Ο ήχος που διώχνει την αρνητική ενέργεια από το σώμα και το χώρο μας
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο φαντασίας, με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Όταν ο αρχαιολόγος Δρ. Bob Roland έλαβε τον ταλαιπωρημένο πάπυρο στα χέρια του και τον ξετύλιξε για να τον διαβάσει, έμεινε άφωνος με το περιεχόμενό του. Το ενδιαφέρον του είχε ήδη κεντριστεί από το τηλεφώνημα που προηγήθηκε. Του είχε τηλεφωνήσει η Mary Watts, μία μαθητευόμενη από την Αρχαιολογική Σχολή προκειμένου να τον ενημερώσει για κάτι που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα, όπως του είχε πει. Τυχαία είχε εντοπίσει και αγοράσει έναν αρχαίο πάπυρο στην αγορά του Αλ Χαλίλι.
Στην αρχή δεν πίστευε ότι περιείχε κάτι σοβαρό. Ίσα-ίσα που θεωρούσε ότι απλώς αποτελούσε μία σύγχρονη θεματική απάτη, μία τουριστική ατραξιόν που δημιουργήθηκε για να ξεγελάει τους τουρίστες στους οποίους δινόταν η εντύπωση ότι αγόραζαν κάτι πάρα πολύ σπουδαίο. Ωστόσο, υπήρχαν αρκετά στοιχεία πάνω στο εύρημα που της έδιναν την αντίθετη εντύπωση. Ότι δηλαδή ήταν αυθεντικό. Έπρεπε, όμως, να βεβαιωθεί ότι δεν έκανε λάθος. Τηλεφώνησε, λοιπόν, στον μέντορά της Δρ. Μπομπ Ρόλαντ. Εκείνος, θα της έδινε τα φώτα του, τόσο προς την αυθεντικότητα του παπύρου, όσο και ως προς το περιεχόμενό του.
Το κείμενο ήταν γραμμένο σε μία αραβική διάλεκτο και, ευτυχώς, ήταν από εκείνες που ο Δρ. Ρόλαντ γνώριζε αρκετά καλά. Όσο διάβαζε τόσο το ενδιαφέρον του κορυφωνόταν. Ο πάπυρος αναφερόταν και συνέδεε με έναν παράξενο τρόπο τα Ελευσίνια Μυστήρια, το αρχικό ελληνικό αλφάβητο των 27 γραμμάτων με την αριθμοσοφία τους και τον ήχο ΟΜ από την λεγόμενη ιερή φράση Κονξ Ομ Παξ που ουσιαστικά είχε να κάνει με το “κογξ ομπαξ” και σχετιζόταν, πιθανότατα, με αυτό που ακούγεται από μία κλεψύδρα όταν οι σταγόνες του νερού έπεφταν από το πάνω δοχείο στο κάτω.
Εκείνο που του έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν πως το ΟΜ, αναφερόταν με έναν τρόπο που ταυτιζόταν με το μάντρα που χρησιμοποιείται σε τελετουργικά θιβετιανών, αλλά και σε τεχνικές χαλάρωσης από διάφορες ομάδες ανθρώπων που ασχολούνται με τον διαλογισμό. Ο Δρ. Μπομπ Ρόλαντ, διάβαζε πως εάν και εφόσον το μακρόσυρτο ΟΜ, προφερόταν με τον σωστό τρόπο και την σωστή διάρκεια, τότε μπορούσε να συντονιστεί με την συχνότητα των 417Hz, η οποία, πέραν της χαλάρωσης που προσφέρει, αφαιρεί την αρνητική ενέργεια, τα ενεργειακά μπλοκαρίσματα, τόσο από την ψυχή και το σώμα, όσο και από τον ίδιο τον χώρο που βρίσκεται το άτομο που το εκφέρει.
Ο ίδιος δεν πίστευε σε τέτοια πράγματα. Αν ήταν έτσι, όλοι θα καθόντουσαν σταυροπόδι, θα έλεγαν ΟΜ και δεν θα υπήρχε καμιά αρνητική ενέργεια σε κανέναν άνθρωπο στον πλανήτη, ούτε αρνητικές τάσεις, ούτε πόλεμοι, κλπ. Όλα θα ήταν όμορφα και ειρηνικά. Ο συνδυασμός της λέξης ΟΜ και η παραπάνω συχνότητα μας δίνουν ένα πολύ δυνατό αποτέλεσμα απομακρύνοντας όλα τα αρνητικά συναισθήματα μετατρέποντάς τα σε θετικά.
Ωστόσο, αυτά που διάβαζε ήταν το κάτι άλλο. Η απαγγελία του Ομ μπορούσε να συντονίσει την ατομική ενέργεια με την ενέργεια της Γης και του Ήλιου, γι αυτό και έχουν τα σωστά αποτελέσματα όσοι το προφέρουν σωστά, αν π.χ. το εκφέρουν ως ΑΩμ, δηλαδή μία έκταση δόνησης που βρίσκεται ανάμεσα στο Α και το Ω, ανάμεσα στο Όλον, ανάμεσα στις δύο φιλοσοφικές άκρες του απείρου, προς κάθε κατεύθυνση. Γι’ αυτό και ο συμβολισμός της από αρχαίους μύστες ήταν ένας κύκλος ή απλά τα γράμματα ΑΩ.
Επιπλέον, το Ωμ, ως ενέργεια συντονισμού με το Σύμπαν, έδειχνε πως υπήρχε μία σύμπνοια με τις απόψεις του Πυθαγόρα για την λεγόμενη Μουσική των Σφαιρών, δηλαδή των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος. Ο Δρ. Μπομπ Ρόλαντ, δεν μπορούσε να τα πιστέψει όλα αυτά που διάβαζε. Αν και ο πάπυρος του είχε ανοίξει νέους ορίζοντες σκέψεων, εκείνο που έπρεπε να κάνει ήταν να κινήσει όλες τις διαδικασίες που χρειάζονταν προκειμένου να εξετάσει την αυθεντικότητά του, την χρονολόγησή του, αλλά και την πηγή προέλευσής του.
diadrastika / Image by Gerd Altmann from Pixabay
