Ο κόσμος δεν έχει ιδέα για την μεγάλη απειλή
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο φαντασίας, με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Κατά τη διάρκεια ακρόασης της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας, ένας γερουσιαστής μιλούσε προς το ακροατήριο με βάση την ομιλία του όπως είχε γραφεί και συνταχθεί στα χαρτιά που είχε μπροστά του, με θέμα την απειλή. Όλα πήγαιναν σύμφωνα με το πρόγραμμα, όταν ένα περίεργο φως σαν από πρίσμα άρχισε να γυροφέρνει την αίθουσα. Οι περισσότεροι δεν το είδαν. Μα κι όσοι το πρόσεξαν, υπέθεσαν πως ήταν κάποια αντανάκλαση. Εξάλλου αυτές τις μέρες είχαν παρατηρηθεί κι άλλα τέτοια φώτα στο εξωτερικό περιβάλλον αλλά δικαιολογήθηκαν από τους επιστήμονες ως φυσιολογικά φαινόμενα.
Το περίεργο φωτεινό σημείο που άλλαζε συνεχώς σχήματα ήρθε και στάθηκε για λίγο στο κεφάλι του άντρα που μιλούσε. Ξαφνικά, ο ομιλητής άλλαξε ύφος. Ξεφεύγοντας από αυτά που ήταν προγραμματισμένο να πει, άρχισε να μιλάει σα να του είχε δημιουργηθεί η ανάγκη να βγάλει από μέσα του πολλές αλήθειες.
«Πολύ κόσμος ζει στο σκοτάδι, αλλά διαθέτει ένα υποτυπώδες ένστικτο. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι ξέρουμε και γνωρίζουμε ότι ξέρουν. Εκείνο που δεν γνωρίζουν είναι ο τομέας από τον οποίο έρχεται η απειλή. Μεγάλο μέρος των συνωμοσιογράφων με πρόσβαση σε sites που βρίθουν από θεωρίες συνωμοσίας, εδώ και καιρό, στρέφουν τον κόσμο να πιστέψει πως η απειλή έρχεται από το διάστημα, από έναν πλανήτη που επίσημα δεν είναι επιστημονικά αναγνωρισμένος ότι υπάρχει. Μιλούν για εξωγήινη εισβολή από κακόβουλα όντα που καμία επίσημη αρχή στον κόσμο δεν έχει δει και δεν παραδέχεται την ύπαρξή τους, επίσημα. Μιλούν επίσης για ερπετοειδή που κρύβονται μέσα στη Γη ή μέσα σε ανθρώπινα κοστούμια. Η τρομολαγνεία σε όλο της το μεγαλείο, αλλά και στον πολύ κόσμο αρέσει το doomscroling, δηλαδή η αναζήτηση και ανάγνωση κακών και αρνητικών ειδήσεων.
»Μιλούν επίσης για αρχαίους θεούς που θα επανέλθουν κάποια στιγμή και θα φέρουν ουράνια δικαιοσύνη, που θα εξαλείψουν κάθε κακό που συμβαίνει στη Γη, ανάμεσα στους ανθρώπους. Θα επιστρέψουν, λέει, με τα προηγμένα διαστημόπλοιά τους και θα επιβάλουν την τάξη ή θα εναρμονίσουν τους ανθρώπους με το αίσθημα της ειρήνης, της αρμονίας και της ισορροπίας. Μεγάλη μερίδα του κόσμου περιμένει να συμβεί το ένα ή το άλλο. Ή και τα δύο. Γιατί για κάποιο λόγο οι περισσότεροι άνθρωποι ταυτίζονται με φανταστικούς ήρωες και ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Όλα αυτά, όμως, είναι ένας τρόπος διαφυγής από την πραγματικότητα. Αυτοί οι τρόποι διαφυγής, όμως, κάνουν την απειλή πιο ύπουλη και συμβάλουν και οι ίδιοι σε αυτό, χωρίς να το καταλαβαίνουν.
»Επίσειε, αποπροσανατολίζουν τον κόσμο από διάφορα σημαντικά θέματα, δημιουργώντας ζητήματα που δεν έχουν καμία υπόσταση αλλά τα κάνουν να φαίνονται θανατηφόρα μακροπρόθεσμα, ενώ δεν είναι. Πολιτικά, διπλωματικά και οικονομικά σκάνδαλα καθώς και πλαστά θερμά επεισόδια που κρύβουν ενδεχόμενα πολέμου που, όμως, τα περισσότερα διέπονται από μία προσυνεννόηση. Και πολλά άλλα. Πάρα πολλά.
»Διότι ο κόσμος δεν παρατηρεί. Ή μάλλον για την ακρίβεια δεν του δίνεται η ευκαιρία να παρατηρήσει, γιατί είναι απασχολημένοι με αυτά που τα επικοινωνιακά μάρκετινγκ καταφέρνουν με τέχνη να περάσουν με πολλούς τρόπους. Πολύ πετυχημένα. »Ένας διαστημικός πόλεμος ή μια διαστημική απειλή. Μια μετεωρολογική, περιβαλλοντική ή υποθαλάσσια καταστροφή, πάντα με υπεύθυνο τον άνθρωπο που χρησιμοποιεί τα προϊόντα που καταστρέφουν το περιβάλλον – αλλά όχι με υπεύθυνους τους ανθρώπους που τα κατασκευάζουν, εξυπηρετούν μια κατάσταση.
»Δυστυχώς, δεν μπορώ να μιλήσω για τέτοιου είδους απόρρητα θέματα σε μια δημόσια ακρόαση. Ελπίζω, όμως, να κατάφερα και να σας έδωσα ένα στίγμα. Ελπίζω να κατάφερα να σας δώσω μια ιδέα, έστω και ισχνή, ότι η μεγαλύτερη απειλή δεν βρίσκεται ούτε προέρχεται από εξωγενείς παράγοντες, αλλά από ανθρώπους που χειραγωγούν άλλους ανθρώπους προς όφελος των πρώτων».
Το μυστηριώδες πρισματικό φως με τα περίτεχνα σχήματα που έπαιρνε είχε ήδη απομακρυνθεί από τον ομιλητή ο οποίος έμοιαζε χαμένος, σα να μην ήθελε να μιλήσει για τίποτε από όλα αυτά. Έμοιαζε σα να αναγκάστηκε να μιλήσει για κάποιες αλήθειες όπως εκείνος τον αντιλαμβανόταν. Σα να τον είχε τυλίξει το λάσο της αλήθειας, της Wonderwoman. Στη συνέχεια των λόγων του ήταν φανερό ότι προσπαθούσε να μπαλώσει τα όσα είπε. Κανείς δεν πρόσεξε το φως που δραπέτευε σαν μια αθώα ηλιαχτίδα να συναντήσει άλλες σαν κι αυτήν που ανέμιζαν σα να νιφάδες το κτίριο εξωτερικά.
Το συγκεκριμένο κομμάτι των δηλώσεων δεν προβλήθηκε ποτέ από τα μεγάλα συστημικά κανάλια, ύστερα από συμφωνία μεταξύ τους. Διέρρευσε, όμως, από έναν παρευρισκόμενο που ηχογραφούσε την ομιλία στο κινητό του. Όμως, όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, καταρρίφθηκε ως ψευδείς ειδήσεις και ανυπόστατες θεωρίες συνωμοσίας.
Ο ομιλητής, λίγες μέρες μετά, κατηγορήθηκε ότι πουλούσε παράνομα απόρρητα έγγραφα σε εχθρούς του κράτους. Καθαιρέθηκε και με επιείκεια, αντί να μπει φυλακή, συνταξιοδοτήθηκε με μια πενιχρή σύνταξη η οποία ίσα του πρόσφερε τα προς το ζει, στο ράντσο του. Όμως, πάνω από το κεφάλι του έτρεμε επικίνδυνα η κοφτερή λεπίδα που θα έκοβε το νήμα της ζωής του εάν μιλούσε ξανά σε οποιονδήποτε δημοσιογράφο σχετικά με αυτά που ανέφερε στην ομιλία του. Το όνομά του δεν συνδέθηκε ποτέ με το συγκεκριμένο απόσπασμα του ξεσπάσματός του, κι αυτό από σεβασμό προς την οικογένεια του Γερουσιαστή από εκείνον που διέρρευσε την πληροφορία στο διαδίκτυο.
diadrastika / Image by Gerhard Bögner from Pixabay
