Η Μεγάλη Παγίδα των Ψυχών και ο «Πλανήτης Φυλακή»
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Η μεγάλη παγίδα των ψυχών, ως έννοια, αναφέρεται σε μια πεποίθηση ότι οι ψυχές είναι παγιδευμένες σε έναν κύκλο συνεχών και δύσκολων ενσαρκώσεων στη Γη. Σύμφωνα με αυτή την πεποίθηση, η Γη θεωρείται ένας «πλανήτης φυλακής» όπου οι ψυχές αναγκάζονται να υποστούν επαναλαμβανόμενες ζωές για να μάθουν και να εξελιχθούν.
Αυτή η έννοια απαντάται σε διάφορες πνευματικές και φιλοσοφικές παραδόσεις, η καθεμία προσφέρει τις δικές της ερμηνείες και εξηγήσεις. Σε κάποιες από αυτές, η μεγάλη παγίδα των ψυχών αντιστοιχεί σε εκείνο το φως στο τούνελ που ορισμένοι λένε ότι βλέπουν όταν πεθαίνουν και επανέρχονται.
Διαβάστε επίσης: Προηγούμενες Ενσαρκώσεις, ο Σκοπός τους
Σύμφωνα, όμως, με εντελώς άλλη διαφορετική προσέγγιση η μεγάλη παγίδα των ψυχών δεν είναι ο πλανήτης που θεωρείται ως φυλακή, αλλά το μυαλό. Ο εγκέφαλος και η έλλειψη περισσότερων αισθητήριων οργάνων, παγιδεύουν το μυαλό και δίνουν ένα πεπερασμένο αποτέλεσμα που θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε φυλακή.
Πεποιθήσεις και ερμηνείες από διαφορετικές πνευματικές και φιλοσοφικές παραδόσεις
Διαφορετικές πνευματικές και φιλοσοφικές παραδόσεις έχουν προσφέρει τις δικές τους πεποιθήσεις και ερμηνείες σχετικά με τη μεγάλη παγίδα των ψυχών. Για παράδειγμα, στη νεοπλατωνική παράδοση, πιστεύεται ότι η ψυχή είναι παγιδευμένη στον υλικό κόσμο λόγω της προσκόλλησής της στο φυσικό βασίλειο.
Ο Νεοπλατωνικός Αλβίνος όταν αναφέρεται στις αισθήσεις, τις περιγράφει ως φρουρούς του ηγεμονικού μέρους, δηλαδή το κεφάλι, του εγκεφάλου, όπου βρίσκεται η έδρα των εντυπώσεων από τις οποίες προέρχονται τα διάφορα είδη παραφροσύνης.
Στον Χριστιανισμό, υπάρχουν αναφορές στην παγίδευση της ψυχής στο επίγειο βασίλειο μέχρι να επιτύχει τη σωτηρία ή την απελευθέρωση, οπότε θα βρεθεί στον Παράδεισο ή εκ δεξιών του Πατρός.
Αυτές οι ερμηνείες παρέχουν διαφορετικές προοπτικές στο γιατί οι ψυχές θεωρούνται παγιδευμένες και τον σκοπό πίσω από τη ανακύκλωση συνεχών ενσαρκώσεων.
Οι ψυχές δεσμεύονται από τα καρμικά τους χρέη
Η έννοια της μεγάλης παγίδας των ψυχών είναι στενά συνδεδεμένη με τις ιδέες της μετενσάρκωσης και του κάρμα.
Πιστεύεται ότι οι ψυχές που παγιδεύονται σε αυτόν τον κύκλο των ενσαρκώσεων δεσμεύονται από τα καρμικά τους χρέη και τα μαθήματα που πρέπει να λάβουν. Η διαδικασία της μετενσάρκωσης επιτρέπει στην ψυχή να συνεχίσει το ταξίδι της πνευματικής ανάπτυξης και εξέλιξης.
Αυτή η πεποίθηση βρίσκεται σε διάφορες πνευματικές και φιλοσοφικές παραδόσεις, συμπεριλαμβανομένου του Ινδουισμού, του Βουδισμού και ορισμένων φιλοσοφιών της Νέας Εποχής.
Διαβάστε επίσης: Το «Φως στο Τούνελ» που Βλέπουν όσοι Πεθαίνουν
Υπό αυτές τις πεποιθήσεις, η κατανόηση της μεγάλης παγίδας των ψυχών παρέχει ένα πλαίσιο για την κατανόηση των προκλήσεων και των διδαγμάτων που αντιμετωπίζουν οι ψυχές στο ταξίδι τους προς τη φώτιση και την απελευθέρωση.
Γη και εγκέφαλος ως “τόποι φυλακής” από την παγίδα των ψυχών
Οι ψυχές παγιδεύονται στον πλανήτη Γη
Οι θεωρίες και οι πεποιθήσεις που αναφέρονται στην Γη ως τόπο φυλακισμού ψυχών έχουν προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον και συζητήσεις.
Σύμφωνα με αυτές τις θεωρίες, οι Άρχοντες που είναι κακόβουλα όντα ή πνεύματα κατά τους Γνωστικούς, δημιούργησαν ή κατασκεύασαν ένα «πέπλο» – ορισμένοι το αποκαλούν ενεργειακό πλέγμα γύρω από τη Γη – το οποίο αποκλείει κάθε επαφή με τον έξω από τη γη κόσμο.
Το «πέπλο», ορισμένοι ταυτίζουν με το λευκό φως στο τέλος ενός σκοτεινού τούνελ μέσα στο οποίο ταξιδεύουν οι ψυχές για να φτάσουν στην έξοδο, με βάση μαρτυρίες σε επιθανάτιες εμπειρίες. Σύμφωνα με τη θεωρία το τούνελ δεν σε οδηγεί κάπου αλλού, αλλά σε μία νέα υποχρεωτική μετενσάρκωση, εδώ στη Γη.
Διαβάστε επίσης: Η Γη ως πλανήτης φυλακή που δεν ξεφεύγουμε ποτέ
Αυτή η θεωρία προτείνει ότι οι ψυχές παγιδεύονται στον πλανήτη Γη για να εκτελούν δύσκολες και υποχρεωτικές ενσωματώσεις σε αυτόν τον περιορισμένο χώρο προκειμένου να γίνουν τροφή των Αρχόντων. Αυτή η θεώρηση συνδέεται με πνευματικές και μεταφυσικές πεποιθήσεις.
Περιορισμένη ανθρώπινη κατανόηση
Διερεύνηση των περιορισμών και των προκλήσεων της γήινης ύπαρξης
Η γήινη ύπαρξη φέρνει μερικούς περιορισμούς και προκλήσεις για τις ψυχές που ζουν εδώ. Η ζωή στη Γη συνδέεται με τη φυσική και αισθητική εμπειρία, αλλά και με την περιορισμένη ανθρώπινη κατανόηση της πνευματικής πραγματικότητας.
Διαβάστε επίσης: Οι επιθέσεις που δέχεται η ψυχή πριν βγει από το σώμα
Οι προκλήσεις που παρουσιάζονται στη ζωή μπορούν να βοηθήσουν τις ψυχές να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν σε πνευματικό επίπεδο. Αυτός ο περιορισμένος χώρος και οι προκλήσεις που συνοδεύουν τη ζωή στη Γη μπορούν να θεωρηθούν ως μαθήματα για την ανάπτυξη της ψυχής και την εξέλιξη της.
Η περιορισμένη αντίληψη του εγκεφάλου
Μία άλλη συζήτηση που μπορεί να γίνει, είναι η περιορισμένη αντίληψη του εγκεφάλου λόγω έλλειψης ερεθισμάτων από αισθητήρια όργανα πέρα των πέντε βασικών αισθήσεων. Η λεγόμενη έκτη αίσθηση ενδεχομένως είναι ένα όργανο σε λανθάνουσα μορφή.
Το μυαλό είναι παγιδευμένο σε ένα αισθητό κόσμο που αντιλαμβάνεται μόνο με πέντε αισθήσεις και στην προσπάθειά του να βρει περισσότερα στοιχεία έξω από αυτές, δεν τα καταφέρνει και νιώθει παγιδευμένος.
Ο λόγος που πιθανόν ο εγκέφαλος ψάχνει πληροφορίες για έναν κόσμο που δεν νιώθουμε και δεν αισθανόμαστε, ίσως είναι γιατί πάντα το έκανε, αλλά τα αισθητηριακά όργανα που του έφερναν αυτά που αναζητούσε, τώρα πια δεν λειτουργούν, υπολειτουργούν, είναι σε αδράνεια ή δεν υπάρχουν πλέον.
Διαβάστε επίσης: Ο Εγκέφαλος Αντιλαμβάνεται 11 κι όχι 3 Διαστάσεις
Στην περίπτωση του εγκεφάλου δεν τίθεται καθόλου το ζήτημα κάποιας παγίδας των ψυχών που τις φυλακίζει στον πλανήτη για συνεχείς και επαναλαμβανόμενες ενσαρκώσεις. Εδώ δεν υπάρχει κάποια ψυχή που φυλακίζεται. Ο εγκέφαλος έχει περιορισμένα ερεθίσματα και δημιουργεί μόνος του μια φυλακή από την οποία δεν μπορεί να απελευθερωθεί, αλλά ψάχνει συνεχώς εργαλεία για να το καταφέρει.
Απόδραση από τη μεγάλη παγίδα των ψυχών και απελευθέρωση της ψυχής
Σε αναζήτηση πνευματικής διαύγειας και αφύπνισης
Η απελευθέρωση της ψυχής από τη μεγάλη παγίδα απαιτεί την αναζήτηση πνευματικής διαύγειας και αφύπνισης.
Στον σημερινό κόσμο, ο μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που ασχολούνται με θρησκευτικές ή πνευματικές πρακτικές, όπως η γιόγκα, η προσευχή, η μελέτη του υπερβατικού, και ο διαλογισμός, αναζητούν να ανοίξουν τη συνείδησή τους και να εξερευνήσουν την πνευματική πραγματικότητα.
Αυτή η αφύπνιση είναι πνευματική για να μην ξεχάσουμε την αλήθεια πίσω από την ύπαρξή μας και να απελευθερώσουμε την ψυχή μας από τη δέσμευση της φυλακής του πλανήτη.
Από την άλλη, το άνοιγμα της συνείδησης μπορεί να συμβεί με κατάλληλη εκπαίδευση του εγκεφάλου ώστε να μην περιορίζεται στην αναζήτηση εξωαισθητηριακών ερεθισμάτων, αλλά στην αφύπνιση και επαναλειτουργία των οργάνων που θα του φέρουν τα ερεθίσματα που αναζητά.
Διαβάστε επίσης: Επίφυση ή Κωνάριο ως η Μεγαλύτερη Συγκάλυψη
Πολλοί θεωρούν ότι η επίφυση ή κωνάριο, γνωστό και ως τρίτο μάτι, είναι το μέσο που θα απελευθερώσει τον εγκέφαλο και γενικότερα τον άνθρωπο από το νιώθει ότι βρίσκεται σε ένα πλανήτη φυλακή.
Μονοπάτια που οδηγούν στην απελευθέρωση
Οι πρακτικές και τα μονοπάτια που οδηγούν στην απελευθέρωση της ψυχής από τον πλανήτη φυλακή, περιλαμβάνουν τον εναγκαλισμό της ανώτερης συνείδησης και την υπέρβαση των γήινων προσκολλήσεων.
Η ανώτερη συνείδηση είναι η κατάσταση της επίγνωσης και της σύνδεσης με τον απόλυτο πνευματικό υπαρξιακό πυρήνα.
Μέσω του εναγκαλισμού της ανώτερης συνείδησης, μπορούμε να απελευθερωθούμε από τις ανθρώπινες προσκολλήσεις και να αναδείξουμε την αληθινή φύση της ψυχής μας.
Διαβάστε επίσης: Τα Ερπετοειδή Ξερογλύφονται για τις Ψυχές μας. Ο Πλάτωνας ήξερε πως να ξεφύγουμε.
Η απελευθέρωση της ψυχής από τον πλανήτη φυλακή ή/και αντίστοιχα του μυαλού από τον εγκέφαλο φυλακή, απαιτεί συνειδητή προσπάθεια και αποφασιστικότητα.
ενδεικτικά, με πληροφορίες από youtube.com, “Αλβίνος – Διδασκαλικός, εκδόσεις Αρχέτυπο”
diadrastika / Image by tomert from depositphotos.com
