Σε σχολείο Δημοτικού, η δασκάλα κάνει μάθημα για τα επαγγέλματα και ρωτάει έναν έναν τους μαθητές για τη δουλειά που κάνουν οι γονείς τους.
– Τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου; Πες μας Κωστάκη!
– Ο δικός μου μπαμπάς είναι πυροσβέστης, αρχίζει ο Κωστάκης. Σβήνει φωτιές και σώζει τους ανθρώπους που παγιδεύτηκαν.
– Πολύ ωραία. Η σειρά σου Γιαννάκη.
– Ο δικός μου πατέρας είναι γιατρός. Εξετάζει τους ανθρώπους και τους δίνει φάρμακα όταν είναι άρρωστοι.
– Θαυμάσια. Εσένα Δημητράκη, τι δουλειά κάνει ο πατέρας σου;
– Εμένα, ο μπαμπάς μου είναι χορευτής σε ένα γκέι μπαρ. Χορεύει στη μπάρα, του βάζουν χρήματα στο εσώρουχο και, επιπλέον, αν έχουν χρήματα να πληρώσουν αδρά, πηγαίνει μαζί τους στο απέναντι ξενοδοχείο. Κάνει πολλούς ευτυχισμένους.
Στα πρόθυρα του εγκεφαλικού η δασκάλα με αυτά που ακούει από τον Δημητράκη, βγάζει όλη την τάξη έξω στο προαύλιο του σχολείου να κάνουν διάλειμμα. Όταν μένει μόνη με τον μαθητή του λέει:
– Δεν ήξερα Δημητράκη ότι κάνει αυτή τη δουλειά ο πατέρας σου.
Ο μικρός βάζει αμέσως τα κλάματα και ζητάει συγνώμη.
– Τι συμβαίνει παιδί μου; Εγώ πρέπει να ζητήσω συγνώμη που έκανα αυτή την ερώτηση χωρίς να γνωρίζω.
– Όχι, κυρία. Στην πραγματικότητα ο πατέρας μου είναι οικονομικός σύμβουλος της κυβέρνησης, αλλά ντρεπόμουν να το πω.
– Μα γιατί ντρεπόσουν;
– Να, κυρία… Ο πατέρας μου δεν σώζει κανέναν, δεν κάνει καλό σε κανέναν και κανείς δεν είναι ευτυχισμένος.
tilestwra.com και sarotiko.gr / Image by tartila stock from depositphotos.com
