Το γράμμα Έψιλον και η ερμηνεία του, με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο
Το γράμμα… Ε (ΕΨΙΛΟΝ)
Το γράμμα Ε… είναι ΕΛΙΞς=111 των ΕΛΛΗΝΩΝ… είναι ο ίδιος ο ΕΛΛΛΗΝ και η ΕΛΛΗΝΙΣ. Είναι η ΕΛΕΥΣΙΣ του φωτός μετά των ΕΛΛΗΝΩΝ Προγόνων. Είναι Η ΕΛΛΑΣ… η οποία στα ξένα μετατράπηκε σε HELLAS.
Η λέξη ΕΛΕΥΣΙΣ… έχει το γράμμα Ε… που δηλώνει τον ερχομό των Ελλήνων… το γράμμα Λ… δια της Ηλιακής ακτινοβολίας (κύματος)… το γράμμα Ε… δια της εκπορεύσεως… το γράμμα Υ… ως υποδοχέας γνώσης… το γράμμα Σ… με παλίνδρομη κίνηση… το γράμμα Ι… δια της ακτινοβολίας… το γράμμα Σ… δια της παλινδρόμου κίνησης. Την Έλευση αυτή μας τη δηλώνει… και η Ελευσίνα…!
Το Έψιλον είναι το πέμτο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου. Το Δελφικό (Ε) Έψιλον σχετιζόταν με την μύηση και την φώτιση του Ανθρώπου, ο οποίος αναγνώριζε στο σχήμα του:
Α) Την ένωση στον μικρόκοσμο του Ανθρώπου, της ύλης της ψυχής και του πνεύματος και στον μακρόκοσμου της θεικής κοσμογονικής Τριαδικότητας (τρεις παράλληλες γραμμές ενωμένες), αλλά και ως αριθμού.
Β) Τα πέντε κοσμογονικά στοιχεία Γη, Αέρας, Νερό, Πυρ και τον Αιθέρα (ως πεμπτουσία).
To γράμμα Ε… ως αριθμός είναι το 5 και λέγεται και «φύσις», διότι… με τον πολλαπλασιασμό με τον εαυτό του, τελειώνει πάντα στον εαυτό του. Κατά τον ίδιο τρόπο και η φύση … που από το σπόρο μετά από διάφορες μεταμορφώσεις, αποδίδει πάλι σπόρο… πάντα τελειώνει στον εαυτό της. Όταν δε το πέντε (Ε) προστίθεται στον εαυτό του, γεννά εκ περιτροπής ή τον εαυτό του ή την δεκάδα κι αυτό γίνεται επ’ άπειρον. Η ένωσις αυτή της Πεντάδος (Έψιλον) με τον εαυτό της… δεν γεννάει τίποτε ατελές ή αλλιώτικο, αλλ’ έχει καθορισμένες μεταβολές. Γεννά ή τον αριθμό του είδους της ή τον τέλειο αριθμό. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το κοινόν με τον Απόλλωνα… διότι ο Θεός υμνείται ως ζωοδότης αιώνιος και άφθαρτος από την ίδια του την φύση.
Το Έψιλον ως σχήμα έχει τρείς παράλληλες γραμμές συμβολίζοντας το Τρισυπόστατου του Θείου ενωμένα ( ώσις πρό τό ΕΝ – ώθηση προς τή Θεία Νόηση), ίσως γι’ αυτό αφιερώθηκε, μαζί με τα παραγγέλματα «Γνώθι σ’αυτόν» και «Μηδέν Άγαν», που αφορούν την συνειδητή ανθρώπινη προσπάθεια υπέρβασης του εγωκεντρισμού και της προσκόλησης στα ανθρώπινα πάθη. Αυτό το στοιχείο της Ένωσης του Ανθρώπου με το Θείον, συνηγορεί προς την ονομασία «Γάμος» δηλαδή (έν-ωσις), που έδωσαν στο Έψιλον, οι Πυθαγόρειοι. Ο Ιερός γάμος ήταν ένα από τα σημαντικά δρώμενα των Ελευσινίων μυστηρίων. Το γράμμα Ε… συμβόλιζε το Θείον… ενώ το Ύψιλον όπως θα δούμε παρακάτω… την κάθοδο του Θείου σπινθήρα στην ύλη… ως υποδοχέας.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Θείο Πλάτωνα και τον Θείο Αριστοτέλη, ο κόσμος είναι ένας, έχει όμως συναρμολογηθεί, είναι «συνηρμοσμένος» από 5 διαφορετικούς κόσμους, που είναι αντίστοιχα…η γη, το ύδωρ, ο αήρ, το πυρ και ουρανός (ή φως ή αιθήρ). Αυτούς λοιπόν τους κόσμους… συμβολίζει το γράμμα Ε.
Εδώ στη Γαία… έγινε το σύμβολο του Ιερού των Δελφών… αλλά και το έμβλημα του Ελληνισμού και των φωτισμένων Ελλήνων. Συμβολίζει το ακτινοβόλο λευκό φως των Πλειάδων, για να δηλώσουν την παρουσία τους σε ένδειξη σεβασμού στον υπέρτατο πατέρα Δία των Ελλήνων. Έτσι τοποθετήθηκε για προσκύνημα στον πανίερο χώρο των Δελφών. Κρυπτογραφεί ακριβώς όλη την ουράνια σπορά στη Γαία των Ουράνιων γόνων «Ε» που μεταφέρθηκαν με την αστρική πολιτεία του Φοίνικα, με τη βοήθεια του Διός… ο οποίος μετέφερε και τον ομφαλό των Δελφών από το Γαλαξία της Ανδρομέδας.
Το γράμμα Ε… εκφράζει την έννοια της εκτάσεως-εκπορεύσεως και είναι εύκολο να το αντιληφθούμε, εάν σκεφτούμε ότι, όταν φωνάζουμε κάποιον λέμε χαρακτηριστικά Εεε… Γιάννη…, όπου στην κλητική το γράμμα Ε… μαζί με την έκταση του χεριού μας προς αυτόν, εκφράζει την προσπάθεια του «είναι» μας… να επεκταθεί και να επικοινωνήσει με το άτομο που είναι μακρυά…. και απέναντί του. Εεεεε…. Γιάνννννν…. μ’ ακούς;
ΕΨΙΛΟΝ=865=>1 / ΠΕΜΠΑΣ=406=>1
«Το φως έχει άμεση σχέση με το πέντε…» λογιζομένου ότι Ε=5… όπως μας το λέγει και ο Πυθαγόρειος Νικόμαχος. Άλλοτε εμφανίζεται με έναν ισοσκελή σταυρό, δηλαδή ως Э+Є, άλλοτε χωρίς, ως ЭIЄ, αλλά και χωρίς τίποτα, ως ЭЄ… όπως εκείνο στον θρόνο του Μίνωα, στην Κνωσό. Να ξέρετε πάντως… ότι το ΕΨΙΛΟΝ… δεν είναι ένα… αλλά τρία σε ένα.
