Κάτω από την Ανταρκτική. Ένας «κρυμμένος» κόσμος από τα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Η Ανταρκτική είναι ένας μακρινός και μυστηριώδης κόσμος για όλους εμάς που δεν έχουμε καμία επαφή και καμία πρόσβαση σε αυτή την παγωμένη ήπειρο. Ίσως, αυτός να είναι και ένας λόγος όπου λέγεται ότι διεξάγονται πολλά μυστικά προγράμματα ή και απόρρητα πειράματα. Ωστόσο, πέρα από τον κόσμο των συνωμοσιών υπάρχει και εκείνος που εξακολουθεί να παραμένει κρυμμένος από τα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο φυσικός, υπέργειος και υποθαλάσσιος, κόσμος στον οποίο θα μας ξεναγήσει το nationalgeographic.com:
Σε μια αποστολή, σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλο, ο φωτογράφος Laurent Ballesta του National Geographic πήρε μια βαθιά απόφαση και βούτηξε κάτω από τον πάγο της θάλασσας στα μυστηριώδη βάθη της Ανταρκτικής. Τον Οκτώβριο του 2015, την αρχή της άνοιξης στο νότιο ημισφαίριο, ο Ballesta συμμετείχε σε μια μικρή ομάδα για μια 36ήμερη εκδρομή ξεκινώντας από την γαλλική επιστημονική βάση Dumont d’Urville στην ακτή Adélie της Ανατολικής Ανταρκτικής. Το ταξίδι έλαβε χώρα καθώς ο πάγος άρχιζε να διαλύεται, επιτρέποντας στον Ballesta και την ομάδα του να σπάσουν πάγο πάχους 10 ποδιών (περίπου 3 μέτρα) και να βουτήξουν μέχρι και 230 πόδια (περίπου 70 μ.).
Ο Ballesta, ο οποίος εργάστηκε εδώ και δεκαετίες ως φωτογράφος βαθιάς κατάδυσης, προηγουμένως βυθίστηκε στα 400 πόδια (περίπου 122 μ.) από τη Νότια Αφρική για να φωτογραφίσει σπάνια κοιλακανθόμορφα ψάρια, ενώ στη Γαλλική Πολυνησία βούτηξε για 24 συνεχόμενες ώρες προκειμένου να τεκμηριώσει το ζευγάρωμα 17.000 επινεφελίνων! Ωστόσο, η διαδικασία για το ταξίδι αυτό δεν ήταν απλή. Η προετοιμασία χρειάστηκε περίπου δύο χρόνια.
Άπαξ όμως και βρέθηκε στην Ανταρκτική, το να φορέσουν τα καταδυτικά κοστούμια χρειάστηκε μόνο μία ώρα και, μόλις εξασφαλίστηκε ο εξοπλισμός, οι δύτες έφτασαν περίπου τα 90 κιλά κάτω από τον πάγο. Το βάρος κάνει την κολύμβηση σχεδόν αδύνατη, λέει ο Ballesta, αλλά χωρίς στεγνά κοστούμια, οι δύτες θα πέθαιναν σε μόλις 10 λεπτά.
Αν και το αλμυρό νερό παραμένει υγρό πολύ κάτω από το σημείο ψύξης του γλυκού νερού, οι πεντάωρες καταδύσεις στο θαλασσινό νερό στους μείον 33 βαθμούς Κελσίου είναι εξαιρετικά επώδυνες. Αλλά όσα αποθανάτισε ο Ballesta στον ωκεάνιο πάτωμα μπορεί να συγκριθεί με έναν «πλούσιο κήπο»! «Τα νερά κάτω από τον Ανταρκτικό πάγο είναι σαν το όρος Everest: μαγικά, αλλά τόσο εχθρικά που πρέπει να είσαι σίγουρος για την επιθυμία σου προτού να πας», είπε.
Στα βάθη των 30 έως 50 ποδιών (περίπου 9 με 15 μέτρα), τα δάση από φύκια, οι γιγαντιαίοι αστερίες και οι γιγαντιαίες αράχνες της θάλασσας είναι ορατά με γυμνό μάτι και πολύ μεγαλύτερα από εκείνα στα θερμότερα νερά. Στα 230 πόδια (περίπου 70 μέτρα), το όριο των καταδύσεων, ο Ballesta λέει ότι η ποικιλομορφία είναι μεγαλύτερη. Αλκυονοειδή, οστρακοειδή, μαλακά κοράλλια, σφουγγάρια και μικρά ψάρια συνθέτουν χρώματα σε μεγάλη αφθονία, όπως αυτά των τροπικών κοραλλιογενών υφάλων.
Όταν βγήκε στην επιφάνεια, πάνω από τον πάγο, ο Ballesta λέει ότι χρειάστηκαν επτά μήνες μετά την επιστροφή του στην Ευρώπη για συνέλθουν τα νεύρα του και για να ανακάμψει από τις σκληρές συνθήκες που γνώρισε στα παγωμένα υποθαλάσσια νερά. Αν και το ταξίδι ήταν έντονο, άξιζε τον κόπο, σύμφωνα με τον Ballesta. «Δεν μπορείς να πας με μισή καρδιά. Δεν μπορείς να προσποιηθείς πάθος. Οι απαιτήσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες», είπε. «Αλλά αυτό κάνει τις εικόνες που βλέπετε εδώ μοναδικές και χωρίς προηγούμενο, ενώ η εμπειρία του να τις αποκτήσεις και παράλληλα να δεις αυτό το μέρος, σου μένει αξέχαστο». Δείτε και το σχετικό video:
diadrastika / Image by Erik Tanghe from Pixabay
