Το Ψεύδος για τον Εωσφόρο Αποκαλύπτεται
Από τις απαρχές του χριστιανισμού, συγκεκριμένες λέξεις στην ελληνική γλώσσα διαστρεβλώνονται και συκοφαντούνται από το Χριστόδουλο παπαδαριό, με μόνο στόχο να μισήσει και να σιχαθεί ο ΕΛΛΗΝΑΣ την αρχαία παράδοση του, και να εγκλωβιστεί σε ένα βόθρο δεισιδαιμονίας και προκατάληψης, κάνοντας τον με αυτό τον τρόπο υποχείριο του με στόχο την πλήρη εκμετάλλευση του -οικονομική και πνευματική-.
Μια από αυτές τις λέξεις είναι και η λέξη “ΕΩςΦΟΡΟΣ”.
Πρόσφατα μάλιστα είχα και μια διαμάχη γι’ αυτή τη λέξη με έναν φανατικό Χριστόδουλο, -μέλος του Pathfinder- ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η πραγματική έννοια της λέξης, είναι αυτή που διαδίδει το παπαδαριό του ορθόδοξου χριστοδουλισμού της ΕΛΛΑΔΑΣ, …του ιερατείου που δεν έχει ούτε 2.000 χρόνια ιστορία και θέλει να μας επιβάλει την δική του έννοια σε Ελληνικές λέξεις 10.000 χρόνων και άνω.
Μάλιστα με κατηγόρησε ότι χρησιμοποίησα λεξικά τα οποία έχουν μεταγενέστερη επεξήγηση της λέξης και όχι την αρχική (όπως ο ίδιος τη θεωρεί) έννοια, καθιστώντας την -πραγματικά αρχαιότερη- έννοια της άκυρη, διαγράφοντας έτσι μαζί της αιώνες Ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού και ρίχνοντας τα όλα στην πυρά του σκοταδισμού και της αμάθειας.
Με αφορμή λοιπόν αυτή τη διαμάχη άρχισα να ψάχνω για την έννοια της λέξης ΕΩςΦΟΡΟΣ (την οποία σαφώς και γνωρίζω καλύτερα από τον εν λόγο “κύριο” και το απέδειξα σε προηγούμενη εγγραφή μου) πέρα από τα λεξικά που είχα στην κατοχή μου και τα οποία είναι σαφώς κατά πολύ αρχαιότερα (σε έκδοση) από το -αναμφιβόλου προελεύσεως- λεξικό που παρουσίασε στο ιστολόγιο του σαν απάντηση προς τους ισχυρισμούς μου.
Και λέω -αναμφιβόλου προελεύσεως- διότι πέραν του ότι είναι -όπως ο ίδιος ισχυρίζεται- από το Ινστιτούτο Ελληνικών σπουδών (πράγμα που εμένα δεν μου λέει τίποτα) δεν αναφέρει ούτε τον τίτλο ούτε τον/τους συγγραφείς του λεξικού.
Στόχος μου δεν είναι αλλος απο το να αποδείξω ότι η ταύτιση της λέξης ΕΩςΦΌΡΟς με τον εβραϊκής προέλευσης “μπαμπούλα” Σατανά είναι ψευδής και σκόπιμα μεθοδευμένη και αυτό γιατί η Εβραϊκής προέλευσης αίρεση με το όνομα “χριστιανισμός” στην πραγματικότητα είναι εκπρόσωπος του ψεύδους και του σκοταδισμού και όχι της αλήθειας και του φωτός -γι’αυτό άλλωστε και συκοφάντησε μόνο τον ΕΩςΦΟΡΟ αλλά αποδέχτηκε με εγκαρδιότητα τον αδελφό αυτού τον ΈΣΠΕΡΟ (όλοι ξέρουμε την αδυναμία που έχουν τα Χριστόδουλα πλάσματα για τη -βραδινή- λειτουργία του εσπερινού …σωστά?).
Ξεκίνησα λοιπόν την έρευνα μου αρχικά σε αυτό το “ιερό βιβλίο” της αίρεσης του εβραίου γεσούα (εβραϊκή αίρεση) την “αγία γραφή” (μάλιστα χρησιμοποίησα και ηλεκτρονική μορφή της έτσι ώστε να αποφύγω το ανθρώπινο λάθος), και διαπίστωσα ότι σε ένα και μόνο εδάφιο της παλαιάς διαθήκης αναφέρεται η λέξη “Εωσφόρε”. .
Τα αποτελέσματα σας τα παραθέτω εδώ:
Όπως βλέπουμε λοιπόν στο μοναδικό εδάφιο που αναφέρεται η λέξη είναι στο Ησαΐας 14.12, και γράφει σαφέστατα “εωσφόρε υιέ της αυγής” και όχι “εωσφόρε αποστάτη άγγελε, πράγμα που επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς μου ότι δεν επρόκειτο για τον εβραϊκής προέλευσης σατανά, αλλά για την αρχαιοελληνική έννοια “ο Φέρων το Φως”, ο Υιός της Αυγής, ο Αυγερινός.
Γενάτε λοιπόν το ερώτημα πως βρέθηκε η λέξη Εωσφόρος να δηλώνει τον εβραϊκής προέλευσης έκπτωτο άγγελο με το όνομα “σατανά” αφού στην αγία γραφή δεν αναφέρεται ΠΟΥΘΕΝΑ ως τέτοιος??
Η απάντηση είναι απλή.
Στην εποχή του μεσαίωνα (για την οποία καθόλα υπεύθυνη είναι η εβραϊκή αίρεση του γεσούα) διαπράχτηκε κάθε είδους κτηνωδία και θηριωδία πάνω στον άνθρωπο, και ιδιαίτερα στον Έλληνα λόγο των θρησκευτικών του πεποιθήσεων.
Εκείνη την εποχή λοιπόν οι τράγοι αυτής της βάρβαρης αίρεσης εξαπέλυσαν πόλεμο και στην Ελληνική γλώσσα και ιδιαίτερα στις λέξεις που αντιπροσώπευαν την αρχαία Ελληνική Ιστορία (κατά άλλους μυθολογία κατ’ εμε ΙΣΤΟΡΙΑ) με ιδιαίτερο μάλιστα στόχο λέξεις και παραδόσεις που η έννοια τους σχετίζετε με το ΦΩς του Ελληνισμού .
Συνεχίζοντας λοιπόν την έρευνα μου βρήκα και θα σας παρουσιάσω εδώ όσα λεξικά μπόρεσα να βρω για να δει ο Έλληνας που έχει ακόμα στο βάθος το πνεύμα του ελεύθερο και όχι υπόδουλο (να σκέπτεστε δηλαδή και όχι να σκέπτονται άλλοι για αυτόν) και να κρίνει μόνος του το πραγματικό νόημα της λέξης.
Ξεκινώ λοιπόν με το λεξικό του εν λόγο κυρίου.
Τα στοιχεία του …άγνωστα, το μόνο που ξέρουμε είναι ότι είναι από το -Ινστιτούτο Ελληνικών σπουδών-
Σε αυτό το άγνωστο λεξικό λοιπόν υπάρχουν Δυο ερμηνείες για τον “Εωσφόρο”
Η πρώτη ερμηνεία είναι το βλακώδες παραμυθάκι (κατ’ εμε τουλάχιστον) του κακού σατανά, του αρχηγού των αγγέλων που αντιτάχθηκαν στο γιαχβέ. Αυτό το παραμυθάκι όμως καταρρίπτεται όπως είδαμε γιατί πουθενά δεν αναφέρεται στην αγία γραφή με αυτό το όνομα.
Στην δεύτερη ωστόσο ερμηνεία μας λέει ότι είναι ο αυγερινός, ενώ στο τέλος αυτής γράφει ότι είναι “το φωτεινό άστρο” δίνοντας την πατρότητα της ερμηνείας αυτής στους Εβραίους οι οποίοι το μόνο που ήξεραν στην αρχαιότητα ήταν να βόσκουνε τα κλεμμένα πρόβατα και να κάνουν έρωτα με τις αδελφές τους και τις κόρες τους γιατί ως γνωστόν είναι άσσοι στις αιμομιξίες.
Το ανωτέρω λεξικό λοιπόν βγαίνει εντελώς λάθος.
Συνήθως τα σύγχρονα λεξικά/εγκυκλοπαίδειες δίνουν την παραπάνω Χριστόδουλη εξήγηση, και για του λόγου το αληθές σας παραθέτω άλλα δύο…
το “Λεξικό Δημοτικής Υδρόγειος” το οποίο αναφέρει και τις δύο έννοιες της λέξης -με πρώτη την αρχαία Ελληνική- και διαχωρίζοντας τη Χριστόδουλη με το [εκκλ] δηλώνοντας ότι αυτή η ερμηνεία είναι εκκλησιαστική και όχι λογική …
…και μια εγκυκλοπαίδεια (μου την έστειλε o αδελφός μου σε mail) την οποία θα σχολιάσω εκτενώς.
Είναι η εγκυκλοπαίδεια “Για Σας Παιδιά”
Σε αυτή την εγκυκλοπαίδεια όμως γίνετε σαφέστατα και πολύ δίκαια ο εξής διαχωρισμός:
(—————————ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ [1]—————————)
Γίνετε λοιπόν ξεκάθαρο ότι το “εωσφόρος = σατανάς” είναι ερμηνεία του Χριστόδουλου ιερατείου και των σιχαμένων κορμιών που το απαρτίζουν.
Λίγο ποιο πάνω όμως [2] δίνει την πραγματική έννοια στο πρώτο συνθετικό της λέξης, το “Έως” και το ερμηνεύει ως “η θεά της αυγής”, ενώ ακόμα ποιο πάνω [3] ερμηνεύει τη λέξη (εω)θινό ως “καθετί που αναφέρεται ή ανήκει στην αυγή” και συνεχίζοντας [4] μας δηλώνει ότι εωθινό ονομάζουν οι -επί γης αντιπρόσωποι του γιαχβέ-, μέρος της ακολουθίας του όρθου που εκτελείτε κάθε Κυριακή ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ, (δηλαδή το ΕΩς …το ΦΩς του ΗΛΙΟΥ). Δεν είναι ειρωνικό από τη μια να ονομάζουν εωθινό τμήμα της λειτουργίας για το ιαχβέ τους και από την άλλη Εωσφόρο τον σατανά τους??? Αλλά έτσι ήταν πάντοτε αυτά τα κατακάθια της Ελλάδας, τα τετράπαχα ζώα που δε χορταίνουν να πίνουν το αίμα των Ελλήνων …Είρωνες, αλαζόνες και μέγιστοι συκοφάντες του Ελληνισμού
Τέλος, βάζει στο περιθώριο της σελίδας την αναφορά ότι στην αστρονομία είναι ο πλανήτης Αφροδίτη [5] (αυγερινός).
Και μιας και μίλησα για ελληνισμό ήρθε η ώρα να περάσω σε γνήσια λεξικά της Ελληνικής Γλώσσας και όχι παραποιημένα κατά το συμφέρον της εβραϊκής αίρεσης του χριστού.
Ξεκινάμε με ένα on line λεξικό το “Μέγα Λεξικό της Ελληνικής” το οποίο περιέχει όχι ένα, όχι δυο …αλλά έξι [6] από τα πλέων αξιόλογα και έγκυρα λεξικά για την αρχαία Ελληνική γλώσσα (γιατί αυτή την έννοια ψάχνουμε και όχι μεταγενέστερη και παραποιημένη). το “Liddell&Scott” το “Ησύχιου Γραμματικού” το “Σούδα 12 Γραμματικών” το “Φωτίου Πατριάρχου” το “Μείζων Ελληνικό Λεξικό” και το λεξικό “Αγιάσου”
Δίνοντας λοιπόν τι λέξη εωσφόρος μας επιστρέφει αποτελέσματα από 4 λεξικά
(“Liddell&Scott” “Ησύχιου Γραμματικού” “Σούδα 12 Γραμματικών” και “Φωτίου Πατριάρχου”
Αναλυτικότερα σε δύο από τα παραπάνω έχουμε …;
Στο “Φωτίου πατριάρχου”:
Στο “Ησύχιου Γραμματικού” διαβάζουμε:
Το ποιο πάνω λεξικό μας παραπέμπει και σε απόσπασμα της Ιλιάδας το οποίο παραθέτω εδώ:
Στη Θεογονία του Ησίοδου διαβάζουμε…
Το λεξικό J.B.Hofman μας δηλώνει ξεκάθαρα ότι είναι το άστρο που φέρει την αυγή (δλδ το πρωινό ΦΩς)…
Επόμενο λεξικό το Liddel&scott Επιτομή (Από τα καλύτερα στο είδος του)…
Και εδώ γίνεται σαφέστατα ο διαχωρισμός της αρχαίας, απο τη χριστοδουλική ερμηνεία
Και το Λεξικό Σούδα (ή Σουίδα) πάλι μας γραφεί για το άστρο που φέρει το ΦΩς…
θα μπορούσα να σταματήσω εδώ έχοντας ήδη αποδείξει το αυτονόητο, αλλά επειδή στο παρελθόν έχω κατηγορηθεί ότι χρησιμοποιώ σύγχρονα και παραποιημένα λεξικά, ήρθε η ώρα να ρίξω το βαρύ πυροβολικό των λεξικών στη μάχη της ΑΛΗΘΕΙΑΣ …λεξικά σπάνια τα οποία δεν υπάρχουν στο εμπόριο πλέων και δεν τα βρίσκεις παρά μόνο σε ιδιωτικές συλλογές και βιβλιοθήκες πανεπιστημίων…
Ξεκινάμε με το “Μέγα Λεξικό Όλης της Ελληνικής Γλώσσης του Δημητράκου…
Σαφέστατο στην ερμηνεία του, αυτό το σπάνιο λεξικό (ο Προάγγελος της Αυγής)
Συνεχίζουμε με το “Επίτομο λεξικό ελληνικής γλώσσας Σκαρλάτος” του 1895 …
Και πάλι ο Φέρων το ΦΩς της Μέρας -ρε τι μπορεί κανείς να μάθει από σπάνια και γνήσια λεξικά-
Πάμε τώρα στο “Εγκυκλοπαιδικό λεξικό του 1891-1893″…
Ο πλανήτης Αφροδίτη Λοιπόν …Μάλιστα
Συνεχίζουμε ακάθεκτοι για την εύρεση της ΑΛΗΘΕΙΑς στο “Λεξικό Σμιδιτιου 1851”
(30 χρόνια μετά την επανάσταση του 1821 …ποιο παλαιό δεν γίνετε)…
Και εδώ ο Εωσφόρος φέρει την Αυγή (πάλι Φως Μας φέρνει και όχι Σκοτάδια)
…Εεε ρε τι μας κρύβει το παπαδαριό λέμεεεε
Και το κερασάκι στην τούρτα… “Ομηρικό λεξικό” με ημερομηνία έκδοσης 1888…
Ναι ΣΥΝΕΛΛΗΝΕς …μέχρι το 1888 έφτασα για να σας βρω την αρχαιότερη έκδοση του Ομηρικού Λεξικού και στην οποία αναφέρετε η πραγματική έννοια της Λέξης ΕΩςΦΟΡΟΣ
(Να δω τι άλλο θα κάνω για να φωτίσω τα σκοτάδια της εβραϊκής αίρεσης του γεσούα στα οποία ζει ο ΕΛΛΗΝ …υποθέτω ΤΑ ΠΑΝΤΑ)
Ετυμολογικά όπως είπαμε, η λέξη Εωσφόρος είναι σύνθετη, εκ του Έως = Αυγή και του Φέρω, σημαίνει δε «Ο φέρων την αυγή», δηλ. ο προάγγελος της Αυγής.
Αστρονομικά, ο Εωσφόρος είναι ο πιο λαμπρός πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, ο πλανήτης Αφροδίτη, με τις δύο διαφορετικές εκφάνσεις του: δηλ. ως Εωσφόρος κατά το χάραμα της ημέρας (προαναγγέλλοντας της αυγή) και ως Έσπερος κατά το σούρουπο.
Σε ό,τι αφορά την πρωινή έκφανση του πλανήτη Αφροδίτη, απαντάται σε όλα τα διεθνή και εν Ελλάδι επιστημονικά αστρονομικά εγχειρίδια με την ίδια ακριβώς ονομασία: ως Εωσφόρος.
Μυθολογικά, ο Εωσφόρος (ο φέρων την Ηώ / αυγή), είναι η θεότης που προηγείτο του άρματος του Ηλίου, φέρων το πρωινό φως (αυγή) πριν ακόμη ανατείλει ο ήλιος.
Ο Εωσφόρος ήταν υιός της Ηούς (Αυγής) και του Αστραίου, αδερφός του Έσπερου, πατέρας της Τηλαύγης και του Κήυκος και φωτεινός προάγγελος του ηλιακού φωτός.
Συμβόλιζε αφενός την λαμπρότητα του πλανήτη Αφροδίτη και αφετέρου την εσώτερη ομορφιά της πλατωνικής Ουρανίας Αφροδίτης.
Εωσφόρος επίσης ονομάζετε και ο Προμηθέας ο οποίος έδωσε το ΕΩς/ΦΩς της γνώσης στον άνθρωπο.
Φιλολογικά (εν σχέση με την αρχαία ελληνική γραμματεία), το όνομα Εωσφόρος απαντάται αποκλειστικά και μόνον με τις ανωτέρω έννοιες που προανέφερα – δηλ. ως προάγγελος της αυγής και του ηλιακού φωτός – σε πλείστα συγγράμματα των αρχαίων προγόνων μας αλλά και της ρωμαϊκής γραμματείας. Επιγραμματικά αναφέρω τον Ησίοδο (Θεογονία 378 κ.α.), τον Όμηρο (Ιλιάδα 23.226, 22.317 κ.α.), τον Απολλόδωρο (1.52 κ.α.), τον Καλλίμαχο (Ύμνος 4 στη Δήλο, 303), τον Πίνδαρο (Ίσθμια Ωδή 4.43), τον Νόννο (Διονυσιακά 6.44, 38.136 κ.α.), τον ποιητή Ίβυκο (Fragment 331), τον Ίωνα τον Χίο (Fragment 745), αλλά και τον Οβίδιο (Μεταμορφώσεις11. 270 ff, 11. 560 ff κ.α.), τον Σενέκα (Hercules Furens 125 ff , Oedipus 504 ff κ.α.), τον Βιργίλιο (Roman bucolic Georgics 1. 288 ff, 3. 324 ff κ.α.), τον Κικέρωνα (De Natura Deorum 2. 20 κ.α.), τον Γάιο Ιούλιο Υγίνο (Astronomica 2. 42, Fabulae 65 κ.α.), τον Κουίντο Σμυρνέα (Fall of Troy 2. 182 ff), τον Βαλέριο Φλάκκο (Argonautica 6. 527 ff) και πλείστους άλλους αρχαίους συγγραφείς.
Εικαστικά, ο Εωσφόρος αναπαρίστατο πάντοτε ως έφηβος απαράμιλλης ομορφιάς σε όσα αγάλματα και αγγεία έχουν διασωθεί με την μορφή του. Άλλοτε συνοδεύοντας την Αφροδίτη, άλλοτε την Σελήνη, άλλοτε προπορευόμενος του άρματος του Ηλίου για να φέρει το αχνό φέγγος του χαράματος που περίμεναν οι αγρότες για να ξυπνήσουν (προαναγγέλλοντας έτσι την αυγή που αποτελούσε την έναρξη για τις αγροτικές εργασίες), άλλοτε ως βρέφος στην αγκαλιά της Ηούς κλπ.
Έχει διασωθεί και βρέθηκε σε ανασκαφές ένα εκπληκτικό ανάγλυφο του Εωσφόρου και του αδερφού του, του Έσπερου, που πλαισιώνουν την μορφή της Σελάνας (Σελήνης). Δύο ωραιότατων νέων που συνοδεύουν το σβήσιμο κάθε πρωί και την εμφάνιση κάθε σούρουπου του φεγγαριού. Το ανάγλυφο βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου. Σε ενδεχόμενη αίτηση μας για επιστροφή των ελληνικών θησαυρών του Λούβρου, μήπως θα πρέπει να εξαιρέσουμε απ’; τον κατάλογο το ανάγλυφο αυτό διότι τον ταύτισε η “εκκλησία του Χριστού” με τον σατανά της ;
Λαογραφικά, η κατοπινή δημώδης ονομασία του Εωσφόρου είναι Αυγερινός (διότι κατάφεραν μεν οι σκοταδιστές ν’; απαγορεύσουν αμαυρώνοντας τελείως το όνομα του Εωσφόρου, δεν κατάφεραν όμως, δυστυχώς γι αυτούς, ν’; απαγορεύσουν και το χάραμα της ημέρας)!
Τέτοιες συμπεριφορές υποδηλώνουν υποτίμηση του μεγαλείου της μυθολογίας μας αλλά και του γλωσσικού πλούτου των αρχαίων προγόνων μας.
Κι όμως, οι πατέρες του σκοταδισμού, μας έπεισαν ότι πρόκειται για το εξάμβλωμα με τα κέρατα και το μοχθηρό βλέμμα που κατασκεύασε η νοσηρή φαντασία τους, και του οποίου η μόνη του έγνοια είναι η καταστροφή της ανθρωπότητας!
Ένα εξάμβλωμα που γέννησε η τρομολαγνεία τους και η απέχθεια τους για κάθε τι ωραίο και ελληνικό.
Θεωρώ ότι αποτελεί ντροπή για έναν Έλληνα να ανέχεται να συκοφαντούνται και να καθυβρίζονται οι πανάρχαιες και πανέμορφες παραδόσεις του από τους απολογητές των διαφόρων εκπροσώπων του γεσούα.
Θα έλεγα μάλιστα ότι αποτελεί όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση ημών των νεοελλήνων, όσων τέλος πάντων από εμάς αφενός μεν κατορθώσαμε ν’; απαλλαγούμε από την ιδεολογική νοσηρότητα των σκοταδιστών, αφετέρου δε, γνωρίσαμε και να εκτιμήσαμε το αρχαίο προγονικό πνεύμα, να αναδείξουμε με κάθε τρόπο το όνομα της ωραίας και ευγενικής αυτής ελληνικής θεότητας.
Για να μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε Έλληνας το δικαίωμα να αναφέρεται ελεύθερα και ανεμπόδιστα στον μυθικό προάγγελο του άρματος του Ηλίου, στον Υιό της Ηούς Εωσφόρο, δίχως να κινδυνεύει να του κολλήσουν οι διάφοροι μαυροφορεμένοι καταληστευτές δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων γης και τα τσιράκια τους, τη ρετσινιά του «σατανιστή».
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ΕΝΑ …
Ο ΕωςΦόρος είναι αυτός που φέρει το Έως δλδ το ΦΩΣ
Οποιαδήποτε άλλη έννοια-ερμηνεία είναι μετάχριστιανική, και άρα Διαστρεβλωμένη-παραποιημένη και μη αποδεκτή από τον ΕΛΛΗΝΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ.
http://faethon.pblogs.gr/ και ieraellas-kinimaethnikon
