ. Α-πόλλων ή Α-πολλών ή Α-Πόλον του Πλάτωνα).
Η σπηλιά της Πεντέλης θεωρείται «Αιπόλειο του Πανός», δηλαδή ο πόλος του Πάνα ή του παντός.
Οι ΑΝΑΣΑΖΙ, οι οποίοι εμφανίστηκαν ξαφνικά στην Δυτική Αμερική το 100 π.Χ. και εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς 15 αιώνες αργότερα, πίστευαν πως οι πρόγονοί τους βγήκαν από τον κάτω κόσμο μέσα από μία τρύπα που ενώνει την επιφάνεια με το κέντρο της γης, μέσα από την ίδια τρύπα οι ψυχές των νεκρών γυρνάνε στην αρχέγονη πατρίδα τους. Έχτιζαν υπόγειες κατοικίες ή σε κοιλώματα του εδάφους και ναούς κοντά σε τρύπες. Έχτιζαν πενταόροφα κτήρια 2000 δωματίων!!! Οι Ινδιάνοι Ναβάχο τους έδωσαν το όνομα Ανασάζι που σημαίνει «ξένοι αρχαίοι».
~*~*~
Τις πρώτες αναφορές για μια κούφια γη τις βρίσκουμε σε αρχαία Ελληνικά κείμενα ως κόσμο του Άδη κάτω από την γη, στην Ιλιάδα. Μπορούσαν να μπουν στο κόσμο αυτόν και κοινοί θνητοί αντιμετωπίζοντας τον Κέρβερο. Αναφορές υπάρχουν και για την τιμωρία που επέβαλε ο Δίας στους Τιτάνες φυλακίζοντας τους μέσα στην Γη.
Η θεωρία της Κούφιας γης ενισχύθηκε -και σε εκείνα τα χρόνια απέκτησε και οπαδούς- αρκετά χρόνια αργότερα με τον Ιούλιο Βερν, τον Έντγκαρ Άλαν Πόε και άλλους αξιόλογους συγγραφείς να γράφουν για αυτήν.
Οι φήμες λοιπόν, που οι οπαδοί της “Κούφιας Γης” υποστηρίζουν ως πραγματικότητα, αναφέρουν:
Είσοδοι και έξοδοι υπάρχουν πολλοί για το εσωτερικό της γης, μα οι κυριότεροι είναι οι δύο πόλοι της. Οι οποίοι -και αποτελεί ανεξήγητο φαινόμενο- δεν συμπίπτουν με τους γεωγραφικούς, όπως θα έπρεπε εάν η Γη ήταν συμπαγής. Εάν όμώς φανταστούμε την ύπαρξη πολικών ανοιγμάτων με τους μαγνητικούς πόλους κατά μήκος των χειλών αυτών και όχι σαν σταθερό σημείο, τότε όλα διελευκάνονται.
Μην σκέφτεστε λοιπόν την Υδρόγειο όπως σας την παρουσίαζαν στη Γεωγραφία… Οι οπαδοί της Κούφιας Γης, θα σας δίδασκαν τα εξής:
Πάχος κέλυφους Γης:1280 χιλιόμετρα
Εσωτερικός Ήλιος πλάτους: 960 χιλιόμετρα
Απόσταση εσωτερικού Ήλιου – Κέλυφους: 4640 χιλιόμετρα
Διάμετρος χείλους στο άνοιγμα των πόλων: 1920 χιλιόμετρα
Δύο κύριοι είσοδοι: Βόρειος και Νότιος πόλος
Υπόλοιποι είσοδοι: τα περισσότερα σπήλαια του κόσμου
Μήκος κύριων εισόδων: 2240 χιλιόμετρα
Εφικτή διαβίώση στο εσωτερικό: Φυσικά!! Αποδεκτό ακόμη και από την Nasa!!
….
Ωραία όλα αυτά και μας ανοίγουν την όρεξη για εξερεύνηση -ο καθένας μας έχει αυτό το μικρό δαιμόνιο μέσα του- αλλά υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν την πραγματικότητα αυτής της θεωρίας;
Ο Ρώσος ερευνητής Σνέγκιρεφ αναφέρει: «Στον 80ο παράλληλο, το βέλος της πυξίδας θα δείχνει βόρεια, μετά ξαφνικά θα δείξει προς τα δυτικά και μετά ξανά σχεδόν απρόθυμα θα γυρίσει πίσω στην θέση του». Αυτό αποδεικνύει την γεωμετρική ασυμμετρία των πόλων.
Υπάρχουν και πολλά άλλα στοιχεία αλλά θα σας μιλήσω για την κυριότερη ΑΠΟΔΕΙΞΗ: Υπάρχουν φωτογραφίες από διαστημικούς δορυφόρους που κατάφεραν και βγήκαν στην δημοσιότητα. Σε πολλές από αυτές, το μόνο που φαίνεται πάνω από τους πόλους είναι τα σύννεφα που τους καλύπτουν, αλλά σε κάποιες που δεν υπάρχουν σύννεφα, φαίνονται πεντακάθαρα τα τεράστια ρήγματα-είσοδοι και μέσα σε αυτά ΠΟΛΕΙΣ ολόκληρες. Αναρωτιέται κανείς γιατί υπάρχουν στις συγκεκριμένες περιοχές στρατιωτικές εγκαταστάσεις όπου εκτελούνται απόρρητα πειράματα και δεν επιτρέπουν την πρόσβαση σε κανένα…;
Μα γίνεται να εξηγηθεί επιστημονικά μία κούφια γη;
Οι επιστήμονες μιλούν για τον πυρήνα της σαν ένα μικρό ήλιο. Μα και οι οπαδοί της “Κούφιας Γης” ακριβώς το ίδιο υποστηρίζουν. Όταν λέμε «κούφια γη» δεν εννοούμε τελείως κούφια, αλλά κατοικήσιμη. Κι έτσι οι οπαδοί της, μας δίνουν την πολύ όμορφο παράδειγμα του πλυντηρίου για να καταλάβουμε την δημιουργία της: όταν το πλυντήριο δουλεύει, τα ρούχα και το νερό πετιούνται προς τα έξω λόγω της φυγόκεντρου και συγκρατούνται από το κουβούκλιο του. Ανάλογα και στην Γη, ξέφυγαν από την όλη μάζα νερό και χώμα, αλλά συγκρατήθηκαν από την βαρύτητα του μικρού ήλιου.
Σέλας: Είναι φαινόμενο το οποίο παρατηρείται μόνο στους δύο πόλους και δημιουργείται όταν ηλεκτρόνια και πρωτόνια, που προέρχονται από τον Ήλιο, προσκρούουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και παγιδεύονται από το γήινο μαγνητικό πεδίο.
Ο Σερ Έντμουντ Χάλεϊ λοιπόν υποστήριξε ότι το Σέλας δεν δημιουργείται με τον παραπάνω τρόπο, αλλά ότι προκαλείται από μία φωτεινή ατμόσφαιρα που διαρρέει από μία κοιλότητα στο εσωτερικό της Γης.
Η θεωρία αυτή είχε αρκετούς υποστηρικτές ένας απ’ τους οποίους ήταν και ο Ρόντεϊ Κλαφ ο οποίος εξηγεί ότι: «τα σέλα παράγονται αποκλειστικά από τα σωματίδια που εκπέμπει ο εσωτερικός ήλιος της γης» και ότι «ο ηλιακός άνεμος στην πραγματικότητα δεν μπορεί να εισέλθει στο μαγνητικό πεδίο της γης, αλλά εκτρέπεται γύρω από αυτό.» Επίσης «τα χρώματα του σέλας προκαλούνται από έντονα στρώματα ενεργητικών ηλεκτρονίων που εκπέμπονται από την πολική περιοχή μέσα στην ατμόσφαιρα όπου αυτά συγκρούονται με σωματίδια μοριακού αζώτου, μοριακού οξυγόνου και ατομικού οξυγόνου. Το πιο συνηθισμένο χρώμα του σέλας, το πρασινοκίτρινο, εκπέμπεται από διεγερμένα άτομα οξυγόνου τα οποία συγκρούονται με ηλεκτρόνια χαμηλής ενέργειας. Το σκούρο κόκκινο χρώμα εκπέμπεται από μόρια οξυγόνου όταν αυτά συγκρούονται με ενεργητικά ηλεκτρόνια».
Σέλας όμως δεν εμφανίζεται μόνο στη Γη! Είναι γεγονός ότι όλοι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος προβάλουν κατά καιρούς στοιχεία, που αποδεικνύουν τον εσωτερικό τους κόσμο. Δεν θα επεκταθώ στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά πρέπει να αναφέρω ότι όταν το 1973 η NASA έριξε στην επιφάνεια της σελήνης, το τμήμα ενός πύραυλου, οι δονήσεις στην επιφάνεια της σελήνης, διάρκεσαν 3,5 ώρες!
Μήπως τελικά έτσι είναι; Μήπως όλοι οι πλανήτες είναι κούφιοι; Μήπως είναι αδύνατον να δημιουργηθεί ένας συμπαγής πλανήτης;
Τίποτε δεν είναι απόλυτα συμπαγές και όλα έχουν πόρους!
Κάποια επιπλέον ενδιαφέροντα στοιχεία που βρήκαμε ψάχνοντας σχετικές αναφορές:
Δ. Κούγκουλος και “Κούφια Γή”
Το θέμα είναι τεράστιο έχει τους οπαδούς του και τους πολέμιους. Αυτό το άρθρο αποτελεί μια αρχική προσέγγιση στο θέμα. Για εμένα αποτελεί ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. Μην ξεχνάμε πως η μέση πυκνότητα της γης είναι μικρότερη από τα υλικά που συγκροτούν τον πυρήνα της. Οπότε το συμπέρασμα είναι αυτονόητο. Επίσης να μην μπερδεύουμε την «κούφια γη» με τα 3 βασικά συστήματα υπογείων στοών και τεράστιων σπηλαίων (εσωτερικοί ήπειροι) της “Ασυνέχειας Mohorovičić”
666 ΚΟΙΛΗ ΓΗ , 888 ΚΑΙ ΤΙ ΕΣΤΙ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ, 999 ΚΑΙ ΤΙ ΕΣΤΙ ΨΥΧΗ
“Εις το εσωτερικό της Κούφιας Γης, όπου κατοικείται το 1/4 της εσωτερικής επιφάνειας, αποτελείται εξ υδάτων, και τα 3/4 εκ γης, στέκουν θεόρατες θαυμαστές πολιτείες μεγάλης ομορφιάς και λειτουργικότητας Αρχαιοελληνικής αρχιτεκτονικής. Η απόσταση μεταξύ των 2 εσωτερικόν επιφανειών είναι 616 μίλια λιγότερη από την αναγνωρισμένη διάμετρο της Γης. Εις το κέντρο ευρίσκεται ο θρόνος της ΠΕΤΡΑΣ του Ηλεκτρικού θεού, μια κυκλική σφαίρα θερμής ροζ φλόγας που φωτίζει θαμπά, όχι λαμπερή άλλα περιβάλλεται από μια Μηδέν Άργη, απαλή ομφή που εκβάλει αναθυμιάσεις, εγκυμονούσες εις το εσωτερικό της, εκπέμπουσες ευχάριστη ψυχική θέρμη.
Αν η Γη ήταν συμπαγής μάζα και όχι Κούφια, η ταχύτητα της περιστροφής της γύρω από τον άξονα της θα την έσπαγε σε χιλιάδες κομμάτια. Αι είσοδοι εις τα Άδυτα ιερά, συμπεριλαμβανόμενων του Βορείου και Νοτίου πόλου, ευρίσκονται εις τους λεγόμενους ιερούς χώρους της επιφάνειας, εις τα ενδιαιτήματα και Ναούς των θρησκευτικών θεοτήτων. Ο πλανήτης της Γης είναι Κούφιος και κατοικείται εις το εσωτερικόν του. Αυτό είναι το ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ.”
Οι τίτλοι 666,888 και 999 είναι βιβλία του Δημ. Κούγκουλου και η περιγραφή που παρατέθηκε δική του.
«Παίρνεις την Κατηφοριά και Βγαίνεις στους Βρίληδες» (στο κεφάλαιο «Vril!», του βιβλίου «Είσοδος στην Κούφια Γη» , του Παντελή Γιαννουλάκη, σελ. 216 )
Ένας από τους πολλούς σταθμούς της εξερεύνησης μας ήταν το χωριό Βραχάς, ψηλά στο Βελούχι της Ευρυτανίας. Έξω από το χωριό υπάρχει ένας εγκαταλελειμμένος ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, που χρονολογείται από το 1700, αν και έχει κτιστεί πάνω από αρχαιότερο χριστιανικό ναό, και εκείνος με τη σειρά του πάνω από αρχαίο ναό του θεού Διονύσου. Οι πληροφορίες μας έλεγαν ότι υπάρχουν στοές κάτω από το ναό, εκεί στην εξοχή που οδηγούσαν βαθιά κάτω από το βουνό και ποιος ξέρει που αλλού. Μιλήσαμε με τον ηλικιωμένο και συμπαθέστατο πρόεδρο της κοινότητας και μας είπε επί λέξει χαρακτηριστικά : «Εκεί μέσα παίρνεις τη κατηφοριά και βγαίνεις στους Βρίλληδες!…». Μείναμε κατάπληκτοι.
Πως είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος σ’ εκείνο το απομονωμένο χωριό να ήξερε για τους Βριλ; Διαπίστωσα ότι αυτός ο ευγενικός κύριος, παρ’ όλη την απλότητά του ήταν ενημερωμένος για πολλά περίεργα θέματα. Όταν μας οδήγησε στον εγκαταλειμμένο ναό πάνω στο βουνό, έμεινα έκπληκτος από τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες που υπήρχαν στη πρόσοψη του. Μπροστά μου είχα έναν ολόκληρο κωδικοποιημένο χάρτη για τόπους που δεν βρίσκονταν πουθενά στην επιφάνεια.
Υπήρχε μία τεράστια αναπαράσταση του υπόγειου ποταμού «Πυριφλεγέθωνα», που ο Δημήτρης μου εξήγησε πως υπονοούσε τα «φωτισμένα τούνελ». Και δεν μπορούσα έτσι αβίαστα να διαφωνήσω, γιατί ήταν σχεδόν ολοφάνερο. Άνθρωποι έμπαιναν μέσα στο Πυριφλεγέθωνα και παρουσιαζόταν η διαδρομή τους και οι αλλαγές που γίνονταν στα πρόσωπά τους κατά τη πορεία. Ολόγυρα υπήρχαν άγγελοι με φτερά και σπαθιά, που έδειχναν τον δρόμο σαν οδηγοί, περιτριγυρισμένοι από παράξενα σύμβολα και σφαίρες.
Στις παραστάσεις υπήρχαν ομάδες ανθρώπων με φωτοστέφανα που έβγαιναν μέσα από προστατευμένες τρύπες στο έδαφος, καθώς και κατοικημένες περιοχές στο υπέδαφος και άλλα πολλά και παράξενα. Βέβαια άλλοι θα έβλεπαν εδώ μία αναπαράσταση της κόλασης…
Ο Δημήτρης Κούγκουλος μου εξήγησε ότι αν μπορούσαμε να σπάσουμε τον κώδικα των παραστάσεων της πρόσοψης θα είχαμε έναν κανονικότατο χάρτη ενός μέρους της Κούφιας Γης κάτω από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τον φίλο μου, όλος ο ναός (που ήταν γεμάτος από πρωτόγνωρες για μένα τοιχογραφίες) δεν ήταν παρά ένας κωδικοποιημένος χάρτης και οι στοές που έκρυβε από κάτω του, σχετίζονταν φυσικά με όλα αυτά. Δυστυχώς οι τοιχογραφίες της πρόσοψης ήταν τόσο κατεστραμμένες, που δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο το έργο της μελέτης και της κατανόησής τους. Πάρα πολλά χρόνια, οι επισκέπτες χάραζαν τα ονόματά τους πάνω στις εικόνες, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οι παραστάσεις που είναι αρκετά δυσδιάκριτες σε πολλά σημεία.
Μέσα στο ναό, ήταν πολύ καλύτερα διατηρημένες. Πρόκειται για ένα απίστευτο μνημείο γνώσης και τέχνης εκεί στην ερημιά, που η πλήρης αδιαφορία της πολιτείας το οδηγεί στη καταστροφή, αληθινά, αν δεν υπάρξει άμεση μέριμνα, δεν νομίζω ότι θα επιβιώσει για πολύ ακόμη. Εκεί έμαθα μία απίστευτη ιστορία, που παίρνει εδώ τη μορφή καταγγελίας. Πριν από αρκετά χρόνια, εμφανίστηκαν στη περιοχή ο γνωστός ζωγράφος Τσαρούχης, ο γνωστός μόδιστρος Μπίλυ Μπο, ένας ανώνυμος καθηγητής και δύο Αλβανοί που παρουσιάστηκαν ως αρχαιολόγοι.
Έδειξαν στον πρόεδρο ένα χαρτί από το Υπουργείο Πολιτισμού και είπαν ότι ήρθαν για να συντηρήσουν τις αγιογραφίες. Απομονώθηκαν για πολλές μέρες στο ναό κάνοντας μελέτες. Μια μέρα ο πρόεδρος πήγε για να δει τι κάνουν επιτέλους εκεί μέσα αυτοί οι άνθρωποι, γνωρίζοντας και τα μυστικά που υπήρχαν εκεί. Μπαίνοντας μέσα στο ναό δεν είδε κανένα. Σε λίγο άκουσε φωνές και διαπίστωσε ότι είχαν ανακαλύψει το άνοιγμα προς τις στοές και ότι είχαν εισχωρήσει κάτω από το έδαφος.
Καθώς μπήκε στις γαλαρίες, ξαφνικά εμφανίστηκαν και τον σταμάτησαν, λέγοντάς του ότι αυτοί ήταν πια υπεύθυνοι του μέρους και η παρουσία του εκεί ήταν απαγορευμένη. Έτσι αναγκάστηκε να φύγει. Αργότερα εμφανίστηκαν κάτι φορτηγά. Σ’ αυτά φορτώθηκαν κιβώτια που έβγαλε από εκεί μέσα η «ομάδα συντήρησης», που κανείς δεν έμαθε το περιεχόμενό τους, ούτε ξανακούστηκε τίποτα γι’ αυτά. Έπειτα έφεραν πάρα πολλά κιλά τσιμέντου και τα έριξαν μέσα στο ιερό της εκκλησίας, πίσω από την αγία τράπεζα, όπου υπήρχε η καταπακτή που οδηγούσε στις στοές.
Έτσι παραμένει μέχρι και σήμερα σφραγισμένο το άνοιγμα και μάλιστα υπάρχει ακόμη μπροστά στο ναό το βουναλάκι που έκαναν φτιάχνοντας το τσιμέντο που χρησιμοποίησαν. Η μόνη ορατή πρόσβαση που υπάρχει πια, είναι κάτω από ένα μεγάλο πλακάκι στο δάπεδο στη μέση του ναού, με παράξενα σύμβολα που είναι καλά σφραγισμένο.
Οι άνθρωποι αυτοί, φεύγοντας από κει, όχι μόνο δεν έκαναν συντήρηση, αλλά κατέστρεψαν και κάποιες τοιχογραφίες ασπρίζοντας τες…
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗΣ
τα παραπάνω περί του μακαρίτη πλέον, ερευνητή και συγγραφέα του παράξενου, Δημήτρη Κούγκουλου και του αποσπάσματος από το συναρπαστικό (από πολλές απόψεις) βιβλίο του Παντελή Γιαννουλάκη, αναρτήθηκαν αρχικά στο terra papers
dreamerwithacause και Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ / Image by Willgard Krause from Pixabay
