Στενές Επαφές «Ερπετοειδή με τα Γκρι Κοστούμια». Μια μυστηριώδης προσωπική εμπειρία
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο φαντασίας, με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Ένα πολύ περίεργο συμβάν υποτίθεται ότι συνέβη στον Gary από το Oregon, ο οποίος κάλεσε στην εκπομπή Ground Zero Radio, με τον Clyde Lewis, στις 19 Ιουνίου 2019, για να πει μια παράξενη εμπειρία που είχε, για την οποία προς το παρόν δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες:
«Έζησα μια κατάσταση πίσω στη δεκαετία του 1970 όταν ήμουν πολύ νεότερος και ήμουν με έναν μεγαλύτερο, έναν φίλο και μερικούς άλλους που ήξερα – τον γιο και την κόρη τους. Κάναμε ένα μικρό ταξίδι μέχρι την περιοχή του Πόρτλαντ και – εκείνη την εποχή δεν ήξερα τι θα βιώσω – σταματήσαμε στο πίσω μέρος κάποιου κτηρίου στην περιοχή. Δεν είμαι σίγουρος πού ακριβώς.
Εκείνο που συνέβη ήταν, όλοι βγήκαμε από το αυτοκίνητο και μπήκαμε στο πίσω μέρος αυτού του μεγάλου κτιρίου. Εκεί είδαμε σειρές από μεταλλικές καρέκλες για να καθίσουν άνθρωποι και υπήρχαν περίπου 100 άτομα μπροστά μας.
Ήταν τη νύχτα. Κάθισα, όμως. Παρατήρησα 8 ή 9 τύπους, σε κοστούμια, όλοι με το ίδιο χρώμα, γκρι”.
Κάθισε για λίγο και μετά έκανε μία βόλτα τριγύρω. Άρχισε να νιώθει ένα περίεργο συναίσθημα, σαν να έβλεπε κάποιο όραμα, ή σαν να έβλεπε κάποια πράγματα μόνο με την περιφερειακή όραση. Υπήρχε κάτι περίεργο σε αυτούς τους τύπους.
Δεν ήταν μόνο το χρώμα στα ρούχα, αλλά “θα μπορούσα να πω ότι κάτι δεν πάει καλά και με το χρώμα του δέρματός τους, στο πρόσωπό τους. Σκέφτηκα ότι ίσως αυτοί οι τύποι ήταν εγκαυματίες ή κάτι τέτοιο. Υπήρχε κάτι κακό σε αυτή την κατάσταση”. Επιπλέον, αυτοί οι τύποι ήταν όλοι πραγματικά ψηλοί – ασυνήθιστα ψηλοί.
Πλησίασε και τελικά αποφάσισε να κοιτάξει ένα πρόσωπο, οπότε και σοκαρίστηκε, καθώς παρατήρησε ότι “η πλευρά του λαιμού του είχε αυτό το γκρι χρώμα. Δεν ήταν φυσικό χρώμα του δέρματος. Δεν ήταν πράσινο. Είχε, σαν μικρές βαθμίδες στο δέρμα του και ήταν απλά πραγματικά περίεργο. Γύρισα να κοιτάξω στο πρόσωπό του γιατί ήταν πολύ πιο ψηλός από μένα, ύψος περίπου 7 πόδια (περίπου 2.10μ.) και τον κοίταξα στο κάτω μέρος του λαιμού του”.
Αρχικά εκείνος δεν τον κοίταξε, αλλά όταν γύρισε το κεφάλι του, εκείνο γύριζε αργά και σε τμήματα και φαινόταν να μπορούσε να γίνει αόρατο ή ημιδιάφανο. Ήταν περίεργο. Μόνο το κεφάλι του. Φυσικά φορούσε ρούχα.
“Τέλος πάντων, γύρισε ξαφνικά το κεφάλι του και με κοίταξε με μια ματιά που δεν ήταν πολύ χαρούμενη μαζί μου, ξέρεις, κοιτάζοντάς τον άμεσα. Ψάχνω στο πρόσωπο, αυτό που ονομάζουν ερπετοειδές, αλλά δεν είχε πράσινο δέρμα”.
“Ποτέ δεν μου μίλησε. Φοβόμουν τον θάνατο αφού το είδα. Τι να ήταν; Αναρωτήθηκα αν είχε νύχια, ξέρετε, και νόμιζα ότι ήμουν πολύ κοντά σε αυτό και δεν ήθελα να… Ήμουν ακριβώς δίπλα του και ήταν μεγαλύτερο από μένα. Όταν το κοίταξα, είχε χρυσά μάτια, μεγάλα κόκκινα-χρυσά μάτια και είχε ένα ασυνήθιστο πρόσωπο: το στόμα, η μύτη, το μέτωπο του προσώπου του ήταν πραγματικά ασυνήθιστα. Ήταν κάτι περισσότερο από ένα ερπετό και η μύτη ήταν πραγματικά επίπεδη. Απλά πραγματικά παράξενο και τα μάτια του που ήταν μεγάλα και ήταν χρυσά, όμορφα χρυσά, αλλά με κάθετη σχισμή. Οι κόρες των ματιών ήταν όπως μιας γάτας ή ενός αλλιγάτορα. Άρχισα να περπατώ μπροστά από αυτό. Απλά δεν ήθελα να στέκω δίπλα του πια και τελικά επέστρεψα στους ανθρώπους με τους οποίους είχα αρχικά έρθει”
Όταν έφτασε κοντά τους, τους ρώτησε αν έβλεπαν και εκείνοι αυτά που είδε και ο ίδιος, τους τύπους με τα γκρι κοστούμια και με το περίεργο δέρμα και τα μάτια και του απάντησαν ότι μπορούσαν να τα δουν.
Το απόσπασμα της παράξενης αυτής ιστορίας, τελειώνει εδώ, χωρίς να μαθαίνουμε για ποιο λόγο ο Gary και οι υπόλοιποι πήγαν σε αυτό το μέρος του Πόρτλαντ, αν ήξεραν τι θα συναντήσουν εκεί, αλλά και τι έγινε μετά. Το όλο παράξενο περιστατικό που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ψεύτικο ή αποκύημα φαντασίας και όχι μια προσωπική εμπειρία που να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να διασταυρωθεί. Δημοσιεύτηκε στο phantomsandmonsters.com
diadrastika
