Η Μεγάλη Πυραμίδα και η Κιβωτός της Διαθήκης
Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο με στοιχεία δημιουργικής σκέψης και ελεύθερου συνειρμού
Σύμφωνα με τα αρχαία θρησκευτικά κείμενα, η Κιβωτός της Διαθήκης, γνωστή και ως Κιβωτός της Μαρτυρίας, είναι ένα χρυσό ξύλινο σεντούκι που περιγράφεται στο Βιβλίο της Εξόδου και περιέχει τις δύο πέτρινες πλάκες των Δέκα Εντολών. Αλλά ποια μπορεί να είναι η σχέση της με την Μεγάλη Πυραμίδα στην Αίγυπτο;
Η Κιβωτός της Διαθήκης αναφέρεται σε διάφορους στίχους της Τορά και της Βίβλου και παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο στους ιστορικούς. Ενώ κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν υπήρξε ποτέ, άλλοι την αναζητούν, πεπεισμένοι ότι η ύπαρξή της είναι πραγματική. Κάποιοι τρίτοι ισχυρίζονται ότι την έχουν εντοπίσει και ξέρουν που βρίσκεται.
Υπάρχουν και οι θεωρίες που, βασισμένες στις περιγραφές που δίνονται στα κείμενα, υπολογίζουν ότι η Κιβωτός θα πρέπει να ήταν ουσιαστικά ένας ηλεκτρικός πυκνωτής με δύο ηλεκτρόδια που χωρίζονται από οδηγούς μονωτήρων. Αυτή η υπόθεση, σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, επιβεβαιώνεται και από την τεράστια δύναμη που υποτίθεται ότι διέθετε, όπως περιγράφεται στα κείμενα.
Ότι κι αν μπορεί να συμβαίνει στην πραγματικότητα, η Κιβωτός της Διαθήκης έχει βρει μία νέα θεωρία που την συνδέει άμεσα με μια από τις πιο αινιγματικές αρχαίες δομές στην επιφάνεια του πλανήτη: τη Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας. Με απλά λόγια, υποστηρίζεται βάσει νέων στοιχείων ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας έχει χρησιμοποιηθεί για να στεγάσει την Κιβωτό της Διαθήκης.
Οι υπερασπιστές αυτής της ιδέας βασίζουν την απόδειξή τους στο γεγονός ότι τα μέτρα που εκτίθενται στα ιερά κείμενα συμπίπτουν με το μέγεθος μιας από τις σαρκοφάγους του αιγυπτιακού μνημείου, στην οποία δεν βρέθηκε ποτέ μούμια. Όπως σημειώνεται από τον Gerry Cannon της Crystallinks, «η λέξη κιβωτός προέρχεται από την εβραϊκή λέξη aron, που σημαίνει ένα σεντούκι, ένα κιβώτιο».
«Περιέργως πως, οι διαστάσεις ταιριάζουν απόλυτα. Η Κιβωτός της Διαθήκης είναι ίδια με τον ακριβή όγκο της πέτρινης θωρακικής στήλης ή του πορφυρίτη στην αίθουσα του βασιλιά στη Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου, το μοναδικό αντικείμενο μέσα στο Επιμελητήριο του Βασιλιά, όπως ακριβώς η Κιβωτός ήταν το μοναδικό ιερό αντικείμενο μέσα στο Άγιο των Αγίων, στο Ναό. Επίσης η λεκάνη, που οι ιερείς πλένουν τα πόδια τους είχαν τις ίδιες διαστάσεις».
Διαβάστε επίσης: Η Κιβωτός της Διαθήκης και ο Χάρτης που Δείχνει τις Πιθανές Τοποθεσίες της
Δεν είναι, λοιπόν, εύκολο να πει κάποιος ότι πρόκειται για σύμπτωση, ωστόσο – και εφόσον θα μπορούσε να ισχύει μία τέτοια εκδοχή, θα πρέπει να αναρωτηθούμε τους λόγους και τα κίνητρα για την τοποθέτησή της στην Μεγάλη Πυραμίδα. Ανάμεσα σε πολλές άλλες, ξεχωρίζει η υπόθεση ότι η Κιβωτός της Διαθήκης φυγαδεύτηκε για να γλιτώσει από τους κυνηγούς της.
Όμως, πέρα από τις διαστάσεις, δεν φαίνεται να συνάδει κάτι άλλο που να ισχυροποιεί περισσότερο αυτήν την κατεύθυνση των ισχυρισμών, καθώς δεν βρέθηκαν ούτε οι πλάκες του Μωυσή με τις Δέκα Εντολές, ούτε κάτι άλλο προς επιπλέον επιβεβαίωση της θεωρίας. Και οι έρευνες συνεχίζονται.
Μια πιθανή εκδοχή για την Κιβωτό της Διαθήκης
Αν υποθέσουμε ότι αυτή θεωρία θα είχε τη δυνατότητα κάπως να ισχύει, τότε, μπορούμε μόνο να φανταστούμε τι περίπου συνέβη. Σε αντίθεση με τη γενική συμφωνία των ιστορικών ότι η Κιβωτός της Διαθήκης καταστράφηκε, διάφορες παραδόσεις σχετικά με την τελική της τύχη υποστηρίζουν την απόκρυψή της, ενδεχομένως, κάτω από το Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ, ή τη φυγάδευσή της μακριά από την Ιερουσαλήμ πριν έρθουν οι Βαβυλώνιοι. Κάποιες πηγές υπαινίσσονται ότι κατά τη βασιλεία του Μανασσή η Κιβωτός βγήκε από τα σύνορα και κατέληξε πρώτα στην Αίγυπτο και, τελικά, στην Αιθιοπία. Αλλά γιατί επιχείρησε να πάει πρώτα στην Αίγυπτο;
Όταν ο Μωυσής με τους Ισραηλίτες έφυγαν από την Αίγυπτο, πήραν κρυφά μαζί τους ένα ξύλινο κουτί με επένδυση χρυσού που, σε συνδυασμό με ένα ξηρό κλίμα, θα μπορούσε να φέρει επί μεγάλο χρονικό διάστημα ηλεκτρικό φορτίο. Όμως, αυτή η πρόχειρη κατασκευή ήταν ένα αντίγραφο από μια πρωτότυπη που βρισκόταν (και βρίσκεται ακόμα) μέσα στον θάλαμο της Πυραμίδας γιατί εκεί ήταν ένας χώρος που ερχόταν σε συμφωνία με την κοινή θρησκευτική πρακτική της ενσωματώσεως τεχνολογικών μυστικών σε συσκευές που προορίζονταν για να εντυπωσιάζουν τον λαό. Ο Μωυσής, μεγαλωμένος σαν πρίγκιπας μέσα στην Αίγυπτο, γνώριζε αυτό το μυστικό. Του ήταν χρήσιμο για να “μαγεύει” και να “καταπλήττει” τα πλήθη, απ’ όπου κι αν αυτά προέρχονταν.
Όταν, λοιπόν, το μυστικό της δύναμης της Κιβωτού της Διαθήκης κινδύνευε να χαθεί, να εξαφανιστεί, να πολιορκηθεί, να λεηλατηθεί ή ακόμα και να καταστραφεί, έπρεπε πάση θυσία να κρυφτεί κάπου με περισσή ασφάλεια ή να φυγαδευτεί, αλλά και να εκδοθούν πολλές, διαφορετικές, παραπλανητικές, αντικρουόμενες και αντιφατικές πληροφορίες στον εχθρό που θα ήθελε να αποκτήσει ένα τόσο μεγάλο μυστικό. Όμως, αν και πρακτικά δεν γνωρίζουμε τι απέγινε η Κιβωτός της Διαθήκης, μάλλον, δεν γύρισε ποτέ στην Αίγυπτο – αν και θεωρήθηκε ασφαλής τόπος.
Το ότι τυχαίνει οι διαστάσεις της να ταιριάζουν απόλυτα με την σαρκοφάγο μέσα στην Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, είναι γιατί αυτή χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει την αρχική Κιβωτό των Αιγυπτίων που οι Ισραηλίτες αντέγραψαν και αργότερα μετονόμασαν σε Κιβωτό της Διαθήκης. Αυτό που οι αρχαιολόγοι σήμερα αποκαλούν “σαρκοφάγος”, δεν είναι τίποτε άλλο από την αρχική πέτρινη κατασκευή, το δοχείο – εντελώς απογυμνωμένο από χρυσό και άλλα πολύτιμα υλικά – ό,τι απέμεινε από το κιβώτιο, την κιβωτό των Αιγυπτίων, η οποία φιλοξενούσε ενσωματωμένο ένα τεχνολογικό μυστικό τους που, στις μέρες μας μπορεί να ερμηνευτεί με πολλούς πιθανούς τρόπους: ηλεκτρικό φορτίο, πυκνωτής, ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, καθώς και πολλούς άλλους που η λειτουργία του θα έφερνε τα αποτελέσματα που περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη, για την Κιβωτό της Διαθήκης.
diadrastika
