Ένα περίεργο «μήνυμα» από τα άστρα; Μια πιθανή ανακάλυψη με αδύναμα στοιχεία
Καλλιτεχνική απεικόνιση από Republica στο Pixabay

Ένα περίεργο «μήνυμα» από τα άστρα; Μια πιθανή ανακάλυψη με αδύναμα στοιχεία
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο σχολιασμού, με στοιχεία δημιουργικής γραφής

Τον Ιανουάριο του 1974, ένας νεαρός Σκωτσέζος, επιστημονικός συγγραφέας και αστρονόμος μερικής απασχόλησης, ονόματι Duncan A. Lunan, 27 χρονών τότε, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Διαστημικός εξερευνητής από τον Έψιλον Βοώτη». Αφορούσε ένα μυστήριο που περιέβαλε τις μακροχρόνιες ραδιοφωνικές «ηχώ» ή αλλιώς LDEs, που αναφέρθηκαν για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1920. Επρόκειτο για μυστηριώδεις «δονήσεις» της «φωνής» των πομπών, που ήταν πολύ ισχυρές για να είναι απλές αντανακλάσεις από τη Γη

Οι εμπειρογνώμονες που μελετούσαν σε όλο τον κόσμο, διαπίστωσαν ότι οι εξερχόμενοι παλμοί τους επέστρεφαν με καθυστέρηση τριών δευτερολέπτων, σαν να ενισχύονταν και να επιστρέφονταν από «κάτι» στην απόσταση της Σελήνης, αλλά σίγουρα όχι από την ίδια τη Σελήνη! Αυτοί οι χρόνοι καθυστέρησης άρχισαν να ποικίλλουν από τρία ως περισσότερα δευτερόλεπτα, σε ολοένα και πιο περίπλοκες ακολουθίες, αλλά χωρίς μεταβολή της έντασης, γεγονός που δείχνει ότι μία μόνο πηγή ενίσχυε και επέστρεφε τους παλμούς.

Ο καθηγητής Ron Bracewell του Στάνφορντ, πρότεινε το 1960 ότι αυτές οι «ηχώ» θα μπορούσαν να μεταδοθούν εκ νέου από ένα μη επανδρωμένο σκάφος-εξερευνητή, από έναν άλλο πολιτισμό. Άραγε θα μπορούσε να πρόκειται για ένα σκάφος που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή μας; Ωστόσο, φαίνεται πως ο Duncan είχε κάνει μια -θεωρητικά- απίστευτη ανακάλυψη, καθώς πέτυχε μια «μετάφραση» των μοτίβων των «ηχώ» αυτών.

Οι εναλλαγές των χρόνων καθυστέρησης εμφανίστηκαν αρχικά να είναι τυχαίες, αλλά ο ίδιος ο καθηγητής Bracewell είχε προτείνει ότι αν πράγματι υπήρχε ένα σκάφος-εξερευνητής, το πρώτο μέρος του σήματος που έστελνε μπορεί να αφορά τον αποστολέα του και ενδεχομένως τα σήματα να αποτελούν έναν χάρτη αστέρων. Αφού κατέταξε τους χρόνους καθυστέρησης σε μία χρονολογική σειρά, ο Duncan βρήκε αυτό που όντως έμοιαζε ακριβώς με ένα χάρτη αστέρων. Όταν τον έδειξε στους αστρονόμους, εκείνοι αναγνώρισαν ότι επρόκειτο για μια στρεβλωμένη εικόνα του Έψιλον Βοώτη στον αστερισμό του Βοώτη.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Arcturus, το φωτεινότερο αστέρι στον αστερισμό, φαινόταν να μην υπάρχει μέσα στον χάρτη. Αλλά σε έναν περαιτέρω έλεγχο, ενθαρρυμένος από διάφορα στοιχεία – αν και αδύναμα – ο Duncan προχώρησε σε ένα άλμα σκέψης, ότι βρισκόταν σε άλλη θέση ελάχιστα πιο μακρινή, περίπου στη θέση που κατείχε πριν από 13.000 χρόνια. Συμπέρανε, λοιπόν, ότι αυτός ο «χάρτης» που είχε φτιάξει, θα μπορούσε να έχει ηλικία περίπου 13.000 χρόνια πριν.

Και γι’ αυτό ο Λούναν είχε μια θεωρία: εκείνη ήταν η στιγμή που έφτασε στη γη ο «ανιχνευτής». Επιπλέον, υπέθεσε την ύπαρξη μιας ευφυούς φυλής η οποία έστειλε τον ανιχνευτή: επειδή ο ήλιος τους έχει πλέον γίνει πια μια καυτή μπάλα φωτιάς που ονομάζεται πορτοκαλί γίγαντας, συμπέρανε ότι το είχαν προβλέψει οπότε η ευφυής φυλή πριν 13.000 χρόνια δεν αναζητούσε απλώς επαφή με άλλα πλάσματα, αλλά έψαχνε ενεργά για ένα νέο πλανητικό σπίτι σε περισσότερα ευνοϊκό περιβάλλον. Στις μέρες μας, υπάρχει ο ισχυρισμός πως το μήνυμα αυτό είναι πιθανόν να προήλθε από τον λεγόμενο Μαύρο Ιππότη, ο οποίος σύμφωνα με νεομυθολόγους ή/και συνωμοσιογράφους λέγεται ότι έχει και αυτός περίπου αυτή την ίδια ηλικία των 12 με 13.000 χρόνων. Ωστόσο, για λόγους πολιτικής ορθότητας, θα πρέπει να επισημάνουμε πως η ύπαρξη του Μαύρου Ιππότη δεν έχει επιβεβαιωθεί ποτέ επίσημα ως πραγματική και, κατά συνέπεια, θεωρείται ανυπόστατη.

Για τους ίδιους λόγους θα πρέπει να σημειώσουμε, όπως αναφέρει το time.com, ότι οι πιθανές ανακαλύψεις του Duncan Lunan αντιμετωπίστηκαν με μεγάλο σκεπτικισμό και ως ιδιαίτερα ύποπτες, καθώς και με μεγάλη εχθρότητα από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Οι επιστήμονες προσέγγισαν με δυσπιστία το σενάριο του Lunan. Ο Βρετανός αστρονόμος του ραδιοφώνου Sir Martin Ryle λέει: «Ο Λούναν δεν έδωσε στοιχεία, παρά μόνο πεποιθήσεις». Ο φυσικός του MIT, Philip Morrison, ο οποίος πιστεύει στην πιθανότητα εξωγήινης ζωής, προσθέτει: «Οι πιθανότητες είναι εννέα στις δέκα η όλη ιστορία να είναι φάρσα». Ο ίδιος ο αστρονόμος Bracewell αμφιβάλλει ότι οι ηχώ ήταν εσκεμμένες και υποψιάζεται ότι προκλήθηκαν από ένα φυσικό φαινόμενο που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα στην ατμόσφαιρα.

Φανταστική ή όχι, η θεωρία του Lunan, δεν διακρινόταν από βάσιμα ή επιστημονικά στοιχεία. Αυτή η ασφυκτική πίεση οδήγησε τον Duncan να αποσύρει την εργασία και την έρευνα που έκανε, μετά την κατακραυγή του. Μένει, λοιπόν, στον καθένα από εμάς, να αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη και να αναρωτηθεί πάνω σε ένα υποθετικό σενάριο φαντασίας: Κι αν ο νεαρός Σκωτσέζος κατάφερε πραγματικά να αποκρυπτογραφήσει το πρώτο μήνυμα που ήρθε ποτέ από έναν εξωγήινο πολιτισμό; Κι αν πραγματικά υπήρξε ένα μήνυμα που «έδειχνε» τον αστερισμό του Βοώτη, μήπως ο Duncan Lunan «μετέφρασε» και κάτι ακόμα ως συνέχειά του, αλλά απέσυρε ή δεν υπέβαλε ποτέ και το κράτησε για τον εαυτό του;

diadrastika / Image by Republica from Pixabay