Το Άγιο Πνεύμα, πράγματι φωτίζει όποιον κρίνει πως το αξίζει και το ζητά.
Οι χριστιανοί ιεράρχες από τότε που ο χριστιανισμός έγινε θρησκεία τον 4ο μ.Χ. αιώνα, χρησιμοποίησαν πολλάκις το “Άγιο Πνεύμα”, ως θεϊκή σφραγίδα εγκρίσεως των αποφάσεων που εκείνοι, ως άνθρωποι, έπαιρναν κατευθυνόμενοι, μάλιστα πολλές φορές, από τα σκοτεινά κέντρα εξουσίας του κόσμου μας. Αυτό που
διδάσκεται στα κατηχητικά και τις ιερατικές σχολές είναι πως έγιναν 7 οικουμενικές σύνοδοι, οι οποίες είναι άγιες και οι αποφάσεις που πάρθηκαν ήταν πάντοτε φωτισμένες από το Άγιο Πνεύμα. Αυτό έμαθαν σε όσους έγιναν ιερείς και θεολόγοι, οι ιερατικές και θεολογικές σχολές που πήγαν, αυτό μας έμαθαν με τη σειρά τους και αυτοί. Κατά πόσο όμως ισχύει αυτό ;
Με μια γρήγορη έρευνα στο διαδίκτυο, μπορεί κανείς να διαπιστώσει, πως πολλές εκ των Οικουμενικών συνόδων έγιναν τρεις και τέσσερις φορές η καθεμία.
Για να μην γίνω κουραστικός, θα παραθέσω ένα παράδειγμα. Η Ζ (έβδομη) Οικουμενική σύνοδος, έγινε 4 φορές.
Το 754 μ.Χ. έγινε από εικονομάχους – Απόφαση : Κατάργηση και καταστροφή των εικόνων. Ορίζεται ποινή έναντι εκείνων που θα έπεφταν στο σφάλμα της εικονολατρείας.
Το 787 μ.Χ. έγινε από εικονολάτρες – Απόφαση : Καταδίκασε την εικονομαχία και αποκατάστησε τις εικόνες. Αναθεμάτισε τους εικονομάχους πατριάρχες και χαρακτήρισε ως ψευτοσύνοδο την σύνοδο της Ιέρειας του 754 μ.Χ.
Το 815 μ.Χ. έγινε από εικονομάχους – Απόφαση : Καταδικάζει την εικονολατρεία, καταργεί τις αποφάσεις της δεύτερης Ζ Οικ.συνόδου του 787 μ.Χ. και επαναφέρει αυτές της συνόδου της Ιέρειας του 754 μ.Χ.
Το 842 μ.Χ έγινε από εικονολάτρες – Απόφαση : Καταδικάζει την εικονομαχία και αποκαθιστά τις εικόνες. Καταργεί την σύνοδο της Ιέρειας και επαναφέρει τις αποφάσεις της δεύτερης Ζ Οικουμενικής συνόδου του 787 μ.Χ. Αναθεματίζει τους εικονομάχους.
Όλες τις φορές, μας λένε ότι πήγε το Άγιο Πνεύμα και τους φώτισε. Οι μεν εικονολάτρες έλεγαν πως σε εκείνους πήγε το Άγιο Πνεύμα, ενώ οι δε εικονομάχοι, φυσικά το απέρριπταν και ισχυρίζονταν το αντίθετο. Ποια λοιπόν θεωρείται φωτισμένη σύνοδος από τις τέσσερις και γιατί ; Ποια απόφαση είναι η φωτισμένη και ποια η “αιρετική” ; Πού πήγε το..Άγιο Πνεύμα, που όχι, και πως το ξέρουμε ; Αυτό που είδατε παραπάνω είναι μια μικρογραφία των συνόδων του Βυζαντίου. Για παράδειγμα μέσα σε όλο τον κυκεώνα των συνόδων, αυτά που σήμερα δέχονται οι Ορθόδοξοι είχαν αναθεματιστεί και είχαν επικρατήσει οι απόψεις του Άρειου. Μετά ακολούθησε άλλη σύνοδος και αναθεματίστηκαν αυτές και επικράτησε το δόγμα που ξέρουμε όλοι σήμερα. Αυτό μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις επαναλήφθηκε ξανά και ξανά.
Ψάξτε πόσες φορές έγινε η κάθε σύνοδος και διαλέξτε και πάρτε ποιά απ’ όλες είναι η σωστή και η θεόπνευστη ή καλύτερα, ας το διαλέξουν εκείνοι που σήμερα ισχυρίζονται πως οι αποφάσεις των Οικουμενικών συνόδων περιβάλλονται από τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Όλα αυτά, όταν τα μαθαίνει κανείς, δεν μπορεί πλέον να διαβάζει δακρύβρεχτα κείμενα “θεοφόρων” σύγχρονων θεολόγων, που έχουν αγιοποιήσει, αν όχι θεοποιήσει, τις λεγόμενες Οικουμενικές συνόδους, στις οποίες δήθεν, παρενέβαινε το Άγιο Πνεύμα για να παρθούν μόνο θεόπνευστες αποφάσεις.
Η πίστη πολλών δεν βασίζεται στο Χριστό, αλλά βασίζεται στο θεόπνευστο των γραφών, στο θεόπνευστο των οικουμενικών συνόδων, στο θεόπνευστο των αγίων, στην αγιότητα των εικόνων, των ιερών ναών, των λειψάνων, των μανουαλιών, των κεριών, των ταμάτων, κ.ο.κ, με αποτέλεσμα ο λόγος του Χριστού να έχει πέσει κάτω από το λόγο του Χρυσόστομου και να γνωρίζουν οι πιστοί περισσότερο τι είπε ο Χρυσόστομος, παρά το τι είπε ο Χριστός. Όταν λοιπόν κάποιος καταλάβει, πως όλα αυτά δεν έχουν πραγματικό νόημα, τότε νομίζει ότι βρίσκεται στο απόλυτο κενό, διότι η εκκλησία του έχει διδάξει τα πάντα για τον δήθεν τέλειο και δήθεν αψεγάδιαστο εαυτό της και τους δήθεν πιστούς στο ένα Θεό, αλλά θεοκτόνους Εβραίους και τα κείμενα τους, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με το Χριστό και την διδασκαλία Του. Το αποτέλεσμα είναι, το να διώχνει από κοντά της όλους τους ερευνητές της ιστορίας, γιατί τους απογοητεύει το πραγματικό της πρόσωπο.
Μας έδωσαν ένα Χριστιανισμό που δεν έχει κέντρο του τον Χριστό, απλά έχει ΚΑΙ τον Χριστό μέσα, παραμερισμένο και κρυμμένο πίσω από τις εβραϊκές δεισιδαιμονίες. Αυτά όμως τα όρισε ο Εβραιοχριστιανισμός. Ο Χριστιανισμός στην πραγματικότητα είναι μόνο ο Χριστός. Εκείνος και τα λόγια Του, η αλήθεια Του. Τίποτε άλλο. Όλα τα άλλα τα όρισαν και τα έβαλαν οι άνθρωποι δίπλα και τα ονόμασαν ιερά. Όλα τα άλλα, στην πραγματικότητα, είναι άχρηστα μπροστά στο φως του Χριστού.
Καταλαβαίνω ότι κάποιος μπορεί να μην θέλει να το πιστέψει αυτό. Να μην θέλει να το δεχτεί, γιατί νιώθει ότι γκρεμίζεται ο κόσμος του. Είναι σαν να πηγαίνει κάποιος σε έναν Σκοπιανό 20 χρονών και να του πει ότι όσα του έμαθαν από μικρό για το ότι δήθεν είναι απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι ψέματα. Θα τον πιστέψει; Όχι βέβαια. Το ίδιο συμβαίνει και εδώ. Ωστόσο αν κάποιος δεν γκρεμίσει τα ψέματα που του έμαθαν, δεν θα δει την φωτεινή αλήθεια που βρίσκεται από πίσω.
Πηγή : περιείχε πληροφορίες και στοιχεία από το “Μαύρο Βυζάντιο” (Δ.Λιακόπουλος).
Τις ιστορικές αναφορές περί των οικουμενικών συνόδων μπορεί κανείς να τις επιβεβαιώσει με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο.
EΛ Hunter 888
www.el.gr / Image by bolina from depositphotos.com
