Ο Εριχθόνιος Ζει σε Υπόγειες Στοές του Αγίου Όρους; Το μυστήριο μιας προσωπικής μαρτυρίας
Άγιον Όρος. Ένας τόπος μυστηριακός που κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά του. Ένας τόπος αρχαίας δύναμης, άβατος και απροσπέλαστος για όσους έχουν δεθεί στην γκρίζα ψευδαίσθηση του ανθρωποκεντρικού μικρόκοσμού τους. Ένας τόπος που ακροβατεί ανάμεσα στην άφθαρτη πνευματικότητα και την πρόσκαιρη υλιστική καθημερινότητα. Εκεί όπου οι προσευχές, οι στερήσεις και οι αγρυπνίες συναντούν τα ιερά σκάνδαλα και τον άκρατο πλουτισμό, ίσως να περιφέρεται ένα μυθικό πλάσμα ακόμα και στις μέρες μας.
Ο λόγος για ένα άρθρο του συγγραφέα – ερευνητή κ. Λίτσα στο περιοδικό ¨Τρίτο μάτι¨ (τεύχος 101, Φεβρουάριος 2002) όπου περιγράφει το οδοιπορικό του στο Άγιο Όρος. Σε μία παράγραφο του άρθρου του περιγράφει την κατάβαση του σε κάποιες υπόγειες στοές μοναστηριού και την συνάντηση του με ένα γιγαντόσωμο ανθρωπόμορφο πλάσμα. Παρακάτω το επίμαχο κείμενο.
Διαβάστε επίσης: Εριχθόνιος και Τεχνητή Γονιμοποίηση στην Αρχαία Ελλάδα
«Είχαμε μόλις προσπεράσει μία εγκάρσια σήραγγα στη δική μας και σταθήκαμε για ένα λεπτό να συζητήσουμε – χαμηλόφωνα από ένστικτο – για το αν θα συνεχίζαμε την κατηφορική μας πορεία και για πόσο όταν ακούσαμε έναν απροσδιόριστο στην αρχή ήχο, ο οποίος φαινόταν ότι πλησίαζε από τη μία μεριά της σήραγγας που μόλις είχαμε προσπεράσει, προς τον δικό μας διάδρομο.
»Σε λίγα δευτερόλεπτα ο ήχος έγινε πιο ευδιάκριτος και στιγμές αργότερα τελείως ξεκάθαρος: η δυνατή σφυρικτή ανάσα ενός μεγάλου ζώου και ο ήχος από πλαδαρές σάρκες που μετακινούντο στον πέτρινο διάδρομο! Αυτόματα συνεννοηθήκαμε με το βλέμμα, όπως μόνο δύο σύντροφοι σε παλαιούς αγώνες μπορούν να συνεννοηθούν και εγώ έπεσα μπρούμυτα στο δάπεδο του διαδρόμου ενώ ο Βασίλης όρθιος κολλούσε τη ράχη του και όλο του το σώμα, στον ένα από τους δύο τοίχους που μας πλαισίωναν. Έτσι σε μια βιαστική επιπόλαιη ματιά, στο αμυδρό φως, ο διάδρομος μπορούσε να δείχνει κενός, με ελάχιστα μικρότερων διαστάσεων διατομή.
»Και τότε τον είδαμε! Πρόβαλε ολόκληρος με μακριά μαλλιά και γένια, ψηλός όσο το κεφάλι του να αγγίζει σχεδόν την οροφή του διαδρόμου, φαρδύς τόσο όσο σχεδόν και η σήραγγα, με το στήθος του να ανεβοκατεβαίνει σαν τεράστιο φυσερό, όπως ανέπνεε βαθιά και ρυθμικά! Πέρασε βιαστικά από μπροστά μας, μόλις 8-10 μέτρα μακριά και χώθηκε στη συνέχεια του δρόμου του, γενόμενος άφαντος ενώ για δέκατα του δευτερολέπτου προλάβαμε να δούμε τις ουρές από τα φίδια που είχε για πόδια από τους μηρούς και κάτω, να σέρνονται πίσω από το πελώριο σώμα του Γίγαντα!» Πραγματικότητα ή φαντασία; Τα συμπεράσματα δικά σας. – Ιωάννης Καρυοφυλάκης
Διαβάστε επίσης: Το Θανάσιμο Μυστικό Βατικανού και Αγίου Όρους
-d- Και τώρα θα μου πείτε γιατί να είναι ο Εριχθόνιος αυτό το πλάσμα που είδαν. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει ολόκληρο το άρθρο από το περιοδικό Τρίτο Μάτι για να δω σε τι αναφέρεται – μόνο το παραπάνω απόσπασμα. Όμως, από τα συμφραζόμενα θα μπορούσε η περιγραφή που δίνεται να ανταποκρίνεται, σύμφωνα με τον μύθο, στον Εριχθόνιο. Αλλά για μένα το θέμα δεν είναι για το αν πρόκειται για τον Εριχθόνιο ή για κάποιο παράξενο πλάσμα ή τέρας. Το ζήτημα για μένα είναι αν πράγματι το είδαν ή μήπως το φαντάστηκαν. Μα πως γίνεται να το φαντάστηκαν και οι δύο; Αυτό θα μπορούσε σχετικά εύκολα να εξηγηθεί με την προϋπόθεση ότι υπήρξαν κάποιου είδους συνθήκες μέσα στο σπήλαιο που δημιούργησαν μια οπτική ψευδαίσθηση, η οποία είναι μια παραμόρφωση ενός πραγματικού εξωτερικού ερεθίσματος. Δηλαδή, με απλά λόγια, υπήρξε ένα πραγματικό εξωτερικό ερέθισμα π.χ. ένα μεγάλο ζώο, όπως ήδη αναφέρεται, το οποίο οι σκιές και το φως και η φορτισμένη ψυχολογία το παραμόρφωσαν σε κάτι που έμοιαζε καθαρό και ρεαλιστικό. Είπε ο ένας στον άλλο τι νόμιζε ότι είδε και αμέσως το είδε και ο άλλος παρασυρμένος από τη φαντασία του και τις συνθήκες. Φυσικά, αυτό είναι μία δική μου εικασία. Έτσι το μυστήριο του τι είδαν οι δύο μάρτυρες, παραμένει. -d-
conspiracyfeeds και apocalypsejohn / Image by Stefan Keller from Pixabay
