Η Κρυφή Σημασία του Ο (Όμικρον) και ο Ορφέας, έτσι όπως ΔΕΝ τα Διδαχτήκαμε Ποτέ !!!

Η Κρυφή Σημασία του Ο (Όμικρον) και ο Ορφέας, έτσι όπως ΔΕΝ τα Διδαχτήκαμε Ποτέ

Η Κρυφή Σημασία του Ο (ΌΜΙΚΡΟΝ)

Το γράμμα Ο… (ο-μικρόν) δηλώνει… τον μικρό Οίκο (τον χώρο)… και η κωδική του σημασία είναι: Πας χώρος – Έκταση. Οι Νοηματικές προεκτάσεις του είναι: Δείξιν (δεικτική αντωνυμία), διέγερσις προσοχής… ο μεν… ο δε κ.λ.π χώρος, οδός, οδύνη, όγος, οίκος, οίνος, οίομαι, οιωνός, όλβιος, όλεθρος, ολίγος, Όμηρος, όναρ, όνομα, οξύς, οπή, όπλο, ορώ, όφελος.

Η λέξις ΟΥΡΑΝΟΣ…. ΟΥΡΑΝΟΣ / ΡΟΥΣ+ΝΑΟ….(όπου ΝΑΩ….σημαίνει…ρέω). Αν γίνει προσθήκη της ιεράς δεκάδος (Ι) το ναω…μετατρέπεται σε ναίω=κατοικώ, διαμένω, βρίσκομαι….εις τα Ολύμπια δώματα.

ΝΑΙΩ-ΝΑΙΕΣ-ΝΑΙΕΙ=ΕΙΝΑΙ

Ο Ναός των Ναών είναι ο Ουρανός… που μας περιγράφει την ροϊκήν κατάστασιν… που είναι το κύριον χαρακτηριστικόν γνώρισμα του Ουρανού:

ΟΥΡΑΝΟΣ / ΝΟΥΣ+ΟΡΑ / Ν+ΟΥΣ+ΟΡΑ.

Η Νοητική σύλληψις του Λόγου από το –ούς… συνιστά την έννοιαν ν-ους.
Ο Ν+ους ασκείται επι+σκεπτόμενος (σκέψεως+επί) τα ενδιαιτήματα των Ιδεών διασταυρώνων την φύσιν της ονοματοθεσίας των λέξεων μετά των Ιδεών.

Ιδού ΑΔΕΛΦΙΑ: Οι λέξεις, που είναι έλξεις γραμμάτων, περιελίσσουν τας έλικας του Νου και τον καθιστούν εξαιρετικώς εύστροφον, προκειμένου να αν-ελιχ-θή εις το όρος Ελικών… των 9 Μουσών… με Μουσαγέτην τον ετεροθαλή αδελφόν των… τον Απόλλων.

Προσφωνείστε τη λέξη ΑΠΟΛΛΩΝΝΝΝΝΝΝΝ…. παρατείνοντας στο τέλος το γράμμα Ν. Αυτό μπορείτε να το πραγματοποιήσετε μετά από το διαλογισμό σας.

Ο-ΜΙΚΡΟΝ

Όταν λοιπόν θέλουμε να ορίσουμε έναν χώρο, ακόμα και «διά χειρονομίας»… φτιάχνουμε και χαράζουμε έναν κύκλο (ο). Σήμερα σε γενικές γραμμές έχουμε μια πιο «τετραγωνισμένη» εποχή λόγω της κυτιοποιήσεως και της ελλείψεως επαφής μας με την Μάνα Φύση, αφού οι Αρχαίοι Οικισμοί, οι πρώτες πρωτόγονες καλύβες, ο ίδιος Πλανήτης Γαία(ως ένας τόπος κατοικίας), αλλά ακόμη και η αίσθησις του ανθρώπου για τον χώρο, ακόμα κι «από την κοιλιά της μάνας του»… έχουν σχήμα κυκλικό.

Η λέξις ΟΙΚΟΣ αρχίζει με το γράμμα Ο… (όμικρον), όπου σύμφωνα με τον Κώδικα του Έλληνος Λόγου σημαίνει… τον περιορισμένο χώρο… τον γήινο χώρο.

Έτσι το γράμμα (Ο) ή και ο αριθμός (0) είναι ένας κύκλος… μια σφαίρα.
ΟΜΙΚΡΟΝ== Ο=70 + Μ=40 + Ι=10 + Κ=20 + Ρ=100 + Ο =70 + Ν=50 => 360

Μήπως είναι οι Μοίρες;

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)

Διαβάστε επίσης:
Μαθήματα Ελληνικής Γλώσης όπως Δεν Σας τα Δίδαξε Κανείς

ΚΑΙ ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ…. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ.

Ο Ρ Φ Ε Α Σ

Ο Ορφεύς στάθηκε το έμψυχο Πνεύμα της Ιεράς Ελλάδος, ο αφυπνισμός της θείας ψυχής

Η λέξις ΟΡΦΕΥΣ… είναι τίτλος… και όχι όνομα.

Α! ΟΡΦΕΑΣ

Μετά το θάνατο του Μουεσέα, κάπου στα 5.400 έτη, έζησε στην πόλη Εφύρα Ορχομενού της Θεσσαλίας, ο ΧΟΡΕΑΣ. Γεννήθηκε λοιπόν το έτος 13020π.Χ. και πέθανε το έτος 12915π.Χ. σε ηλικία 105 ετών. Ο Χορέας ονομάστηκς ΟΡΦΕΑΣ, λόγω μεγάλης Γνώσης που είχε. Ο ΟΡΦΕΑΣ είναι τίτλος και όχι όνομα, είναι παρωνύμιο ευφυούς ανθρώπου. Ήταν ιερέας και επιστήμων που δίδαξε στα διδασκαλεία των ιερατείων, ανώτερη Γνώση όλων των κλάδων της επιστήμης της εποχής εκείνης. Δίδαξε Θεολογία, την ύπαρξη ενός Θεού Ηλίου Ζέα. Γνώριζε τα έργα του Μουεσέα, τα οποία δίδασκε και τα οποία φρόντισε και τα ξανάγραψε.

Έγραψε: Αεροναυπηγική, Αστρονομία, Αργοναυτικά, Ιατρική, Θεοσοφία, Μαθηματικά, Φυσική, Ύμνους στον ένα ΘΕΟ ΗΛΙΟ ΖΕΑ (ΔΙΑ). Στα διασωθέντα έργα του Μουεσέα, πρόσθεσε και δικά του έργα και δικές του ανακαλύψεις και παρατηρήσεις της νεότερης εκείνης περιόδου. Ο Ορφέας ήταν όμως και αστροναύτης και ταξίδευσε δύο φορές στη Σελήνη. Από τα έργα του διασώθηκαν μόνο αποσπάσματα από άλλους μετέπειτα συγγραφείς. Ο Ορφέας είναι ο δημιουργός της Θρησκείας του ΟΡΦΙΣΜΟΥ. Είναι μύστης του Θεού Ζέα (ΔΙΟΣ) Ηλίου.

Β! ΟΡΦΕΑΣ

Ο Ορφέας ο δεύτερος, ο γιος και μαθητής του Ορφέα Α, τον ΡΕΧΟΕΑ. Ο Ορφέας ο Β, έζησε τον 9ο αιώνα της 13ης π.Χ. χιλιετίας, την περίοδο που είχαμε ισότητα εποχής θέρους και χειμώνα (12885-12785π.Χ.). Ο Ορφέας, γιος του Ορφέα Α, πρόσθεσε στα έργα του πατέρα του και άλλα δύο δικά του έργα: Γεωλογία και Αργοναυτικά, από τα ταξίδια που έκανε με αερόπλοια και διαστημόπλοια.

Ο ΡΕΧΟΕΑΣ ταξίδευσε σε πολλά μέρη της Γαίας… όπως σε χώρες της Νότιας, Κεντρικής και Βόρειας Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής, της Ανταρκτικής, της Αρκτικής και της Ευρώπης. Ταξίδευσε και μια φορά στη Σελήνη. Πέθανε σε ηλικία 97 ετών. Από το έργο του διασώθηκαν μόνο μερικά αποσπάσματα, από άλλους μετέπειτα συγγραφείς. Πέρασαν κάπου 8.400 έτη, μέχρι ότου, εμφανισθεί ξανά άνθρωπος, να φέρει το παρωνύμιον Ορφέας.

Γ! ΟΡΦΕΑΣ

Τον 5ο αιώνα της 4ης π.Χ. χιλιετίας, έζησε ο Ορφέας ο τρίτος. Γεννήθηκε το έτος 3426π.Χ. στην πόλη ΡΟΤΑΣΑ της Φθίας (Μαγνησίας) και πέθανε το έτος 3335π.Χ. σε ηλικία 97 ετών στην Ιωλκό. Το όνομά του ήταν ΡΤΕΧΕΑΣ. Στην πόλη Ρότασα, έζησε τα πρώτα 25 χρόνια της ζωής του και τα υπόλοιπα στην Οωλκό, όπου είχε μετοικήσει. Έγραψε δικά του έργα: Ποίηση. Μουσική, Αργοναυτικά, Φιλοσοφία, Θεοσοφία, Αστρονομία και μερικά από τα διασωθέντα αποσπάσματα έργων του Ορφέα του 1ου και του 2ου. Από τα έργα του διασώθηκαν μερικά από τα ποιήματά του, τα αργοναυτικά που αναφέρονται στα Ορφικά του Ιωάννη Πασσά και μερικά αποσπάσματα άλλων έργων του.

Ο Ορφέας ο 3ος, είναι ο Ορφέας που συνόδευσε τον ΙΑΣΟΝΑ στις Αργοναυτικές του εκστρατείες. Ταξίδευσε σε πολλές πόλεις παραθαλάσσιων χωρών της Μεσογείου, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Λιβύης, της Αιγύπτου, του Λιβάνου, της Συρίας, της Μ. Ασίας, του Εύξεινου Πόντου, της Αμερικής, στη χώρα του Αιήτη και των Αμαζόνων.

Δ ! ΟΡΦΕΑΣ

Ο ΟΡΦΕΑΣ ο Δ!, είναι αυτός που έζησε το 2ο μισό του 14ου π.Χ. αιώνα και γεννήθηκε στην πόλη ΛΕΙΒΗΘΡΑ της Ανατολικής Μακεδονίας, όπου σήμερα είναι η πόλη Λεπτοκαρυά δίπλα ακριβώς στον ΟΛΥΜΠΟ, το έτος 1346π.Χ. και πέθανε το έτος 1304π.Χ. σε ηλικία 42 ετών. Το όνομά του ήταν ΛΟΡΧΕΑΣ. Ήταν Αιολεύς, ξανθός με μακριά ξανθά μαλλιά, ωοειδές πρόσωπο, ύψους 2,10μ. με αθλητικό ανάστημα. Ήταν ένας πολύ όμορφος και ωραίος άνδρας με υπέροχη φωνή. Τραγουδούσε πολύ ωραία και με τα τραγούδια του σαγήνευε όχι μόνον τους ανθρώπους, αλλά και τα ζώα και τα πουλιά. Ήταν μύστης, δάσκαλος και δίδασκε Φιλοσοφία, Θεοσοφία, Ποίηση, Μουσική και Υμνωδούσε τους Θεούς. Θανατώθηκε σε ηλικία 42 ετών από 15 γυναίκες Θρακιώτισσες (Μαινάδες) στην πόλη ΛΟΥΤΕΝΑ (δυτικά της Αλεξανδρούπολης και ανατολικά της Μεσημβρίας) της Θράκης.

Η διεκδίκηση του Ορφέα και από τις 15 γυναίκες, ήταν ο ένας λόγος που με ομόφωνη απόφαση των 15 γυναικών, αποφάσισαν να τον σκοτώσουν, για να μην τον έχει καμία. Ο δεύτερος λόγος, που οι Μαινάδες τον σκότωσαν ήταν η αποκοπή των γυναικών από τα Μυστήρια του Ορφέα. Ο τρίτος λόγος ήταν που συμβούλευε τους άνδρες τους να απέχουν από τα συζυγικά τους καθήκοντα κατά τις ημέρες της τέλεσης των Μυστηρίων.

Αυτοί οι λόγοι ήταν που εξόργισαν τις Μαινάδες να στήσουν ενέδρα στον Ορφέα σε ερημική τοποθεσία του βουνού, την ώρα που επέστρεφε από Θυσία που έκανε στο θεό Ήλιο. Ήταν συγκεκριμμένα 23η του μηνός Μαίου και ώρα 7η πρωινή, που οι 15 γυναίκες του επιτέθηκαν μαινόμενες με πέτρες και ξύλα και τον σκότωσαν. Επί μια ώρα τον χτυπούσαν αλλόφρονες φωνάζοντας : «Ο ΟΜΟΡΦΟΣ», ώσπου ο Ορφέας θανατώθηκε χωρίς να φέρει καμία αντίδραση. Στην τοποθεσία που θανατώθηκε, εγκαταλείφθηκε και ανερεύθηκε την 7η απογευματινή από τους Θράσσες, οι οποίοι τον αναζητούσαν όταν δεν πήγε να τους μεταδώσει τα μυστήρια την 10η πρωινή, καθώς γινόταν κάθε ημέρα. Ο σωρός του μεταφέρθηκε στην πάτρια γη και τάφηκε στην πόλη Λείβηθρα, όπου είχε γεννηθεί.

Φιλόσοφος, Θεοσοφιστής, Ποιητής, Μουσικός και Τραγουδιστής. Δεν έγραψε κανένα από τα έργα του. Τα διδασκόμενα γράφτηκαν από το μαθητή του το ΜΟΥΣΑΙΟ, τα οποία ήταν 5 και διασώθηκε ένα τμήμα των ΥΜΝΩΝ και μερικά αποσπάσματα των άλλων έργων του, από τους μετέπειτα συγγραφείς Πρόκλο και Καλλίμαχο. Ένα μέρος από το έργο του Μουσαίου, έγραψαν αργότερα οι συγγραφείς Νοέας και Τέλεμος, των οποίων τα γραφόμενα τους δεν διασώθηκαν. Οι Ύμνοι που αναφέρονται στα ΟΡΦΙΚΑ (Έκδοση Πασσά) είναι του Ορφέα του Δ!, που έγραψε ο Μουσαίος.

Τμήματα των έργων του Μουσαίου, υπάρχουν σήμερα ανέκδοτα στις βιβλιοθήκες του Βατικανού. Ο Μουσαίος γεννήθηκε το έτος 1320π.Χ. στη Λείβηθρα, και πέθανε το έτος 1246π.Χ. σε ηλικία 86 ετών. Ο Ορφέας ο Δ! έζησε 340 έτη πριν τον ΟΜΗΡΟ (Όμηρος 979-917π.Χ) και 250 έτη πριν τον Μωυσή της Αιγύπτου. Ο Ορφέας ο Δ! ταξίδευσε εντός του Ελληνικού χώρου και επισκέφθηκε πόλεις της Φθίας, Βοιωτίας, Αττικής, Κορινθίας, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Κρήτης. Σε ηλικία 38 ετών επισκέφθηκε την Αίγυπτο, όπου παρέμεινε 10 μήνες και δίδαξε θεοσοφία (ΟΡΦΙΣΜΟΣ). Τελευταία ταξίδια του ήταν σε πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης.

Τα Ορφικά Μυστήρια ξεκίνησαν από τα Βορειοελλαδικά βουνά, σε μια εποχή που ο Διόνυσος ο κατ” εξοχήν Θεός των μυστηρίων, λατρευόταν σαν Θεότητα της Σελήνης (Φεγγαροθεός). Δημιουργώντας τα Μυστήρια ο Ορφέας ένωσε τη θρησκεία του Δία με εκείνη του Διονύσου. Οι μυημένοι έπαιρναν από τις διδασκαλίες του τις μεγάλες αλήθειες που το θαυματουργό τους Φως έφτανε μέχρι το λαό με την μορφή ενός πέπλου προσιτού και ανακατεμένου με την ποίηση και τις δημόσιες τελετές. Μεγάλος Ιερέας του Δια και εξέχων Μύστης της Θράκης, ο Ορφέας έγινε για τους μυημένους ο μεγάλος Αποκαλυπτής του Ουρανίου Διονύσου.

Οι τελετές των Ορφικών λάμβαναν μέρος την νύκτα. Η ουσία των Μυστηρίων είναι η μετάβαση από το σκότος στο φως με διάφορους αλληγορικούς και συμβολικούς τρόπους. Στο άδυτο του ναού ο Ιεροφάντης άναβε την τελετουργική Πυρά από μία συνεχώς καίουσα Ιερά Πηγή και εμφανιζόταν μπροστά στους μυημένους. Οι ναοί των Ορφικών είτε ήταν κτιστοί, είτε απλά σπήλαια.

«Ἐπεὶ δ’ ὥρμησε πρὸς τὴν στρατείαν, ἄλλα τ’ ἐδόκει σημεῖα παρὰ τοῦ δαιμονίου γενέσθαι, καὶ τὸ περὶ Λείβηθρα τοῦ Ὀρφέως ξόανον (ἦν δὲ κυπαρίττινον) ἱδρῶτα πολὺν ὑπὸ τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἀφῆκε.» (Πλούταρχος, Αλέξανδρος 14)

[(Μετάφραση)] Κι όταν ξεκίνησε για την εκστρατεία, κι άλλα θεϊκά σημάδια φάνηκε ότι εκδηλώθηκαν, και το ξόανο του Ορφέα στα Λείβηθρα (που ήταν από ξύλο κυπαρισσιάς) έβγαλε εκείνες τις ημέρες ιδρώτα πολύ. (Μετ. Α. Σαχπεκίδης)

Μια άλλη αιτία του διαμελισμού του Ορφέα διασώζεται σε αισχυλικό απόσπασμα από το δράμα του Αισχύλου Βασσάραι ή Βασσαρίδες, ένα από τα τέσσερα έργα της Λυκούργειας (470-460 π.Χ), όπου οι γυναικείοι χοροί ταυτίζονται με τις Μαινάδες που σπαράζουν τον Ορφέα: διὰ δὲ τὴν γυναῖκα εἰς Ἅιδου καταβὰς καὶ ἰδὼν τὰ ἐκεῖ οἷα ἦν τὸν μὲν Διόνυσον οὐκ ἐτίμα͵ ὑφ΄ οὗ ἦν δεδοξασμένος͵ τὸν δὲ ῞Ηλιον μέγιστον τῶν θεῶν ἐνόμισεν͵ ὃν καὶ Ἀπόλλωνα προσηγόρευσεν· ἐπεγειρόμενός τε τὴν νύκτα κατὰ τὴν ἑωθινὴν ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ καλούμενον Πάγγαιον ἀνιὼν προσέμενε τὰς ἀνατολάς͵ ἵνα ἴδῃ τὸν ῞Ηλιον πρῶτον· ὅθεν ὁ Διόνυσος ὀργισθεὶς αὐτῷ ἔπεμψε τὰς Βασσαρίδας͵ ὥς φησιν Αἰσχύλος ὁ τῶν τραγῳδιῶν ποιητής· αἳ διέσπασαν αὐτὸν καὶ τὰ μέλη ἔρριψανχωρὶς ἕκαστον· αἱ δὲ Μοῦσαι συναγαγοῦσαι ἔθαψαν ἐπὶ τοῖς καλουμένοις Λειβήθροις.

[(Μετάφραση)]: Για χάρη της γυναίκας του κατέβηκε στον Άδη και καθώς είδε τι ήταν εκεί κάτω, έπαψε να τιμά τον Διόνυσο, ο οποίος τον είχε ξεχωρίσει, θεώρησε τον Ήλιο ως τον σημαντικότερο από όλους τους θεούς, τον οποίο και αποκαλούσε με το όνομα του Απόλλωνα· και σηκωνόταν τη νύχτα νωρίς το πρωί, ανέβαινε στο βουνό που ονομάζεται Παγγαίον και περίμενε την ανατολή για να δει πρώτος τον Ήλιο· οργισμένος ο Διόνυσος από αυτό έστειλε τις Βασσαρίδες, όπως τις αποκαλεί ο τραγωδός Αισχύλος· αυτές τον διαμέλισαν και σκόρπισαν τα κομμάτια του· οι Μούσες τα συναρμολόγησαν και τον έθαψαν την περιοχή που ονομάζεται Λείβηθρα.
(Ερατοσθένης, Καταστερισμοί )

ΕΙΘΕ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΗΜΕΡΑ (Ε.Ι.)

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)
IOANNIS STOGIANNOS / Image by kchungtw from depositphotos.com