Ιερό Βιβλίο του Ερμή Τρισμέγιστου Αφιερωμένο στον Ασκληπιό
1. Ο Θεός αν τον αντιληφθείς με τον νου σου, (σημ: τον Θεό, τον αντιλαμβάνεσαι με τον νου σου. Με καμιά από τις διαθέσιμες αισθήσεις, ξεκινά λέγοντας μας ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος κρυμμένος από τις αισθήσεις μας).
Ο Θεός αν τον αντιληφθείς με τον νου σου, τότε ο νους σου θα γεμίσει με όλα τα αγαθά – αν τα αγαθά είναι περισσότερα από ένα και όχι ένα, μέσα στο οποίο ενυπάρχουν όλα τα υπόλοιπα.
Γιατί το ένα και το σύνολο συγγενεύουν μεταξύ τους καθώς και η διαπίστωση ότι, τα πάντα ενυπάρχουν στο ένα, (σημ: ο Θεός ενυπάρχει στα πάντα είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, όλα έχουν πάρει ζωή από την ουσία του Θεού), συγγενεύει με την διαπίστωση ότι, τα πάντα είναι ένα.
Γιατί είναι με τέτοιον τρόπο συνδεδεμένο το ένα με το άλλο, ώστε είναι αδύνατον να χωριστούν.
Αλλά από τον παρακάτω λόγο, αν δώσεις μεγάλη προσοχή, θα το γνωρίσεις. Αυτή την πραγματεία Ασκληπιέ την απευθύνω σε σένα για να μην βεβηλωθεί η ιερότητα του λόγου και η σπουδαιότητα του θέματος από την παρουσία και την παρέμβαση πολλών προσώπων. Γιατί είναι ανόσιο να παραδώσει κανείς σε πολλούς το σύνολο της απεραντοσύνης του θεϊκού πνεύματος που περιέχεται σε αυτή την πραγματεία.
(Σημ: θεϊκό πνεύμα εισούται με τον πνευματικό λόγο, όπου το πνεύμα καθοδηγείται από τον Νου, διότι πνεύμα είναι ο αισθητός θνητός διττός κόσμος στον οποίο καθοδηγούμαστε ταυτόχρονα και από τις αισθήσεις οι οποίες βλέπουν την αλήθεια του σώματος και όχι του πνευματικού λόγου).
Και με τον νου του καθενός από τους τέσσερις παρευρισκόμενους και με την ιερή παρουσία του θεού, με μεγάλη ευσέβεια και με τη δέουσα σιωπή , με τη ψυχή και το νου του καθενός να εξαρτάται από τα λόγια του Ερμή, άρχισε ο θεϊκός Έρωτας να λέει τα εξής..
Ασκληπιέ, όλες οι ανθρώπινες ψυχές είναι αθάνατες, όμως καθεμιά με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετική χρονική στιγμή.
– Όλες οι ανθρώπινες ψυχές, Τρισμέγιστε, δεν έχουν την ίδια ποιότητα;
2. -Ασκληπιέ, μην ξεπέφτεις τόσο γρήγορα από το πραγματικό νόημα του λόγου. Αυτό δεν είπα; ότι δηλαδή τα πάντα είναι ένα και το ένα περιέχει τα πάντα, καθώς όλα ενυπήρχαν μέσα στο δημιουργό, πριν ακόμα δημιουργήσει τα πάντα;
(σημ: τα πάντα που δημιουργήθηκαν και γεννήθηκαν προϋπήρχαν στον Αγέννητο και Προϋπάρχων κόσμο του Θεού).
Γιατί δικαιολογημένα θεωρείται αυτός ως τα πάντα, ο οποίος έχει ως μέλη του τα πάντα. Φρόντισε, λοιπόν, να θυμάσαι κατά τη διάρκεια όλης αυτής της συζήτησης ότι αυτός, το ένα, είναι τα πάντα και είναι ο ίδιος ο δημιουργός των πάντων.
Τα πάντα έχουν έρθει στη γη, στο νερό και στον αέρα από τον ουρανό. Μόνο η φωτιά είναι ζωοποιός καθώς κατευθύνεται προς τα πάνω. Ό,τι, λοιπόν, πέφτει προς τα κάτω την υπηρετεί.
(σημ: η φωτιά συμβολίζει τον πνευματικό λόγο, ο οποίος εξουσιάζει την γη, το νερό, και τον αέρα, και όσα δημιουργήματα γεννιούνται από τα τέσσερα στοιχεία).
Οτιδήποτε, όμως, έρχεται από ψηλά δημιουργεί τη ζωή και οτιδήποτε διοχετεύεται από ψηλά, προσφέρει τροφή.
Μόνο η γη, που έχει εγκατασταθεί στον εαυτό της, δέχεται τα πάντα και φροντίζει όλα τα γένη.
(σημ: η γη είναι ο χώρος όπου υποδέχεται την αισθητή ζωή από σώματα που εμπεριέχουν τα τέσσερα στοιχεία).
Όπως θα θυμάστε, λοιπόν, όλα αυτά αποτελούν το σύμπαν, το οποίο περιέχει τα πάντα, ή είναι τα πάντα.
(σημ: το αισθητό σύμπαν αποτελείται από τα τέσσερα στοιχεία, τα οποία έχουν έρθει από τον ουρανό, η γη, το νερό, ο αέρας, και η φωτιά, και μόνον η φωτιά (πνευματικός λόγος) η οποία κατευθύνεται προς τα πάνω εξουσιάζει τα υπόλοιπα αισθητά στοιχεία, γη, νερό, αέρας, ειδάλλως θα εξουσιάζεται η “φωτιά” από τα υπόλοιπα στοιχεία).
Η ψυχή και η ύλη, τις οποίες έχει παραλάβει η φύση, ενεργούν με ένα τόσο ποικιλόμορφο τρόπο ώστε παίρνουν την μορφή κάθε είδους, ώστε οι ατελείωτες απομονωμένες μορφές των ποιοτήτων αυτών να μπορούν να διαχωρίζονται μεταξύ τους , αλλά και να αποτελούν μια ενότητα, ώστε να είναι ορατό ότι όλα αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο και ότι όλα προέρχονται από τον ίδιο δημιουργό.
(σημ: Ύλη είναι τα τέσσερα στοιχεία γη, νερό, αέρας, φωτιά).
(Ψυχή είναι ο πνευματικός Λόγος-Νους, ο οποίος όταν ενώνεται με τα τέσσερα στοιχεία γίνεται η φωτιά μέσα μας που νοεί τον πνευματικό Λόγο).
3. Έτσι τα τέσσερα στοιχεία είναι αυτά τα οποία διαμορφώνουν τον κόσμο: η φωτιά, το νερό, η γη, και ο αέρας.
Ο κόσμος είναι ένας, η ψυχή είναι μία, και ο Θεός ένας.
Τώρα αφιέρωσε μου όλη την προσοχή για την οποία είναι ικανός ο νους σου και το πνεύμα σου.
(σημ: ξεκαθαρίζει ο Ερμής Τρισμέγιστος, ότι οι άνθρωποι διαθέτουν Νου και πνεύμα, ο μεν νους είναι Ομοούσιος με τον Λόγο, το μεν πνεύμα με τον πνευματικό λόγο-τέσσερα στοιχεία).
Γιατί ο ιερός λόγος για το θείο που γίνεται κατανοητός μέσω του νου, μοιάζει πολύ με ορμητικό χείμαρρο που ρέει από ψηλά προς τα κάτω, παρασύροντας στο πέρασμα του τα πάντα.
Και έχει ως αποτέλεσμα να παρασύρει με τη ταχεία ροή του όχι μόνο την προσοχή μας γι’αυτά που ακούμε, αλλά και γι’αυτά τα ίδια που πραγματευόμαστε.
Ο ουρανός, λοιπόν, ο αισθητός θεός, είναι αυτός, που κυβερνάει όλα τα σώματα, των οποίων η αύξηση και η διάλυση έχουν ανατεθεί στον ήλιο και την σελήνη.
(σημ: ο αισθητός θεός είναι ο πνευματικός Λόγος, ο οποίος κυβερνά τα τέσσερα στοιχεία, δηλαδή όλα τα σώματα, και ο οποίος αισθητός κόσμος έχει ανατεθεί στην καλή του λειτουργία από διάφορες θεότητες, τον ήλιο όπου επιφέρει το Αγαθό φως στον νου, και στην σελήνη που επιφέρει τον αισθητό κόσμο στα σώματα-τέσσερα στοιχεία).
Αυτός που κυβερνάει, όμως, τον ουρανό, την ψυχή και όλα όσα βρίσκονται μέσα στον κόσμο είναι ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος είναι και ο δημιουργός τους.
(σημ: ο αισθητός θεός (ουρανός), κυβερνάται από τον δεύτερο Νου δημιουργό, ο οποίος είναι ο δημιουργός τους, και αυτός με την σειρά του κυβερνάται από τον ίδιο τον Θεό, τον Πατέρα Όλων).
(ο αισθητός θεός λοιπόν, είναι η μία ψυχή του σύμπαντος, η οποία διαχωρίζεται σε ψυχές, που πληρούν τον κόσμο που δημιούργησε ο δεύτερος Νους δημιουργός, με όλα τα γένη και τα είδη.
(Άρα υπάρχουν πολλές και διαφορετικές είδη από ψυχές που ενδύονται τα τέσσερα στοιχεία).
Όλα τα προαναφερθέντα, όλων των οποίων κυβερνήτης είναι ο Θεός, επηρεάζουν από ψηλά την φύση όλων των πραγμάτων μέσω του κόσμου και της ψυχής κάθε είδους και κάθε γένους.
Ούτως ή άλλως, η ύλη έχει δημιουργηθεί από τον Θεό για να υποδεχτεί την μορφή όλων των ειδών, και η φύση διαμορφώνοντας τον κόσμο μέσω των διαφορετικών ειδών και γενών και μέσω των τεσσάρων στοιχείων απλώνει τα πάντα μέχρι τον ουρανό, ώστε να είναι ικανοποιημένος ο Θεός.
(σημ: η Ύλη είναι το δοχείο της γένεσης, το οποίο διαχωρίστηκε στα τέσσερα στοιχεία που εμπεριέχει μέσα της η Ύλη, τα οποία τέσσερα στοιχεία είτε όλα μαζί είτε το καθένα ξεχωριστά, δίνουν μορφή και σώμα στην ζωή).
4. Όλα εξαρτώνται από ψηλά και είναι χωρισμένα σε είδη ως εξής:
Τα είδη όλων των πραγμάτων συνδέονται με το γένος τους, με σκοπό το γένος να αποτελεί το γενικότερο και σταθερό σύνολο και το είδος υποσύνολο και μέρος του γένους.
(σημ: οι ψυχές στην αισθητή δημιουργία ενδυόμενες το πυρ και πνεύμα χωρίζονται σε γένη, είδη, και υποσύνολα, όπου ακολουθούν την μοίρα τους στην αισθητή ζωή που ενδύθηκαν και γεννήθηκαν, μα όλες οι ψυχές είναι μέρος του γένους της μιας ψυχής του αισθητού θεού δεύτερου Νου δημιουργού).
Τα γένη:
Το γένος των θεών είναι αυτό που δημιουργεί τα είδη των θεών.
το γένος των δαιμόνων, των ανθρώπων, των πτηνών,
και όλων των πλασμάτων που εμπεριέχει ο κόσμος είναι αυτό που δημιουργεί με παρόμοιο τρόπο τα είδη.
Υπάρχει και άλλο γένος ζωντανών οργανισμών που βέβαια δεν έχουν ψυχή αλλά διαθέτουν αισθήσεις, το οποίο ευδοκιμεί σε καλές συνθήκες και παρακμάζει και καταστρέφεται σε κακές.
Εννοώ το γένος όλων των οργανισμών που ζουν χάρη στους κορμούς τους και στις ρίζες τους που βρίσκονται μέσα στη γη και τα οποία βρίσκονται διασκορπισμένα σ’όλη την έκταση της γης.
Και ο θεός γεμίζει και τον ίδιο τον ουρανό.
Και τα προαναφερθέντα γένη εκτείνονται μέχρι τα είδη εκείνα, τα οποία περιέχουν μόνο αθάνατα άτομα.
Γιατί το είδος αποτελεί μέρος του γένους – όπως και ο άνθρωπος του ανθρώπινου γένους – και πρέπει να ακολουθεί το γένος ως προς την ποιότητα.
Αυτό έχει ως συνέπεια όλα τα είδη να μην είναι αθάνατα, ακόμη και αν όλα τα γένη είναι αθάνατα,
καθώς και το γένος αλλά και τα θεϊκά είδη είναι αθάνατα.
Τα είδη, όμως, όλων των άλλων πραγμάτων, αν και δεν κατέχουν την αιωνιότητα, την οποία κατέχει μόνο το γένος τους, διατηρούνται πό την ωφέλιμη αναπαραγωγή, γι’αυτό και υπάρχουν θνητά είδη, όχι όμως θνητά γένη.
Όπως ακριβώς και ο άνθρωπος είναι θνητός, η ιδέα όμως του ανθρώπου είναι αθάνατη.
5. Τα είδη, όμως, κάθε γένους αναμειγνύονται με όλα τα γένη, είτε αυτά τα είδη δημιουργήθηκαν προγενέστερα είτε δημιουργήθηκαν από αυτά που προϋπήρχαν.
Ούτως ή άλλως, αυτά που γεννιούνται από θεούς ή από τους δαίμονες, ή από τους ανθρώπους, όλα αποτελούν αντίγραφα των γενών τους.
Γιατί τα σώματα δεν μπορούν να διαμορφωθούν χωρίς θεϊκή βούληση, τα είδη δεν μπορούν να αποκτήσουν κάποια μορφή χωρίς τη βοήθεια των δαιμόνων, και τα άψυχα πράγματα να συγκροτηθούν και να διατηρηθούν χωρίς τους ανθρώπους.
(σημ: δαίμονες είναι το είδος του γένους των θεών, οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά στην δημιουργία που τους έχει ανατεθεί).
(Το ίδιο ισχύει και για το είδος των ανθρώπων που συγκροτούν και διατηρούν όλα τα άψυχα πράγματα πάνω στην γη).
Όσοι από τους δαίμονες τύχει να μεταπηδήσουν σε κάποιο άλλο γένος, παραμένουν συνδεδεμένοι με κάποιο είδος του θεϊκού γένους και χάρη στην εγγύτητα και στην επικοινωνία μεταξύ τους διατηρούν την ομοιότητα τους με τους θεούς (γένος των θεών).
Αλλά τα είδη των δαιμόνων που δε μεταπηδούν σε κάποιο άλλο γένος και παραμένουν στην ποιότητα του δικού τους γένους, αποκαλούνται δαίμονες -φιλάνθρωποι.
(σημ: υπάρχουν λοιπόν είδη των θεών που συμμετέχουν ενεργά στην δημιουργία για να επιφέρουν την μοίρα στους ανθρώπους, αλλά και την δικαιοσύνη, και έτσι εισέρχονται σε ανθρώπινα σώματα για να επιφέρουν την τιμωρία που τους αξίζει).
(Αυτοί οι δαίμονες εκτελούν το έργο της Ειμαρμένης, όπου για να επέλθει η Αρμονία, δίνουν στους ανθρώπους αυτό που θα δώσουν σε κάθε αρνητική πράξη στην ζωή τους).
(Αυτό το είδος των θεών οι δαίμονες, επειδή εκτελεί μέσω της μοίρας στους ανθρώπους την δικαιοσύνη, δεν είναι και αγαθό).
Ίδιο είναι και το σκεπτικό για το ανθρώπινο είδος και μάλιστα περισσότερο ευρύτερο. Γιατί τα επιμέρους άτομα του ανθρώπινου γένους είναι ποικιλόμορφα και διαφορετικά μεταξύ τους και προέρχονται και αυτά από ψηλά μέσω της επαφής με το προαναφερθέν γένος.(Ανθρώπινο γένος).
Κατεβαίνοντας, όμως, προς τα κάτω, δημιουργούν σχέσεις με τα υπόλοιπα γένη, περισσότερο από ανάγκη. Γι’αυτό, αυτός που μέσω του νου του, με τον οποίο ο άνθρωπος επικοινωνεί με τους θεούς, πλησιάζει τους θεούς και ενώνεται μ’αυτούς με μια θεϊκή λατρεία και ακόμα πλησιάζει τους δαίμονες.
Οι άνθρωποι, όμως, που είναι ευχαριστημένοι στην μεσαία τάξη του γένους τους, και όλα τα υπόλοιπα επιμέρους άτομα του ανθρώπινου γένους, είναι όμοιοι με τα γένη αυτά, στα οποία θα ανήκουν τα άτομα με τα οποία θα ενώσουν τους εαυτούς τους.
(σημ: οι άνθρωποι με τον Νου είναι αγαθοί, και έτσι επικοινωνούν με το γένος των θεών, και τους λατρεύουν, αλλά μπορούν να πλησιάσουν και το είδος των θεών τους δαίμονες).
(Οι άνθρωποι οι οποίοι είναι ευχαριστημένοι στην ζωή τους ως θνητοί, μπορούν να επιλέξουν επίσης με ποιους θεούς αλλά και με το είδος των θεών (δαίμονες) θα έρθουν σε επαφή μαζί τους, για να τους βοηθήσουν, ακόμη και να ενωθούν μαζί τους “δαιμονισμός”).
6. Λόγω όλων αυτών, Ασκληπιέ, ο άνθρωπος αποτελεί ένα πολύ θαυμαστό πράγμα, ένα ζωντανό ον αξιοσέβαστο και ισάξιο.
Γιατί αυτό διοχετεύεται στη φύση του θεού, σαν να είναι ο ίδιος θεός, αυτός γνωρίζει το γένος των δαιμόνων και την κοινή τους καταγωγή, αυτός ο ίδιος περιφρονεί μέσα του την ανθρώπινη του φύση, δείχνοντας εμπιστοσύνη στην θεϊκή του φύση.
Αλήθεια, πόσο πιο ευτυχισμένη είναι η φύση των ανθρώπων!
Συγγενεύει με τους θεούς και συνδέεται μαζί τους μέσω της θεϊκότητας, περιφρονεί όμως την ανθρώπινη φύση που υπάρχει μέσα της και κρατά κοντά της με δεσμά αγάπης όλα τα υπόλοιπα, τα οποία τη συνδέουν με την ουράνια τάξη και βλέπει τον ουρανό.
(σημ: ο άνθρωπος έχει την ικανότητα με τον Νου να έρχεται σε επαφή με το γένος των θεών και να γνωρίζει την δική τους θεϊκή φύση, και ταυτόχρονα να ζει ως θνητός και να περιφρονεί την θνητή του φύση γνωρίζοντας ποιος είναι, ..ο μιμητής της Πρόνοιας και του Λόγου του Πατέρα όλων Θεό).
συνεχίζεται….
Η ψυχή τρέφεται μέσω της αιώνιας περιφοράς του κόσμου,
τα σώματα αυξάνονται με τροφές του κατώτερου κόσμου, με νερό και γη.
(σημ: η ψυχή είναι ο πνευματικός λόγος, και τρέφεται μέσω της αέναης και αεικίνητης περιφοράς του κόσμου στον οποίο γέννησε ο πνευματικός Λόγος του δεύτερου Νου δημιουργού από πυρ και πνεύμα, είναι οι λογισμοί που κάνουμε, όπου μέσω της νόησης του πνευματικού Λόγου (των δυνάμεων της Αρμονίας), κινείται συνεχώς η διαχωρισμένη ψυχή στον κόσμο που γεννά ο πνευματικός Λόγος του δεύτερου Νου δημιουργού).
Το πνεύμα ενυπάρχει στα πάντα, αναμειγνύεται με τα πάντα και δίνει ζωή στα πάντα.
(Η Ύλη είναι το δοχείο της γένεσης, τα τέσσερα στοιχεία, όπου τα πάντα είναι από πυρ και πνεύμα, άρα όλος ο αισθητός κόσμος είναι πυρ και πνεύμα, όπου ο δεύτερος Νους δημιουργός αφού ενώθηκε μαζί τους, έγινε ο πνευματικός Λόγος, μα και ο αισθητός θεός από σώματα που εμπεριέχονται από πυρ-ενέργεια-σώματα,
Σ’αυτό προστίθεται ο νους που δημιουργεί την σκέψη των ανθρώπων, που του έχει παραχωρηθεί ως πέμπτο στοιχείο και το μοναδικό που προέρχεται από τον αιθέρα.
(σημ:ο Νους λοιπόν υπάρχει μόνον στις ψυχές των ανθρώπων, και όχι ο πνευματικός Λόγος ο οποίος πνευματικός λόγος χαρίζεται αποκλειστικά στις ψυχές που φέρουν σώματα άλογα, δίχως τον Φωτεινό Λόγο που είναι Ομοούσιος από την ίδια ουσία με τον Πατέρα όλων Νου Θεό, διότι ο Άνθρωπος γεννήθηκε όμοιος με τον Πατέρα Όλων είναι ο μιμητής της Πρόνοιας-Νου αλλά και ο μιμητής του Φωτεινού Λόγου).
Από όλα τα ζώα, όμως, ο νους χαρίστηκε μόνο στους ανθρώπους με απώτερο σκοπό την γνώση του θεϊκού λόγου και είναι αυτός που τους οδηγεί και τους ανυψώνει.
Αλλά επειδή μιλάω για τον νου σε λίγο θα σας αναπτύξω και τον σχετικό με αυτόν λόγο. Καθώς είναι ιερότατος και σπουδαιότατος και καθόλου κατώτερος από αυτόν που αφορά την ίδια την θεϊκότητα.
-Δεν είναι ίδιος ο νους όλων των ανθρώπων Τρισμέγιστε;
-Δεν μπορούν να φτάσουν όλοι Ασκληπιέ, στην αληθινή γνώση, αλλά λόγω της ασυγκράτητης ορμής τους, χωρίς να τους έχει αποκαλυφθεί κανένας αληθινός λόγος, ακολουθούν τα είδωλα των αληθινών πραγμάτων και εξαπατώνται.
Τα είδωλα αυτά γεννούν την κακία στον ανθρώπινο νου και μεταμορφώνουν το τέλειο ζωντανό πλάσμα σε αγρίμι με ήθη θηρίου.
Ο άνθρωπος είναι ο μόνος από όλα τα ζωντανά πλάσματα που είναι διπλός, καθώς, το ένα μέρος του είναι απλό, το οποίο ονομάζεται από τους Έλληνες “ουσιώδες” κι εμείς το αποκαλλούμε “κατ’εικόνα Θεού”.
Το άλλο μέρος είναι τετραπλό, το οποίο οι Έλληνες αποκαλούν “υλικό” και εμείς “κοσμικό”.
Από αυτό είναι φτιαγμένο το σώμα και καλύπτει το θεϊκό εκείνο μέρος που όπως προείπαμε ενυπάρχει στον άνθρωπο.
Κάτω από αυτό το κάλυμα, η καθαρή θεϊκότητα του νου κρυμμένη μαζί με τα παρόμοια της, δηλαδή τις αισθήσεις του νου, ηρεμεί μόνη της, σαν να είναι περιφραγμένη από το τείχος του σώματος.
-Γιατί λοιπόν Τρισμέγιστε πρέπει ο άνθρωπος να παραμείνει στην ύλη και να μην ζει σ’αυτό το μακαριότατο μέρος, μέσα στο οποίο βρίσκεται και ο θεός;
-Σωστή ερώτηση, Ασκληπιέ. Και εμείς έχουμε ζητήσει από το θεό να μας απαντήσει σ’αυτό το ερώτημα.
Καθώς, αφού όλα εξαρτώνται από τη βούληση του, τότε άκου λοιπόν Ασκληπιέ.
Ο κύριος και δημιουργός των πάντων, τον οποίο σωστά έχουν ονομάσει θεό, αφού δημιούργησε τον εαυτό του, (δημιούργησε ο θεός άλλον νου δημιουργό), ο οποίος μπορεί να γίνει ορατός και αισθητός.
Αυτός ο θεός τον ονομάζω αισθητό, διότι μπορεί να γίνει ορατός και αισθητός. Αυτός ο δεύτερος θεός μπορεί να γίνει αντιληπτός από τις αισθήσεις όσων βλέπουν.
Καθώς λοιπόν ο Θεός δημιουργός των πάντων δημιούργησε άλλον θεό σαν τον εαυτό του, και επειδή του φάνηκε όμορφος, καθώς πλυμμύριζε από την αγαθότητα των πάντων, τον αγάπησε ως δημιούργημα της θεϊκότητας του.
Σαν παντοδύναμος και πανάγαθος, θέλησε να δημιουργηθεί και κάποιος άλλος, ο οποίος να διακρίνει από αυτόν που τον είχε δημιουργήσει.
Συγχρόνως δημιούργησε και τον άνθρωπο, τον μιμητή του λόγου και της πρόνοιας του.
Γιατί η ίδια η βούληση του θεού είναι και αυτή καθαυτή η πραγματοποίηση, καθώς η θέληση και η πραγματοποίηση ταυτίζονται χρονικά.
Αφού τον “ουσιώδη” άνθρωπο τον δημιούργησε με αυτόν τον τρόπο, ώστε να μην μπορεί να φροντίζει για όλα τα πράγματα, εκτός αν καλυπτόταν από ένα κοσμικό κάλυμμα, τον κάλυψε με ένα σωματικό κάλυμμα, και όρισε κάθε άνθρωπος να είναι έτσι, αναμειγνύοντας και ανακατεύοντας σε ένα μείγμα όση ποσότητα από κάθε φύση χρειαζόταν.
Έτσι διαμόρφωσε τον άνθρωπο από ψυχή και σώμα, που αντιστοιχούν σε αθάνατη και θνητή φύση, ώστε ως ζωντανό πλάσμα να μπορεί να λειτουργεί και με τις δυο του φύσεις, να θαυμάζει δηλαδή και να λατρεύει τα ουράνια, αλλά να φροντίζει και να διοικεί τα επίγεια.
Διαβάστε την συνέχεια πατώντας εδώ, στο ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ.
Το συγκεκριμένο κείμενο περιέχει πενήντα σελίδες, και θα σας το παραδώσω εν καιρώ προσθέτοντας τις αναλύσεις μου στην εν λόγο ανάρτηση ώστε να σας γίνει κατανοητός ο λόγος…. morfeas sky
