Αμερικανοί συναντήθηκαν μυστικά με Ανουνάκι
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο φαντασίας, με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Αποκλείεται να συμβαίνει αυτό. Αυτό θα πουν πολλοί, καθώς η ιστορία με τους αρχαίους Σουμερίους και τους θεούς τους, τους Ανουνάκι είναι μία πολύ παράξενη υπόθεση για όσους δεν γνωρίζουν τι σημαίνει Ανουνάκι, ή που τα θεωρούν όλα αυτά σαν παραμύθια. Όμως… Είναι αλήθεια, πως όλα μοιάζουν να είναι τόσο απίθανα. Ωστόσο υπάρχουν τόσες πολλές ενδείξεις – που για πολλούς αποτελούν αποδείξεις – ότι αυτό το είδος θεών, ή όντων, είναι πραγματικό και μάλιστα εξακολουθεί να υπάρχει στις μέρες μας. Πού;
Στις αρχές της Άνοιξης του 2012 υπήρξε μια μικρή ομάδα ανθρώπων που χαιρέτησε Ανουνάκι, στην αίθουσα πολεμικών επιχειρήσεων του μυστικού αεροσκάφους των Προέδρων των ΗΠΑ, γνωστό ως Doomsday E-48, ένα ειδικά τροποποιημένο Boeing 747. Ανάμεσά στους παρευρισκόμενους ήταν τρεις εκπρόσωποι θρησκειών: του Αρχιγραμματέα Πατριαρχείου Ρωσίας, ένας καρδινάλιος για τον τρίτο στην ιεραρχία του Βατικανού, ένας για τον Ιουδαϊσμό. Επίσης τρεις διευθυντές μουσείων, από ένας για το Ίδρυμα και το Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ και δύο αρχηγοί μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.
Όλοι φορούσαν ίδια προσωπεία ώστε να μην αναγνωρίζονται αναμεταξύ τους. Αυτοί οι δέκα άνθρωποι είχαν καθίσει και περίμεναν, αφού πρώτα είχαν ελεγχθεί, κυρίως, για το αν έφεραν κρυφά μικρόφωνα, κασετόφωνα ή οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να καταγράψει αυτά που θα άκουγαν. Κανείς δεν γνώριζαν για τι θα μιλούσαν. Η ενημέρωση που είχαν ήταν πολύ περιεκτική. Όμως, στο παρασκήνιο των πληροφοριών τους πιθανολογούνταν πως η πρόσκλησή τους είχε να κάνει με το θέμα των Ανουνάκι.
Λίγο μετά την απογείωση του αεροσκάφους εμφανίστηκε μια γυναίκα χωρίς μάσκα στο έδρανο, συνοδεία δύο ανδρών με κρυμμένο πρόσωπο για τους οποίους είχε εξασφαλιστεί ότι δεν θα άκουγαν τίποτα. Απλά βρίσκονταν εκεί ως σωματοφύλακες και γι’ αυτό στάθηκαν στο πίσω μέρος της ομιλήτριας, δεξιά και αριστερά, στις άκρες. Η γυναίκα ήταν ντυμένη με αντρικό κοστούμι και γραβάτα. Την ακολούθησε ένας κύριος που στάθηκε λίγο πίσω και δεξιά της. Ούτε αυτός είχε κάτι που να μην δείχνει ποιος ήταν. Ήταν, όμως, ολοφάνερο ότι η θέση και η διαβάθμιση που κατείχε ήταν υψηλού επιπέδου και ότι με την παρουσία του, απλά, θα πιστοποιούσε όσα θα έλεγε η γυναίκα.
Εκείνη ήταν μελαχροινή με ασυνήθιστα γαλανά μάτια. Θα έλεγε κανείς μεγαλύτερα από το συνηθισμένο μέγεθος. Είχαν κάτι που σε διαπερνούσαν, λες και έστελναν μυστηριώδη κύματα δόνησης στους λιγοστούς ακροατές. Ώρες-ώρες έδιναν την εντύπωση ότι διάβαζαν το μυαλό όλων εκεί μέσα. Προλάβαινε κάθε απορία ή σκέψη, πριν καλά-καλά σχηματιστεί στο μυαλό – και την απαντούσε, ακαριαία. Καθάρισε διακριτικά το λαιμό της, σαν για να τραβήξει την προσοχή όλων και άρχισε να μιλάει σχεδόν άμεσα:
Βρίσκομαι εδώ για να σας ενημερώσω σχετικά με κάτι πολύ σημαντικό. Πρόκειται για ένα απόλυτο μυστικό. Δεν μπορείτε να πείτε λέξη για αυτά που θα σας πω σε κανέναν κατώτερό σας. Μπορείτε μόνο να τα αναφέρετε στην ανώτατη εξουσία που ο καθένας σας εκπροσωπεί. Εκείνοι θα κρίνουν τον περαιτέρω χειρισμό. Έκανε μία παύση και ύστερα συνέχισε με ένα τρόπο σα να βρισκόταν σε έκσταση:
Πέθανα φέτος τον Ιανουάριο, αγαπητοί κύριοι. Κυριολεκτικά. Αλλά ξέρετε πόσοι άνθρωποι πέθαναν στον πλανήτη φέτος; Πολλά εκατομμύρια και αρκετά εκατομμύρια γεννήθηκαν ξανά. Όχι σε μετενσαρκώσεις, ούτε σε νέες γεννήσεις. Ξαναζωντάνεψαν. Δεν ήταν νεκροφάνεια, ούτε λάθη διάγνωσης των γιατρών και των ιατρικών μηχανημάτων που έδειχναν νεκρούς ανθρώπους. Είχαν πραγματικά πεθάνει. Μέρες μετά, ή ακόμα και μήνες αργότερα αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στη ζωή.
Εύλογα θα ρωτήσετε: Δεν αποσυντέθηκαν; Πως βγήκαν από τους τάφους τους; Και όσοι αποτεφρώθηκαν πως γίνεται η στάχτη να μετετράπηκε σε σώμα, ξανά. Η απάντηση είναι ότι, δυστυχώς, όσοι αποτεφρώθηκαν δεν επέστρεψαν στη ζωή. Οι υπόλοιποι, με κάποιο τρόπο, τηλεπαθητικά, ειδοποίησαν και έπεισαν πολυαγαπημένα τους πρόσωπα να προχωρήσουν σε εκταφές. Ξέρετε πόσα εκατομμύρια εκταφές έγιναν φέτος; Σαν πανδημία, σε όλο τον κόσμο. Αυτό έκαναν και για μένα. Ήμουν θαμμένη κάτω από το χώμα πέντε εβδομάδες. Δεν θυμάμαι ακριβώς πως, ενημέρωσα την μητέρα μου και, ξαφνικά, μια μέρα, το καπάκι άνοιξε. Δεν ξέρω πως ανέπνεα, ούτε γιατί δεν πεινούσα και δεν διψούσα, τόσο καιρό εκεί μέσα. Με το άνοιγμα ήταν σα να ξαναγεννήθηκα εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Το σώμα μου ήταν όπως το βλέπετε, άθικτο. Όλων το σώμα. Δεν είμαστε ζόμπι.
Όπως αντιλαμβάνεστε η Υπηρεσία έψαξε το γιατί και πως μπορεί να συνέβη κάτι τέτοιο. Το ίδιο έκαναν και κορυφαίοι γιατροί. Όλοι ενήργησαν υπό άκρα μυστικότητα. Τα πρώτα στοιχεία έδειξαν πως όσοι επανήλθαν στη ζωή, ανάμεσά τους και εγώ, είχαμε διαφορετικούς γονείς από αυτούς που νομίζαμε πως ήταν οι πραγματικοί. Άλλοι ήταν νόμιμα ή παράνομα υιοθετημένοι, άλλοι είχαν μυστικούς γονείς. Όλοι, όμως, φαίνεται πως έχουμε έναν κοινό παρονομαστή. Πάνω από τους μισούς υποβληθήκαμε σε ύπνωση. Οι περισσότεροι από εμάς, θυμήθηκαν ότι γεννήθηκαν μέσα σε ένα διαστημόπλοιο μη ανθρώπινης κατασκευής, ή πριν καν γεννηθούν οι μητέρες τους είχαν βρεθεί σε κρεβάτι ενός UFO, ήδη από τις πρώτες εβδομάδες της σύλληψης.
Οι εξετάσεις έδειξαν ότι στο αίμα μας τρέχει αίμα πολύ συγγενικό με της βασίλισσας Puabi (Πουάμπι) των Σουμερίων της δυναστείας των Ουρ το 2.600 π.Χ. που ανακαλύφθηκε από τον Βρετανό αρχαιολόγο Σερ Λέοναρντ Γούλεϊ (Sir Leonard Woolley) στη δεκαετία του 1920, μαζί με 1.800 άλλους τάφους.
Πριν λίγα χρόνια, ο διάσημος συγγραφέας ονόματι Zecharia Sitchin (Ζακάρια Σίτσιν) που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο ξεκαθάρισμα του μυστηρίου της ανθρώπινης προέλευσης και της σύνδεσής της με εξωγήινους, λίγους μήνες πριν από το θάνατό του, τον Οκτώβριο του 2010, προκάλεσε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας να πραγματοποιήσει δοκιμές DNA στα λείψανα της Bασίλισσας Πουάμπι, της Σουμερίας. Επίσημα, δεν έγινε αποδεκτό το αίτημά του. Ανεπίσημα, όμως, διενεργήθηκε σχετική έρευνα και τα αποτελέσματα έδειξαν πως διέθετε γενετικά τροpoποιημένο γονιδίωμα. Η Πουάμπι διαπιστώθηκε πως ήταν μια αρχαία ημίθεα, γενετικά συγγενής με τους Ανουνάκι. Το ίδιο γονδίωμα, το ίδιο αίμα των Ανουνάκι τρέχει και στις φλέβες όλων εμάς που ενώ υπήρξαμε νεκροί, είτε για λίγες μέρες, είτε για μήνες, αλλά ήρθαμε ξανά στη ζωή. Είμαστε Ανουνάκι από τον πλανήτη Νιμπίρου.
Πολλοί άνθρωποι στο μέλλον, σε μερικά χρόνια, την επόμενη δεκαετία, θα επιχειρήσουν εκταφές σε αγαπημένα τους πρόσωπα. Νόμιμες ή παράνομες εκταφές. Θα αναζητήσουν και θα βρουν τρόπους ώστε να ξεθάψουν τους νεκρούς τους χωρίς να τραβήξουν την προσοχή για τους πραγματικούς λόγους που το κάνουν. Είναι ένα συνεχές πείραμα που γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Αυτή η μυστική συνάντηση διέρρευσε μετά τον θάνατο του διευθυντή του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, από ανώτατο δικαστικό στον οποίο είχε εμπιστευτεί την όλη ιστορία. Ο διευθυντής του Μουσείου ήταν ένα από τα πρόσωπα που τότε είχαν παρευρεθεί στην αίθουσα πολεμικών επιχειρήσεων του αεροσκάφους Doomsday των ΗΠΑ. Φυσικά, κανείς δεν τον πίστεψε, ενώ έγιναν και αρκετά βήματα για να μη κυκλοφορήσει η πληροφορία με κανένα τρόπο, ούτε ως κόμικ, ούτε καν ως ανέκδοτο, πόσο μάλλον σε τηλεοπτικές εκπομπές. Ο ανώτατος δικαστικός όμως δεν το έβαλε κάτω και, συνεχώς, προσπαθούσε να έρθει σε συνεννόηση με εκδοτικούς οίκους προκειμένου να τους πείσει να εκδώσουν το βιβλίο που είχε ετοιμάσει, μαζί με επιπλέον πλούσιο υλικό που είχε συγκεντρώσει ο ίδιος. Μια μέρα, βρέθηκε στο γραφείο του νεκρός από ανακοπή. Σίγουρα δεν αναστήθηκε, ούτε και πρόκειται.
diadrastika / Image by 1778011 from Pixabay
