Διάστημα, εκεί που ταξιδεύουν οι ψυχές

Οι Ψυχές Δεν Πεθαίνουν Μετά το Θάνατο
Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Σε ένα γραφικό μικρό χωριό, ζωγραφισμένο στη γαλήνια ύπαιθρο, ζούσε μια σοφή ηλικιωμένη γυναίκα που λεγόταν Δανάη. Διέθετε ένα εξαιρετικό χάρισμα, την ικανότητα να επικοινωνεί με τα πνεύματα και να ξετυλίγει τα μυστικά του σύμπαντος. Η Δανάη είχε περάσει όλη της τη ζωή μελετώντας τα μυστήρια του σύμπαντος και μέσα από την έρευνά της, είχε ανακαλύψει μια βαθιά αλήθεια: οι ψυχές δεν πεθαίνουν μετά το θάνατο, αλλά ταξιδεύουν σε άλλο σύμπαν.

Οι χωρικοί λάτρευαν την Δανάη και αναζητούσαν την καθοδήγησή της όποτε χρειάζονταν παρηγοριά ή απαντήσεις σε περίπλοκα ερωτήματα της ζωής. Γύρω της μαζεύονταν παιδιά, με γουρλωμένα μάτια και περίεργα, ακούγοντας με προσήλωση τις ιστορίες της για άλλα βασίλεια και παράλληλες διαστάσεις. Ανάμεσα στους πρόθυμους ακροατές ήταν μια νεαρή κοπέλα ονόματι Διαμαντένια, η οποία διέθετε μια ακόρεστη δίψα για γνώση.

Τι συμβαίνει με τις ψυχές μας

Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα, καθώς ο ήλιος ζωγράφιζε τον ουρανό με αποχρώσεις χρυσού και βυσσινί, η Δανάη αποφάσισε να μοιραστεί την πιο συναρπαστική ανακάλυψή της με τη Διαμαντένια. Κάθισαν κάτω από μια πανύψηλη βελανιδιά, με τα κλαδιά της να ψιθυρίζουν μυστικά στο απαλό αεράκι. Η Δανάη άρχισε, «Διαμαντένια, αγαπητή μου, έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι συμβαίνει με τις ψυχές μας αφού φύγουμε από αυτόν τον κόσμο;»

Διαβάστε επίσης: Πυροσβέστης Άναβε τη Σπίθα Ψυχικών Ικανοτήτων

Τα μάτια της Διαμαντένια άστραψαν από περιέργεια καθώς κούνησε το κεφάλι της. «Πάντα φανταζόμουν ότι οι ψυχές μας αναπαύονται αιώνια, σαν αστέρια στον νυχτερινό ουρανό», είπε.

Η Δανάη χαμογέλασε θερμά και απάντησε: “Αχ, αγαπητή μου, αυτό δεν είναι απολύτως αλήθεια. Βλέπεις, οι ψυχές μας είναι κοσμικοί περιπλανώμενοι, προορισμένοι να ξεκινήσουν απίθανα ταξίδια. Διασχίζουν την απεραντοσύνη του σύμπαντος, βαδίζοντας σε άλλες διαστάσεις και βιώνουν αφάνταστα θαύματα».

Η Διαμαντένια λαχάνιασε, η καρδιά της χτυπούσε δυνατά από ενθουσιασμό. “Μπορείς να μου πεις περισσότερα, Δανάη; Θέλω να μάθω τι βρίσκεται πέρα ​​από τον κόσμο μας.”

Οι ψυχές εκδηλώνονται ως αιθέρια όντα φωτός

Η Δανάη πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε: “Φαντάσου ένα σύμπαν, σαν το δικό μας, όπου οι ψυχές εκδηλώνονται ως αιθέρια όντα φωτός. Σε αυτό το βασίλειο, χορεύουν ανάμεσα στα αστέρια, με τη φωτεινή ουσία τους να συνυφαίνεται με τις κοσμικές ενέργειες που διαπερνούν το σύμπαν. Πετάνε στα ύψη μέσα από ουράνια τοπία, εξερευνώντας εξωγήινους κόσμους και βλέποντας τη γέννηση των γαλαξιών».

Τα μάτια της Διαμαντένια άνοιξαν διάπλατα από δέος. “Επιστρέφουμε ποτέ στους αγαπημένους μας; Ή είμαστε για πάντα χαμένοι σε αυτό το άλλο σύμπαν;”

Διαβάστε επίσης: Δύο Καλόγριες Έζησαν μία Μυστηριώδη Εμπειρία

Βάλε το email σου στην φόρμα για να λαμβάνεις τα άρθρα μας.

Η φωνή της Δανάης μαλάκωσε καθώς απάντησε: “Μη φοβάσαι, αγαπητό παιδί, γιατί οι δεσμοί της αγάπης είναι αιώνιοι. Οι ψυχές, μετά την κοσμική παραμονή τους, επιστρέφουν στο σύμπαν μας, ξαναγεννιούνται σε νέα σώματα και επανενώνονται με αυτά που αγαπούν. Αυτές οι ψυχές φέρνουν μαζί τους ένα πλούτος εμπειριών και σοφίας από τη διαστρική τους οδύσσεια, εμπλουτίζοντας τη ζωή μας και τον κόσμο γύρω μας».

Η Διαμαντένια συλλογίστηκε για μια στιγμή πριν ρωτήσει: “Αλλά πώς ξέρουμε ότι αυτό είναι αλήθεια, Δανάη; Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι ψυχές μας ξεκινούν αυτά τα απίστευτα ταξίδια;”

Τα μάτια της Δανάης έλαμψαν από αρχαία γνώση. “Το ξέρουμε, αγαπητέ μου, γιατί μερικές φορές βλέπουμε τις εξαιρετικές τους περιπέτειες. Στους ψιθύρους του ανέμου, το τρεμόπαιγμα ενός πεφταστέρου ή τις ειρηνικές συναντήσεις που διαμορφώνουν τη ζωή μας, γινόμαστε μάρτυρες των υπολειμμάτων των κοσμικών ταξιδιών τους.”

Μια άπειρη δαντέλα υφασμένη στα σύμπαντα

Καθώς ο ήλιος άρχισε να κατεβαίνει, ρίχνοντας μια χρυσαφένια λάμψη στο χωριό, η καρδιά της Διαμαντένια φούσκωσε από θαυμασμό. Συνειδητοποίησε ότι η ζωή δεν περιοριζόταν στα όρια του μικρού τους κόσμου. Ήταν μια άπειρη δαντέλα υφασμένη στα σύμπαντα, που συνδέονταν από τις αθάνατες ψυχές που χόρευαν ανάμεσά τους.

Από εκείνη την ημέρα και μετά, η Διαμαντένια μοιράστηκε την ιστορία της Δανάης με τους χωρικούς, σκορπίζοντας ελπίδα και ενθουσιασμό. Οι κάποτε στενόμυαλοι χωρικοί άρχισαν να αγκαλιάζουν την απεραντοσύνη του σύμπαντος, αναγνωρίζοντας την ομορφιά στο άγνωστο. Γιόρτασαν τη ζωή, γνωρίζοντας ότι ακόμη και μετά το θάνατο, οι ψυχές τους θα ξεκινούσαν απίστευτες περιπέτειες, φέρνοντας πίσω την αγάπη και τη σοφία στο αγαπημένο τους σύμπαν.

Διαβάστε επίσης: Όλη η Μαγεία Βρίσκεται στα Δάχτυλα του Χεριού μας

Κι έτσι, το χωριό έγινε φάρος φώτισης, όπου η πίστη στο αιώνιο ταξίδι της ψυχής ξεπέρασε τον φόβο και άλλαξε ζωές. Οι χωρικοί έβλεπαν τον θάνατο όχι ως ένα

diadrastika / Image by Pexels from Pixabay