Στην Αργοναυτική Εκστρατεία, ο Ιάσωνας με τους αργοναύτες του βρίσκεται ήδη στην Κολχίδα για να ζητήσει από τον Αιήτη το Χρυσόμαλλο Δέρας. Κι αν η Αργοναυτική Εκστρατεία έγινε όταν η Γη ήταν «Ανάποδα», με τη μυθική Ατλαντίδα στο Βορρά και την υποθετική Λεμουρία στο Νότο;
Η Κολχίδα εκτιμάται ότι βρισκόταν κάπου στη σημερινή δυτική Γεωργία, στα ανατολικά παράλια του Ευξείνου Πόντου και νότια του Καυκάσου. Ο Καύκασος ή Καυκάσια όρη είναι οροσειρά στην Ευρασία, ανάμεσα στη Μαύρη και την Κασπία θάλασσα, στη περιοχή της Καυκασίας.
Μια περιγραφή στην Αργοναυτική Εκστρατεία
Στο βιβλίο Γ των Αργοναυτικών του Απολλώνιου Ρόδιου, υπάρχει μια μυστηριώδης περιγραφή (στίχοι 1191-1192): «Ἠέλιος μὲν ἄπωθεν ἐρεμνὴν δύετο γαῖαν ἑσπέριος, νεάτας ὑπὲρ ἄκριας Αἰθιοπήων·». Σύμφωνα με την μετάφραση από την φιλολογική ομάδα των εκδόσεων Κάκτος, έχουμε: «Ο Ήλιος πέρα μακριά κατέβαινε στη μαύρη γη της δύσης, πάνω από τις βουνοκορφές των Αιθιόπων». Πιο κάτω, περιγράφει ότι «ανέτειλε η φωτογέννητη αυγή κι έστειλε το φως της πάνω από τον χιονισμένο Καύκασο» (στίχοι 1223-1224).
Δεν είναι, πράγματι, λίγο παράδοξο; Αν δεν έχετε γεωγραφικές γνώσεις κοιτάξτε στον χάρτη του Google Earth. Ο Βοράς είναι πάνω, ο Νότος κάτω, η Ανατολή δεξιά (όπως τον κοιτάτε) και η Δύση αριστερά. Αν λοιπόν, σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο, ο Ήλιος ανατέλλει στον Καύκασο και δύει στην Αιθιοπία (που βρίσκεται νότια του Καυκάσου), τότε κάτι δεν πάει καλά. Δημιουργεί μια σειρά ερωτημάτων με πιθανές/υποθετικές απαντήσεις: Ο Βόρειος Πόλος που βρισκόταν;
Διαβάστε επίσης: Τι ήταν οι Συμπληγάδες Πέτρες;
Θεωρητικά, θα πρέπει να ήταν περίπου στη μέση του Ατλαντικού. Δηλαδή, ίσως, εκεί που βρισκόταν η μυθική Ατλαντίδα; Κι αν η Ατλαντίδα ήταν στον Βορρά, μήπως θα μπορούσε να ταυτιστεί με την Υπερβορεία; Και στον Νότιο Πόλο τι βρισκόταν; Θεωρητικά, ο Νότιος Πόλος θα μπορούσε να τοποθετηθεί κάπου λίγο πιο πέρα από την Ινδία; Ίσως εκεί που μπορεί να βρισκόταν κάποτε η υποθετική και μυθική Λεμουρία; Αποκλείεται, κάποιο λάθος γίνεται.
Ωστόσο, εάν και εφόσον θα μπορούσαν να ισχύουν τα παραπάνω, γίνεται προφανές ότι κάποτε η Γη, ο πλανήτης μας, είχε διαφορετική κλίση από την σημερινή όπως την γνωρίζουμε. Ήταν λίγο «ανάποδα» με άξονα περιστροφής γύρω από τον εαυτό της, όχι τις γνωστές σήμερα περιοχές του Βόρειου και Νότιου Πόλου. (Διαβάστε επίσης: Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι η Γη κάποτε Γύρισε Ανάποδα)
Η πιθανότητα των μύθων
Αν έγιναν κάπως έτσι τα πράγματα, τότε μέσα σε αυτή την υπόθεση εισχωρεί μια ακόμα: Η πιθανότητα των μύθων που αναφέρονται στην βύθιση της Ατλαντίδας και της Λεμουρίας, με πολέμους και άλλα δεινά, να ήταν στην «πραγματικότητα» μια προσπάθεια να εξηγήσουν ή να αποδώσουν συμβολικά κάποια απότομη αλλαγή κλίσης της Γης που έφερε τις συγκεκριμένες καταστροφές στις δύο θρυλικές πόλεις. Μπορεί και όχι.
Επίσης θα μπορούσε, ενδεχομένως, να εξηγήσει πως τμήμα της Ανταρκτικής δεν καλυπτόταν από πάγους, όπως την παρουσιάζει ο χάρτης του Πίρι Ρέις και πως βρέθηκαν απολιθωμένα δέντρα (και κατ’ επέκταση δάση) σε αυτές τις παγωμένες περιοχές (Διαβάστε σχετικά: Ανακαλύφθηκε απολιθωμένο δάσος 280.000.000 ετών στην Ανταρκτική).
Λοιπόν, δεν θέλω να ισχυριστώ ότι όλα αυτά αποτελούν μέρος μιας πραγματικότητας που κάποτε μπορεί να συνέβη στο πολύ μακρινό παρελθόν. Εξάλλου, όλα αυτά, η Αργοναυτική Εκστρατεία, η Ατλαντίδα και η Λεμουρία, δεν αναγνωρίζονται ως πραγματικές ιστορίες, αλλά ως μύθοι, παραμύθια, φαντασίες. Έβαλα, λοιπόν, κι εγώ τη δική μου φαντασία να δουλέψει πάνω στις φαντασίες των αρχαίων, όταν διάβασα ένα σχετικό άρθρο στο operiplous. Το όλο κείμενο αποτελεί τροφή για σκέψη και τίποτε περισσότερο, με ένα μεγάλο ΑΝ μπροστά.
diadrastika
