Φωτογραφία σπηλιάς από Pexels στο Pixabay. Δεν συνδέεται με το άρθρο.

Τι είδε ο Ernst Muldashev στο Λαβύρινθο Κρήτης

Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο σχολιασμού, με στοιχεία δημιουργικής γραφής

Ο καθηγητής Ernst Muldashev γεννήθηκε στην περιοχή Beloretsky της σημερινής Ρωσίας (πρώην ΕΣΣΔ), είναι χειρούργος οφθαλμίατρος, μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολόγων και της Διεθνούς Ακαδημίας Επιστημών. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων που τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την καταγωγή του ανθρώπου και μυστήρια αρχαίων πολιτισμών, όπως «Αναζητώντας την Πόλη των Θεών» (5 βιβλία), «Από ποιους καταγόμαστε;» (3 βιβλία), «Οδηγός για τα μυστηριώδη μέρη του πλανήτη» και άλλα.

Για δεκαετίες γίνονταν προσπάθειες να βρεθεί ο μυθικός Λαβύρινθος, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Μια αποστολή Ρώσων επιστημόνων με επικεφαλής τον Ερνστ Μουλντάσεφ μπήκε στη «φωλιά του Μινώταυρου». Εκεί, ήρθαν σε επαφή με μία «άλλη» πραγματικότητα. Τι βρήκαν εκεί; Ο καθηγητής περιγράφει την εμπειρία του, αλλά χωρίς να αποκαλύπτει, για ευνόητους λόγους, το μέρος, αν ήταν π.χ. στο Ηράκλειο, ούτε εάν η τοποθεσία που αναφέρει θα μπορούσε να ταυτίζεται με το «Σπήλαιο Λαβύρινθος» ή το επισκέψιμο για τους τουρίστες «Σπήλαιο Λαβυρινθάκι» (Διαβάστε σχετικά: Ο Χάρτης που Δείχνει το Λαβύρινθο στην Κρήτη από Γάλλους Σπηλαιολόγους). Ωστόσο, τα λεγόμενά του παρουσιάζουν ενδιαφέρον:

Οι συζητήσεις με τους ντόπιους μας οδήγησαν σε ένα χωριό κρυμμένο στα κρητικά βουνά, όπου ζει ο «μάγος των σπηλαίων». Πείσαμε αυτόν τον άντρα να μας πάει σε μια από τις σπηλιές. Πριν μπει, είπε ότι θα μπορούσαμε να μείνουμε εκεί για 20 λεπτά ακριβώς. Στη σπηλιά είδαμε πολλές «μπάλες» (ενδεχομένως εννοεί το φαινόμενο που είναι γνωστότερο ως orbs) στις οθόνες ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών, αλλά δεν μας επιτέθηκαν. Κατά την έξοδό μας από εκεί, καθυστέρησα επίτηδες λίγο πάνω από 20 λεπτά και ένιωσα αμέσως την επίθεση από τις «μπάλες».

Κατά τη διάρκεια της αναζήτησής μας, καταλήξαμε σε μια στενή κορυφογραμμή που οριοθετείται από γκρεμούς, περάσαμε έναν περίεργο πυργίσκο και βρήκαμε το μέρος που ψάχναμε. Πλησιάζοντάς τον, νιώσαμε αμέσως την επιρροή από τις «μπάλες» και το κεφάλι μου άρχισε να γυρίζει και μία συνεργάτης μου άρχισε να αισθάνεται άρρωστη. Σε μια απότομη πλαγιά, είδαμε τρεις εισόδους, μάλλον αυτά ήταν τα σημεία όπου γκρεμίστηκε η πλαγιά. Το περίεργο γκρι υλικό που κάλυπτε το έδαφος σε αυτές τις εισόδους ήταν πολύ ολισθηρό.

Διαβάστε επίσης: Στον Λαβύρινθο της Κρήτης Ζουν Υπερφυσικά Όντα;

Όταν μπήκαμε μέσα είδαμε τεράστιες κολώνες, ήταν πολλές και πήγαιναν σε ίσες σειρές στο σκοτάδι. Κάθε μία από αυτές είχε μια τετράγωνη βάση διαστάσεων περίπου 5 × 5 μέτρων και είχαν ύψος περίπου 10 μέτρα. Θεωρήθηκε ότι οι κίονες ήταν λαξευμένες από συμπαγή πέτρα. Ήταν όλοι άθικτοι. Οι κολώνες βρίσκονταν σε υπόγειες αίθουσες διαστάσεων περίπου 100×150 μέτρων. Οι αίθουσες χωρίζονταν μεταξύ τους με λείους τοίχους στους οποίους, εδώ κι εκεί, μπορούσε κανείς να δει οβάλ κόγχες. Όμως οι κόγχες ήταν κλειστές, οπότε ήταν αδύνατο να περάσεις από τη μια αίθουσα στην άλλη μέσω αυτών. Μπήκαμε σε άλλες αίθουσες από τρύπες σε μια κατεστραμμένη πλευρά.

Η οροφή και το δάπεδο ήταν επίσης επίπεδα και μπορούσε κανείς να δει οβάλ κλειστές κόγχες και σε αυτά. Σε ένα σημείο του δαπέδου, το στρώμα υλικού που κάλυπτε την κόγχη κατέρρευσε και σχηματίστηκε μια τρύπα. Έβγαλα ένα φακό εκεί και είδα ότι υπήρχε μια άλλη αίθουσα με τις ίδιες κολώνες από κάτω. Παρατήρησα κάτι που είχα δει στο Θιβέτ, στην «Πόλη των Θεών«, όπου ένα από τα μνημεία έχει μια τεράστια θέση που ονομάζεται «Πύλη στη Σαμπάλα«. Οι Θιβετιανοί λάμα είχαν πει ότι αυτή η «πόρτα» ανοίγει με ένα ξόρκι του τύπου «Σουσάμι, άνοιξε».[Με παρόμοιο τρόπο, σύμφωνα με το θρύλο, λέγεται ότι ανοίγει η «Πύλη των Φιδιών» στην Ινδία. (Διαβάστε σχετικά: Η Πύλη που Σφράγισαν οι Θεοί και Φυλάσσεται από Κομάντος)]. Στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων, ο Λαβύρινθος είναι ένα περίπλοκο δίκτυο περασμάτων, όχι μια υπόγεια κιονοστοιχία. Όλο αυτό που ανακαλύψαμε θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως η αρχή του περίπλοκου δικτύου των περασμάτων του Λαβύρινθου.

Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε μία φωτογραφία με τον Muldashev ανάμεσα στις «μπάλες» που ανέφερε. Είναι νομίζω ιδιαίτερα χαρακτηριστικό πως σημειώνει ότι τις είδαν μέσα από ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, άρα όχι με τα ίδια τους τα μάτια. Οι «μπάλες» ή «orbs», θεωρούνται από πολύ κόσμο ως σημάδι πνευματικής ενέργειας, αλλά η επιστημονική τους εξήγηση, στο newscientist.com είναι ότι τα συστήματα φακών σε πολλές ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές δεν έχουν σχεδιαστεί για εστίαση σε θέμα που βρίσκεται πιο κοντά από μερικά εκατοστά. Έντομα ή σκόνη που εμφανίζονται εκτός εστίασης, όταν φωτίζονται από το φλας της κάμερας, δημιουργούν φωτεινές σφαίρες (Διαβάστε σχετικά: Καταγραφή άϋλων όντων σε δημόσιους χώρους;).

Ernst Muldashev

diadrastika / Top Image by Pexels from Pixabay