Σχετικά με τις αντιφάσεις τις βίβλου έχουν ασχοληθεί πολλοί ερευνητές και έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες. Όλα για να αποδειχτεί το αυταπόδεικτο: πως δεν είναι δυνατόν τέσσερις άνθρωποι, αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων που περιγράφουν και τα οποία άλλαξαν την ζωή στον πλανήτη, να μην μπορούν να
συμφωνήσουν ως προς τι είδαν και άκουσαν.
Επιλεκτικά αναφέρω τις πιο κραυγαλέες αντιφάσεις του «θεόπνευστου» βιβλίου:
1. Την γενεαλογία του Ιησού βρίσκουμε στο ευαγγέλιο του Ματθαίου και του Λουκά. Το περίεργο είναι πως ο ένας κάνει αναφορές σε πρόσωπα που αγνοεί ο άλλος. Για παράδειγμα, ποιός είναι τελικά πατέρας του Ιωσήφ; ο Ιακώβ σύμφωνα με τον Ματθαίο ή ο Ηλί όπως θέλει ο Λουκάς;
2. Κατά τον Ματθαίο ο Ιησούς γεννήθηκε στην Βηθλεέμ και αργότερα πήγε στη Ναζαρέτ ( «Και καθώς ήρθε, κατοίκησε σε μια πόλη, που την έλεγαν Ναζαρέτ” για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε διαμέσου των προφητών, ότι, Ναζωραίος θα ονομαστεί» Ματθαίος 2:23).
Κατά τον Λουκά, συνέβη το αντίθετο. Οι γονείς του Ιησού κατοικούσαν στη Ναζαρέτ και πήγαν στην Βηθλεέμ για την απογραφή και εκεί γεννήθηκε ο Ιησούς («Ανέβηκε δε από τη Γαλιλαία και ο Ιωσήφ, από την πόλη Ναζαρέτ, στην Ιουδαία, στην πόλη τού Δαβίδ, που αποκαλείται Βηθλεέμ» Λουκάς 2:4)
3. Τελικά ποιό το όνομα του παιδιού;
Ματθαίος 1:23 «Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ», που ερμηνευμένο σημαίνει: Μαζί μας είναι ο Θεός.
Ο ίδιος, διαφωνεί με τον εαυτό του και στο 1:25 γράφει: Και δεν τη γνώριζε, μέχρις ότου γέννησε τον πρωτότοκο γιο της” και αποκάλεσε το όνομά του ΙΗΣΟΥ.
4. Πόσα θαύματα έκανε ο Ιησούς; Σύμφωνα με τον Ματθαίο 18, τον Μάρκο 17, τον Λουκά 19, ενώ ο Ιωάννης αναφέρει μόνο 7. Δεν μιλάνε, όμως, για τα ίδια. Το μόνο θαύμα που αναφέρουν και οι τέσσερις είναι αυτό του πολλαπλασιασμού των άρτων, ενώ το μεγαλύτερο θαύμα(ΨΕΜΑ), την ανάσταση του Λαζάρου, το βρίσκουμε μόνο στον Ιωάννη.
Σαν να μην έφτανε η σιωπή των υπολοίπων, ο Παύλος στις Πράξεις αμφισβητεί εντελώς το θαύμα όταν στο 26:23 περιγράφει τον Ιησού ως τον πρώτο που γύρισε από τους νεκρούς ( «ότι ο Χριστός επρόκειτο να πάθει, ότι, αφού αναστήθηκε πρώτος από τους νεκρούς, πρόκειται να κηρύξει φως στον λαό και στα έθνη»).
5. Στις πράξεις μαθαίνουμε πως το τέλος του Ιούδα ήταν ένα ατύχημα. Στο κτήμα που αγόρασε με τα τριάκοντα αργύρια έπεσε και άνοιξε η κοιλιά του.
(Πράξεις 1:18-19 «Ούτος λοιπόν απέκτησεν αγρόν εκ του μισθού της αδικίας, και πεσών πρόμυττα εσχίσθη εις το μέσον, και εξεχύθησαν όλα τα εντόσθια αυτού” και έγεινε γνωστόν εις πάντας τους κατοικούντας την Ιερουσαλήμ, ώστε ο αγρός εκείνος ωνομάσθη εν τη ιδία αυτών διαλέκτω Ακελδαμά, τουτέστιν, αγρός αίματος)
Ο Ματθαίος, διαφωνεί. Ο Ιούδας όχι μόνο δεν αγόρασε κτήμα, αλλά μετανιωμένος πέταξε τα χρήματα και αυτοκτόνησε (Ματθαίος 27:3-5 «Τότε, ο Ιούδας, αυτός που τον παρέδωσε, βλέποντας ότι καταδικάστηκε, αφού μεταμελήθηκε επέστρεψε στους πρεσβύτερους τα 30 αργύρια, λέγοντας: Αμάρτησα, επειδή παρέδωσα αθώο αίμα. Και εκείνοι είπαν: Και σε μας, τι; Αφορά εσένα. Και ρίχνοντας τα αργύρια μέσα στον ναό, αναχώρησε” και φεύγοντας κρεμάστηκε).
6. Τελικά, ποιά ήταν τα τελευταία λόγια του δασκάλου τους;
Ματθαίος 27:46: Και γύρω στην ένατη ώρα, ο Ιησούς αναβόησε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί;», δηλαδή, «Θεέ μου, Θεέ μου, για ποιον σκοπό με εγκατέλειψες;».
Ο Μάρκος διαφωνεί με την προφορά (Μάρκος 15:34 «Και την ένατη ώρα, ο Ιησούς κραύγασε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Ελωί, Ελωί, λαμά, σαβαχθανί;», που ερμηνευόμενο, σημαίνει: «Θεέ μου, Θεέ μου, ως προς τι με εγκατέλειψες;»).
Ο Λουκάς αναφέρει πως: Και ο Ιησούς, αφού φώναξε με δυνατή φωνή, είπε: Πατέρα, στα χέρια σου παραδίνω το πνεύμα μου. Και, όταν τα είπε αυτά, εξέπνευσε.(23:46)
Ενώ πιο λακωνικός είναι ο Ιωάννης: Όταν, λοιπόν, ο Ιησούς το πήρε, είπε: Τετέλεσται” και αφού έγειρε το κεφάλι, παρέδωσε το πνεύμα. (19:30)
Αντιφάσεις υπάρχουν και στις αναφορές της ανάστασης, της τελευταίας επαφής με τους μαθητές αλλά και στην ανάληψη, οι οποίες μοιάζουν λογικές: εφόσον δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν μεταξύ τους για όσα έβλεπαν και άκουγαν, πως να συμφωνήσουν στα μεταφυσικά;
Οι χριστιανοί απολογητές δεν έχουν καταφέρει να δώσουν μια πειστική εξήγηση. Προσπάθησαν να στρέψουν αλλού την προσοχή μιλώντας για το δήθεν μήνυμα, ενώ από την στιγμή που η θεοπνευστία του βιβλίου καταρρίπτεται, αμφισβητείται ευθέως η ύπαρξη κάποιου μηνύματος. Έτσι λοιπόν η ορθόδοξη Απολογητική δέχεται ότι τα Ευαγγέλια είναι μεν θεόπνευστα, αλλά μόνο ως προς το γενικότερο δογματικό τους περιεχόμενο. Μην έχοντας απαντήσεις, προτίμησαν να απορρίψουν μόνοι τους την θεϊκή προέλευση και να δεχτούν τα πάντα μέσα στο ιερό τους βιβλίο ως αλληγορία, ερμηνευμένη κατά το συμφέρον τους.
Το ερώτημα παραμένει: Πότε θα καταλάβουν οι πιστοί πως το ιερατείο κόβει και ράβει το ιερό τους βιβλίο κατά πως το συμφέρει!!!!
apollonios.pblogs.gr / Image by Chil Vera from Pixabay
