Kayona. Η αρχαία πόλη κάτω από την Ανταρκτική, ο θρύλος της, η ακραία αλλαγή του κλίματος, ο Χίτλερ και το Ιερό Δισκοπότηρο
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Η Γη δεν είχε πάντα τη σημερινή θέση στις ηπείρους και τον γνωστό άξονά της στις 23,5 μοίρες σε σχέση με την εκλειπτική. Όπως είναι γνωστό, υπήρξαν πολλές αλλαγές στη γεωλογική ιστορία, μερικές από αυτές τόσο βίαιες που έστρεψαν τις παλιές τροπικές περιοχές σε μανδύες συνεχούς πάγου.
Ένα παράδειγμα είναι ένα πολύ γνωστό γεγονός ότι η έρημος της Σαχάρας ήταν μια θάλασσα και ότι δεν υπήρχε πάγος στο Νότιο Πόλο. Σε όλο τον κόσμο υπήρξε μια δραματική αλλαγή του κλίματος που πιθανότατα δεν ήταν αργή, όπως λέει η επιστήμη, αλλά ήταν σχετικά γρήγορη “ίσως ξαφνική” ως αποτέλεσμα της λεγόμενης «πλημμύρας».
Στο Καναδά έχουν βρεθεί απολιθωμένα υπολείμματα φοινικόδεντρων, δέντρα με άθικτα φρούτα ενώ βρέθηκαν πλήρως κατεψυγμένα δάση κάτω από το συμπαγές πάγο του Νότιου Πόλου. Αποτελούν παραδείγματα σοβαρής και ενδεχομένως ξαφνικής αλλαγής της χερσαίας ιστορίας του κλίματος και της γεωλογίας. Η αλλαγή θα είχε προκληθεί από την επίδραση ενός ή περισσοτέρων ουράνιων σωμάτων στον πλανήτη μας, όπως συνέβη στη δευτεροβάθμια εποχή.
Τα τελευταία νέα των κοσμικών σοκ στη Γη, χρονολογούνται μόλις πριν από περίπου 12.000 / 13.000 χρόνια, όταν δύο θραύσματα ενός πιθανού πλανήτη που λείπει ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία “όπου βρίσκεται η σημερινή ζώνη αστεροειδών” και που μερικοί ερευνητές υποθέτουν και ονομάζουν “Φαέθων” έπεσαν στον πλανήτη μας, δημιουργώντας την «παγκόσμια πλημμύρα», η οποία θα μπορούσε να εξηγήσει τη διάσημη καταστροφή της Ατλαντίδας σε “μια μέρα”, όπως θρυλεί ο Πλάτωνας στους διαλόγους του.
Ορισμένες άλλες υποθέσεις μιλούν επίσης για μια “ακραία αλλαγή του κλίματος” λόγω των μεγάλων αλλαγών στον ήλιο και λόγω της ακτινοβολίας από το γαλαξιακό κέντρο που συμβαίνει κυκλικά. Ό,τι κι αν συνέβη, αυτή η μεγάλη αλλαγή του κλίματος σήμαινε το τέλος της Εποχής των Μαμούθ, από την ξαφνική κατάψυξη της Σιβηρίας και των δυτικών περιοχών της Αλάσκας στο βόρειο ημισφαίριο, καθώς και της Ανταρκτικής: το ζήτημα που μας απασχολεί τώρα στο νότιο ημισφαίριο.
Για παράδειγμα, ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος (490-425 π.Χ.) αναφέρεται σε συνομιλίες που είχε με Αιγύπτιους ιερείς κατά την επίσκεψή του στη χώρα του Νείλου στο δεύτερο βιβλίο της Ιστορίας του. Οι ιερείς τον ενημέρωσαν για 341 γενιές βασιλιάδων και του είπαν ότι «εκείνη την εποχή» ο Ήλιος είχε αλλάξει τέσσερις φορές θέση… Δύο φορές ο ήλιος διέγραψε στον ουρανό ένα μονοπάτι που δεν είναι συνηθισμένο και δύο φορές έμεινε εκεί.
Κατά τους προηγούμενους αιώνες, αυτή η γραφή του Ηρόδοτου αποτέλεσε αντικείμενο μεγάλης διαμάχης. Εάν μια περιστροφή και μια αμετάβλητη τροχιά της Γης είναι σταθερά, όπως τα ξέρουμε, τότε, κάποια αρχαία γραπτά δεν μπορούν να ερμηνευτούν. Αλλά μήπως η Γη βίωσε μια φυσική αλλαγή άξονα σε άγνωστες περιόδους;
Αιγυπτιακά κείμενα μοιάζουν να επιβεβαιώνουν επανειλημμένα και σθεναρά ότι «ο νότος γίνεται βοράς και η Γη κλίνει προς τα εμπρός» ή ότι τα αστέρια δεν ζούσαν πλέον στα δυτικά αλλά εμφανίστηκαν στα ανατολικά. Επίσης οι Αιγύπτιοι γνώριζαν πολλά ονόματα για τον ανατολικό ήλιο και τον δυτικό ήλιο. Αναρωτιέμαι: Είναι αυτές οι περιγραφές μόνο ενδείξεις μιας έντονης περιστροφικής κίνησης σαν μια περιστρεφόμενη κορυφή ή περιγράφουν ακόμη και τις πολλαπλές κλίσεις που υπέστη η Γη;
Λέγεται ότι κάτω από τον πάγο της Ανταρκτικής βρίσκεται μια χαμένη πόλη που ονομάζεται “Kayona” ή “Kaoma”, ξαφνικά παγωμένη από αυτές τις βίαιες πλανητικές αλλαγές που μόλις περιγράψαμε. Από όσο γνωρίζουμε, ήταν ο πιο προηγμένος πολιτισμός στη Γη, πολύ μεγαλύτερος από τους Σουμέριους, τους Αιγυπτίους, τους Μάγια και τους Ίνκας. Παρόλο που δεν υπάρχουν σημαντικές αναφορές σε αυτή τη μυστική πόλη, το γνωρίζουμε χάρη στα μηνύματα των Δασκάλων του υπόγειου κόσμου, που μας λένε ότι συνδέεται με το μυστήριο της Πόλης των Καισάρων και την πιθανή παρουσία του Δισκοπότηρου.
Ορισμένες σκέψεις που έχουν σχηματιστεί προσεγγίζουν επιφυλακτικά την υπόθεση ότι η Kayona θα μπορούσε να ταυτίζεται, ίσως, με το Jotunheim, τον τόπο όπου σύμφωνα με τη νορβηγική μυθολογία, είναι το σπίτι, η πατρίδα των γιγάντων. Η τεράστια γεωγραφική απόσταση που χωρίζει τις δύο αυτές περιοχές στην πραγματικότητα, προκαλεί πολλούς ενδοιασμούς για το αν θα ήταν ικανή μία ταύτιση. Αλλά σαν μύθοι και θρύλοι, τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόσο τραγικά, σε ό,τι αφορά την απόσταση, καθώς οι μύθοι ενέχουν πολλούς συμβολισμούς που δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Πιστεύεται, λοιπόν, ότι οι Γίγαντες των Παγετώνων στο μακρινό παρελθόν κατείχαν το Jotunheim, ένα από τα βασίλεια με τα μεγαλύτερα ιστορικά αρχεία. Λέγεται, επίσης, πως ήταν ο τόπος πολλών απειλών για την ανθρωπότητα.
Πηγαίνοντας στο Jotunheim, ο Thor χάνει το μεγάλο του σφυρί Mjolnir, το οποίο βρίσκει ο Loki και το κρύβει, σύμφωνα με τη νορβηγική μυθολογία. Όμως, στα πλαίσια της προηγούμενης υπόθεσης, ότι η Kayona θα μπορούσε να ταυτίζεται με το Jotunheim, έτσι και το σφυρί Mjolnir του Θωρ, θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να μετατραπεί και να ταυτιστεί με το Ιερό Δισκοπότηρο. Γιατί; Διότι και τα δύο θεωρούνται χαμένα, επιπλέον, αποτελούν σύμβολα δύναμης και εξουσίας αλλά και της ζωής – του Asgard το ένα, της Αιώνιας Ζωής το άλλο.
Αυτός ο υπέρτατος γρίφος λέγεται ότι αρκούσε για να παρακινήσει τον Χίτλερ να στείλει φιλόδοξες αποστολές σε αναζήτηση αυτών των μυστικών. Ερώτηση: Γιατί η Ναζιστική Γερμανία ψάχνει για το Δισκοπότηρο στη Νότια Αμερική και λίγο πιο χαμηλά, συγκεκριμένα στην Ανταρκτική; Μήπως ξέρουν για την Kayona; Είναι πιθανό, οι άνθρωποι του Χίτλερ, να ταύτιζαν την Ανταρκτική με το Jotunheim, όπως meriko;i σημερινοί ερευνητές πιθανολογούν ότι η Ανταρκτική ταυτίζεται με την μυθική Ατλαντίδα; Μήπως, τελικά, όλες αυτές οι θρυλικές πόλεις έχουν κοινό παρονομαστή την Ατλαντίδα;
Με αυτές τις υποθέσεις – επειδή εμπλέκεται το μυθικό με το πραγματικό – δίνεται η εντύπωση ότι κάτω από την Ανταρκτική υπάρχουν πολλά μυστικά και μερικά θα μπορούσαν να έχουν αποκαλυφθεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά αν τα έχουν ανακαλύψει, τότε είναι φανερό πως δεν έχουν δημοσιοποιηθεί στον πληθυσμό του πλανήτη. Άραγε, ανήκουν όλα αυτά στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας με λίγο από μύθους αρχαίων πολιτισμών και λίγο από σύγχρονη μυθοπλασία, ή μήπως θα μπορούσαν να αποτελούν ψήγματα από μία χαμένη αλήθεια; Όπως και να έχει, το μόνο βέβαιο είναι ότι για τίποτε από όλα αυτά δεν υπάρχουν αποδείξεις, μόνο σκέψεις και υποθέσεις, οι οποίες είναι ικανές να δημιουργήσουν θεωρίες συνομωσίας που ο κάθε λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να τις πάρει στα σοβαρά, ενώ οι σκεπτικιστές και οι κυνηγοί παραπληροφόρησης τις θεωρούν ανυπόστατες και fake news.
diadrastika / Image by Stefan Keller from Pixabay
