Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι Απαγορευμένοι ακόμα. Με ποια έννοια.
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν φαίνεται να έχουν και μεγάλη σχέση με τους αρχαίους. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι πλέον ένα brand name. Μοιάζουν να είναι ξένοι χωρίς καμία σχέση με τους αρχαίους. Όλες αυτές οι προτάσεις, φαίνονται και ακούγονται αληθοφανείς. Το σημερινό θέμα, λοιπόν, είναι: Αρχαίοι και σύγχρονοι ολυμπιακοί αγώνες. Ας κάνουμε μία σύγκριση.
Μπορεί να νομίζει κανείς ότι οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν λίγη σχέση με τους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες. Είναι έτσι; Πώς όμως συγκρίνονται στην πραγματικότητα;
Η Ιστορία των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων
Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες φαίνεται να πρωτοξεκίνησαν το 776 π.Χ. στην αρχαία Ολυμπία της αρχαίας Ελλάδας. Αν και υπάρχουν αρκετές ενδείξεις σε μυθολογικές πηγές που τοποθετούν την έναρξή τους πολύ προς τα πίσω από την επίσημα αποδεκτή χρονολόγηση της πρώτης και αρχικής διοργάνωσης – μερικές χιλιάδες χρόνια – δεν θα σταθούμε σε αυτές. Αυτοί οι αγώνες πραγματοποιούνταν κάθε τέσσερα χρόνια.
Οι αθλητές που συμμετείχαν ήταν βασιλείς, στρατιώτες και αθλητές από όλη την αρχαία Ελλάδα. Σε αυτούς τους αρχαίους αγώνες δεν αγωνίζονταν βάρβαροι (μη Έλληνες), δούλοι, ιερόσυλοι, φονιάδες, αλλά, ούτε διεξάγονταν από τέτοιους. Δεν αγωνίζονταν ούτε οι γυναίκες καθώς αυτές λάμβαναν μέρος στους Ολυμπιακούς Γυναικών.
Οι αγώνες περιλάμβαναν αθλήματα όπως τρέξιμο, πάλη, άλματα και άλλα αγωνίσματα. Οι αθλητές αγωνίζονταν γυμνοί και βραβεύονταν με ένα στεφάνι από κλαδιά ελιάς. Οι νικητές των αγώνων τιμούνταν ως ήρωες στις πόλεις τους.
Την οργάνωση και την εποπτεία των αγώνων είχαν οι Ηλείοι ελλανοδίκες. Κάθε είδους εχθροπραξίες σταματούσαν τότε και αναστέλλονταν οι θανατικές ποινές.
Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες κυριαρχούσαν στον αρχαίο κόσμο για περίπου 1000 χρόνια.
Το 393 μ.Χ. (μέσα σε μία μεγάλη προσπάθεια που ήδη γινόταν από παλαιότερα χρόνια για τον αφελληνισμό των Ελλήνων, την θρησκευτική τους ισοπέδωση, το «ες έδαφος φέρειν», την απαγόρευση του «ελληνίζειν», την υποχρεωτική επιβολή του χριστιανισμού και όλα αυτά επί ποινή θανάτου), ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α’, απαγόρευσε την συνέχιση των Ολυμπιακών Αγώνων διότι δήθεν ήταν ειδωλολατρικές (ενώ οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ιδεολάτρες και όχι ειδωλολάτρες), αφού διοργανώνονταν προς τιμήν του Δία, θεό των θεών και των ανθρώπων.
Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες
Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, από την άλλη πλευρά, είναι ένας παγκόσμιος θεσμός που διοργανώνεται κάθε τέσσερα χρόνια από το Διεθνή Ολυμπιακό Επιτροπή. Οι αγώνες αυτοί περιλαμβάνουν αθλήματα από όλο τον κόσμο και συμμετέχουν αθλητές από κάθε γωνιά του πλανήτη.
Η αναβίωσή των Ολυμπιακών Αγώνων έγινε από τον Γάλλο Βαρόνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν και τον Έλληνα Δημήτριο Βικελάτο το 1896 στην Αθήνα.
Έχουν εξελιχθεί σε ένα εντυπωσιακό θέαμα, με εκατομμύρια θεατές να παρακολουθούν τις διοργανώσεις από το σπίτι τους. Η διοργάνωση των αγώνων αποτελεί πλέον μεγάλη ευκαιρία για τις χώρες που τους φιλοξενούν να προβάλουν την κουλτούρα και τα αξιοθέατά τους σε όλο τον κόσμο.
Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν πως οι Ολυμπιακοί του τότε, της αρχαίας Ολυμπίας, την αρχαίας Ελλάδας, δεν συνδέονται με το σήμερα. Θεωρούν ότι ενώ μπορεί να υπάρχουν ακόμα κάποια κοινά σημεία και στοιχεία, όπως για παράδειγμα η ολυμπιακή φλόγα και κάποια άλλα, μα… από εκεί και πέρα, δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Ούτε καν κάποια εξέλιξη – με εξαίρεση την τεχνολογία και την προσθαφαίρεση αγωνισμάτων…
Μάλιστα, ορισμένοι άλλοι έχουν προχωρήσει σε πιο ακραία συμπεράσματα: Όλοι καπηλεύονται το Ολυμπιακό Ιδεώδες και το χρησιμοποιούν για κέρδος και κυρίως για την χειραγώγηση και την πλύση ή τον προγραμματισμό του εγκεφάλου, αλλά και την σταδιακή κατάργηση του δικαιώματος της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει να μην υφίσταται κανείς δυσμενείς συνέπειες για τις όποιες γνώμες του, σύμφωνα με το άρθρο 19, της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Πρόσφατοι Ολυμπιακοί Αγώνες, όπως του 2008 στο Πεκίνο και του 2012 στο Λονδίνο, του 2016 στο Ρίο ή ακόμα και του 2024 στο Παρίσι μοιάζουν να στοιχειοθετούν αυτές τις απόψεις και τους ισχυρισμούς που εμμέσως πλην σαφώς υποδηλώνουν ότι δυστυχώς, οι πραγματικοί Αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες και το Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο, έχουν απαγορευθεί από τον Θεοδόσιο και η απαγόρευσή τους ισχύει ακόμη και στις μέρες μας.
Το ζήτημα – αν υπάρχει – είναι αρκετά περίπλοκο και σίγουρα δεν μπορεί να αναλυθεί σε λίγες γραμμές. Τι πρέπει να κρατήσουμε από όλα αυτά;
Το Μέλλον των Ολυμπιακών Αγώνων
Παρόλο που οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες μοιάζουν να έχουν μόνο την ονομασία κοινή με τους αρχαίους, η αξία της αρχαίας παράδοσης διατηρείται ζωντανή μέσα από τον αθλητισμό και την ανταγωνιστικότητα.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εξακολουθούν να είναι μια παγκόσμια γιορτή του αθλητισμού και της ειρήνης, που συγκεντρώνει τους καλύτερους αθλητές από όλο τον κόσμο σε μια γιορτή της ανθρωπότητας, της αλληλεγγύης και του υγιούς ανταγωνισμού.
Συνοψίζοντας, ενώ οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες μπορεί να μοιάζουν από μακριά ξένοι από τους αρχαίους, η ουσία του αθλητισμού και της ανταγωνιστικότητας παραμένει ίδια. Και αυτό είναι αυτό που κάνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες τόσο μοναδικούς και εκπληκτικούς για κάθε γενιά.
Τέλος, αξίζει να θυμόμαστε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι απλώς ένα αθλητικό γεγονός, αλλά ένας θεσμός που συμβολίζει τη μοναδικότητα και την αξία του ανθρώπινου πνεύματος. Ας συνεχίσουμε λοιπόν να γιορτάζουμε την αρετή, την αλληλεγγύη και τον αθλητισμό μέσα από τους αγώνες αυτούς, είτε αρχαίους είτε σύγχρονους!
diadrastika / Image by claudiodivizia from depositphotos.com
