Αρχαίος Πολιτισμός προηγμένος από την Ατλαντίδα και την Ελλάδα
Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο νόησης, δημιουργικής σκέψης και ελεύθερου συνειρμού
Η υπόθεση ότι υπάρχει ένας οικουμενικός αρχαίος πολιτισμός ενθουσιάζει την ανθρωπότητα εδώ και δεκαετίες, αν όχι εδώ και αιώνες. Αυτό μπέρδεψε πολλούς ειδικούς όταν η προσοχή στράφηκε στον αφανισμό της μυθικής Ατλαντικής Αυτοκρατορίας, στα γραπτά και στις κριτικές τους. Ένας διαχρονικός καθηγητής Προϊστορίας, των τελευταίων χιλιετιών, θα μπορούσε να αποκαλύψει τα μυστικά της προέλευσης του είδους μας, όπως και την πραγματική έκταση των χαμένων πολιτισμών της Γης και να τον σπρώξει ακόμα και πέρα από το 10.000 π.Χ., τόσο από την άποψη της αρχαιολογικής αστρονομίας όσο και των γεωλογικών και άλλων δεδομένων.
Η σύγχρονη τεχνολογία μας προσφέρει πολλά εργαλεία για να μετρήσουμε τον ουρανό με αρκετή ακρίβεια, τις γεωδαιτικές τοποθεσίες της Γης, σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ευρήματα βρίσκονται, επίσης, κάτω από την θάλασσα. Ευτυχώς και για εκεί υπάρχουν αξιόλογες μετρήσεις και χαρτογραφήσεις.
Αυτός ο χαμένος, ουσιαστικά υποθετικός, αρχαίος πολιτισμός έχει αφήσει αρκετά υπολείμματα πίσω του, στο δικό μας παρόν. Καταπληκτικές ενδείξεις που με τη βοήθεια των σύγχρονων μετρήσεων δίνουν, λοιπόν, στον διαχρονικό καθηγητή προϊστορίας την καταπληκτική ευκαιρία να μας διηγηθεί μια φανταστική ιστορία, η οποία δεν θα μπορούσε να είναι αληθινή στα μάτια της επιστημονικής κοινότητας.
Αυτό που φαίνεται σχεδόν προφανές είναι ότι στην Αυτοκρατορία της Ατλαντίδας, οι ναυτικοί της πρέπει να είχαν πολύ προηγμένες και ακριβείς μεθόδους χαρτογράφησης που επέτρεπαν να έχουν την ικανότητα να πλοηγηθούν σε τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Ενδείξεις που θα επέτρεπαν στην Ατλαντίδα να ενταχθεί στην πραγματική ιστορία και την αρχαιολογία ως υπαρκτός αρχαίος πολιτισμός και όχι ως μυθικός.
Η χρονολόγηση για το τέλος της εποχής των παγετώνων, το λιώσιμο των πάγων που πλημμύρισαν τους ωκεανούς είναι τόσο ακριβής όσο και η Μεσόγειος που γέμισε απότομα με αυτά τα νερά. Κάτω από αυτά, αλλά και σε αρκετές ξηρές, βλέπουμε αρχαία ερείπια με μια πολύ συγκεκριμένη οικοδόμηση που είναι τόσο ξεχωριστή, ιδιαίτερα στο νότιο τμήμα της Ιβηρικής χερσονήσου στην είσοδο της Μεσογείου. Όλες οι παράκτιες περιοχές προς το Γιβραλτάρ είναι μαστιγωμένες με ίχνη από καταστροφικά τσουνάμι και σεισμούς. Αρχαία μεγαλιθικά μνημεία δείχνουν, με τον τρόπο τους, να συνδέονται με τον πολιτισμό της Ατλαντίδας, υπόθεση που ενισχύουν και μύθοι. Δηλαδή ότι οι περισσότερες μεσογειακές χώρες ήταν αποικίες της.
Σε Ισπανία, Ελλάδα, Τουρκία, Αίγυπτο, για να αναφέρουμε μερικές, αλλά και στη Μέση Ανατολή, ακόμη και στο Μεξικό, συναντούμε ομοιότητες αυτού του ασυνήθιστου τύπου κατασκευής. Αν και διαφορετικοί πολιτισμοί, ο διαχρονικός καθηγητής Προϊστορίας προτείνει ότι είναι μια έμμεση απόδειξη, μιας μοναδικής πηγής, για αυτή τη μέθοδο κατασκευής και, λογικά, μπορεί να αποδοθεί στην Ατλαντίδα, εκ πρώτης όψεως. Είναι, όμως, αυτός ο απόλυτος αρχαίος πολιτισμός;
Ο διάσημος Βρετανός ναυτικός αρχαιολόγος Νικ Φλέμινγκ (Nick Fleming) ανέφερε βυθισμένα ερείπια της Αλγερίας, Τυνησίας και Λιβύης. Η μαρτυρία του φαίνεται να έρχεται σε συμφωνία με τον Πλάτωνα που είπε ότι η Ατλαντίδα επεκτείνεται από τις Στήλες του Ηρακλή στο Γιβραλτάρ, τη Λιβύη και την Ιταλία.
Με βάση αυτά, η μυθική Ατλαντίδα τοποθετημένη στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να ήταν ένας θαλάσσιος αρχαίος πολιτισμός που βασίστηκε κυρίως στην ακτογραμμή, όπως κάνουμε σήμερα. Διανεμήθηκε παγκοσμίως σε όλο τον κόσμο παντού, αλλά κυρίως στις ακτές. Ο λόγος που τόσο λίγα στοιχεία έρχονται σε εμάς είναι επειδή αυτές οι ακτές είναι όλες βυθισμένες και τώρα βρίσκονται κάτω από τουλάχιστον 30 μέτρα νερού. Από το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων, φαίνεται ότι κανείς δεν βρήκε το ενδιαφέρον ή τον χρόνο για να ψάξει αν υπήρξε ένας κοινός για όλους αρχαίος πολιτισμός και, αν υπήρξε, ποιος μπορεί να ήταν αυτός.
Ακόμα και στις γλώσσες των λαών γύρω από τη Μεσόγειο φαίνεται να απαντώνται, έστω και ηχητικά, κοινά ίχνη λέξεων. Μεταξύ τους αλλά και πέρα από τον Ατλαντικό, όπως για παράδειγμα των Βάσκων με των Αζτέκων και των Μάγια. Μάλιστα, υπάρχουν εκπληκτικά αποτελέσματα με μια άλλη περίεργη ομάδα ανθρώπων με παρόμοιο γλωσσολογικό υπόβαθρο σε ένα νησί στη βόρεια Ιαπωνία – αν και αμυδρό. Ωστόσο, από γλωσσική προσέγγιση, κάθε ομάδα ανθρώπων θεωρείται μοναδική και ανεξάρτητη.
Επίσης, υπάρχει μια αστρονομική σοφία που φαίνεται να διατηρείται και να διατρέχει σχεδόν όλους τους αρχαίους πολιτισμούς. Βέβαια, αυτό δεν αποδεικνύει απαραίτητα μια κοινή ταυτότητα με βάση την Ατλαντίδα, αφού όλοι οι λαοί μελετούσαν τον ίδιο ουρανό – οι μεν για το βόρειο και οι δε για τον νότιο ημισφαίριο. Ωστόσο, φαίνεται να υπονοούνται πολλά κοινά στον τρόπο σκέψης, σε ονομασίες, σε παρομοιώσεις αλλά και σε εργαλεία μέτρησης που δεν θα μπορούσαν να είναι κοινά, εφόσον πρόκειται για διαφορετικούς, μεταξύ τους, πολιτισμούς, από την Κεντρική Αμερική, ως την Σουμερία, Ινδία, μυθική Λεμουρία και από την Πολυνησία ως το Νησί του Πάσχα και ακόμα πάρα πέρα. Μοιάζει σαν όλοι αυτοί να είχαν κοινή κληρονομιά από κάποιον που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αρχαίος πολιτισμός.
Από τους αρχαίους Κινέζους και τους Σουμέριους έως τους Μεσοαμερικανούς θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι πολιτισμοί καθώς και πολλοί άλλοι, φαίνεται να διέθεταν μια κοινή προηγμένη μαθηματική διαδικασία για να παρατηρούν και να καταγράφουν με ακρίβεια τον ουράνιο θόλο, γνωρίζοντας ήδη πως η Γη είναι στρογγυλή. Αρχαίοι γεωγραφικοί χάρτες, όπως του Πίρι Ρέις, υπονοούν αντίστοιχες γεωγραφικές γνώσεις που τις αντέγραψαν ή τις εξασφάλισαν από αρχαιότερους.
Ο υποθετικός καθηγητής μας της Προϊστορίας διακρίνει πως μέσα σε όλα, υπάρχουν υπόνοιες πως οι Σουμέριοι ήταν αρχαίοι Κρήτες, ενώ οι μυθικοί Λεμούριοι ήταν Πελασγοί. Αν, μάλιστα, λάβουμε σοβαρά τον μύθο του Πλάτωνα, ότι Έλληνες θεοί χώρισαν τον κόσμο για να τον κυβερνήσουν σε θάλασσα, ξηρά, αέρα και μέσα στην Γη, τότε έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα ως προς την υπόθεση ότι κάποτε υπήρχε ένας οικουμενικός ή παγκόσμιος αρχαίος πολιτισμός φτιαγμένος από Έλληνες κυβερνήτες, του οποίου την παράσταση, στο μεγαλύτερος μέρος της, έχει ήδη κλέψει η Χαμένη Ατλαντίδα και το υπόλοιπο μοιράστηκε στη Χαμένη Λεμουρία, παρέα με άλλους χαμένους πολιτισμούς σε μικρότερο ρόλο. Αν όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν βάση ώστε να κάνουν την έκπληξη, τότε μερικές υποθέσεις ακόμα θα μπορούσαν να γίνουν σχετικά με τον τρόπο που αυτοί οι πολιτισμοί (ή ο ένας οικουμενικός), χάθηκαν (Διαβάστε σχετικά: Ποιοι και πως κατέστρεψαν την Ατλαντίδα, αλλά και πως έφτασαν οι Λεμούριοι στην Καλιφόρνιας: Η Πριγκίπισσα της Telos Αποκαλύπτει τον Υπόγειο Πολιτισμό, κάτω από το Όρος Shasta της Καλιφόρνιας).
diadrastika / Image by Stefan Keller from Pixabay
