Το παράδοξο που βρισκόταν μέσα στη μούμια Αιγύπτιας Πριγκίπισσας
Το φθινόπωρο του 1934, παρουσιάστηκε στον Διευθυντή του Αιγυπτιολογικού Τμήματος του Μουσείου Καΐρου στην Αίγυπτο ένας κομψοενδεδυμένος ηλικιωμένος κύριος, ο οποίος ανέφερε ότι λεγόταν Έλιοτ Χάρριμαν από το Σαιντ Λούις της Αμερικής.
Ο Διευθυντής του Μουσείου δοκίμασε τεράστια έκπληξη όταν άκουσε την παράδοξη πρόταση του ξένου. Ο καθωσπρέπει κύριος εξέφρασε την επιθυμία να αγοράσει τη μούμια υπ’ αριθμόν 296, η οποία βρισκόταν στην κατοχή του Μουσείου Καΐρου. Μάλιστα, ήταν πρόθυμος να πληρώσει οποιοδήποτε ποσό του ζητούσαν.
Ο μυστηριώδης Αμερικανός αρνούνταν να αποδεχτεί τη δήλωση του Διευθυντή, ότι δηλαδή οι θησαυροί ανήκαν στο κράτος και σε όλους τους ανθρώπους. Εκείνος επέμενε και δήλωσε ότι θα πλήρωνε τα πενταπλάσια χρήματα, αρκεί να αποκτούσε την περίφημη μούμια.
Η αδιανόητη επιμονή του Αμερικανού εξήψε την περιέργεια του Αιγυπτιολόγου. Αν ο Έλιοτ Χάρριμαν επιθυμούσε τόσο διακαώς να αποκτήσει μια μούμια, θα μπορούσε να την αγοράσει από κάποιον έμπορο αρχαιοτήτων και τέτοιοι, εκείνη την εποχή, υπήρχαν τουλάχιστον πενήντα στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα. Γιατί, όμως, ήθελε μόνο τη συγκεκριμένη με τον αριθμό 296; Και όχι μόνο αυτός, αλλά και η σύζυγός του, η οποία τον συνόδευε, ασκούσε ακόμα μεγαλύτερη πίεση στον Διευθυντή.
-Γνωρίζετε τουλάχιστον σε ποιαν ανήκε το θνητό περίβλημα, το οποίο παριστάνει αυτή η μούμια; ρώτησε ο Αιγυπτιολόγος.
-Όχι, αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία, ομολόγησε ο παράξενος Αμερικανός.
-Ίσως, όμως, και να έχει σημασία… Ιδού ο κατάλογος της συλλογής. Εδώ βλέπετε: Αιγυπτιακό Τμήμα, μούμια υπ’ αριθμόν 296. Είναι μούμια μιας ιέρειας βασιλικού αίματος από την εποχή της Δεύτερης Δυναστείας. Πολύ καλά διατηρημένη. Βρέθηκε στις ανασκαφές του Λούξορ το 1888, αλλά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν στα χέρια κάποιου συμπατριώτη σας συλλέκτη, από τον οποίον αγοράστηκε από το Μουσείο Καΐρου πριν κάμποσο καιρό, ανέλυσε ο Διευθυντής κι έκλεισε τον χοντρό τόμο του μακροσκελούς καταλόγου.
Ο Χάρριμαν είχε την έκφραση του ανθρώπου που απλά βαρέθηκε και ήταν ξεκάθαρο πως δεν ενδιαφερόταν καθόλου για όλες αυτές τις πληροφορίες.
Ο Διευθυντής συνέχισε:
-Πρέπει να σημειώσω επίσης ότι, γύρω από τη συγκεκριμένη μούμια, που τόσο σφοδρά επιθυμείτε αναμφίβολα για την ιδιωτική συλλογή σας, έχει δημιουργηθεί ένας ολόκληρος κύκλος παραδόσεων και προλήψεων, τις οποίες εγώ φυσικά δεν ενστερνίζομαι, αλλά ίσως για εσάς να έχουν κάποια αξία.
Στην πολύτιμη συλλογή μας διαθέτουμε δέκα μούμιες, οι οποίες λέγεται πως φέρνουν δυστυχία και κακοτυχία σε όποιον τις πλησιάσει. Μεταξύ αυτών ανήκει και η μούμια αυτής της Πριγκίπισσας. Σας παραθέτω ενδεικτικά μερικά γεγονότα του τελευταίου καιρού: Η μούμια φαίνεται να απεχθάνεται τους φωτογράφους. Δύο επαγγελματίες φωτογράφοι, κατόπιν άδειας της διευθύνσεως, τη φωτογράφισαν.
Ο ένας από αυτούς, λοιπόν, την ώρα που έβγαινε από το Μουσείο, παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο και τραυματίστηκε σοβαρά, ενώ η φωτογραφική του μηχανή διαλύθηκε κι έτσι, δεν μπορούσε να εκτυπωθεί η φωτογραφία της Πριγκίπισσας.
Ο δεύτερος δεν πρόλαβε καν να εμφανίσει τη δική του φωτογραφία, καθώς δέκα ώρες μετά τη φωτογράφιση πέθανε με συμπτώματα μιας μυστηριώδους δηλητηρίασης. Από τότε, κανένας φωτογράφος δεν τόλμησε να ξαναπλησιάσει τη μούμια.
Μάλιστα, ένας δήθεν Άγγλος περιηγητής, ο οποίος, παρά την αυστηρή απαγόρευση, έφερε κατά την επίσκεψή του στο Μουσείο κρυφά μια μικρή φωτογραφική μηχανή, προσπάθησε να φωτογραφίσει τη μούμια 296. Όταν επέστρεψε στο ξενοδοχείο του, τον ανέμεναν δύο Αστυνομικοί. Επρόκειτο περί ενός διαβόητου απατεώνα, τον οποίον αναζητούσαν οι Αστυνομικές Αρχές όλου του κόσμου και ο οποίος εκείνη την ημέρα έμελλε να συλληφθεί. Τελικά, η μούμια έφερε και σε αυτόν δυστυχία και κακοδαιμονία.
Σε μια άλλη περίπτωση, ένας καλοκάγαθος εργάτης 45 ετών, ο οποίος, κατά τη μεταφορά της συλλογής, ήταν εκείνος που τοποθέτησε τη μούμια 296 σε μια άλλη προθήκη, όπως του είχε ζητηθεί, πέθανε αιφνιδίως τρεις μέρες αργότερα.
Και θα μπορούσα να σας αναφέρω πάμπολλα παραδείγματα. Εγώ, βεβαίως, πιστεύω πως όλα αυτά είναι απλές συμπτώσεις. Αλλά, όπως και να το δει κανείς, σίγουρα παίζουν κάποιον ρόλο. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη επιμένετε να αγοράσετε τη μούμια;
Ο Έλιοτ Χάρριμαν έριξε ένα ερωτηματικό βλέμμα στη σύζυγό του. Τότε εκείνη διηγήθηκε με κάθε ειλικρίνεια ότι ένα περίφημο μέντιουμ της Αμερικής, ονόματι Μακ Λο, τον οποίον ιδιαιτέρως συμβουλεύονταν οι πλούσιες οικογένειες της Πέμπτης Λεωφόρου, τους είχε προτείνει να αγοράσουν οπωσδήποτε την υπ’ αριθμόν 296 μούμια του Μουσείου Καΐρου, οσοδήποτε υπέρογκο κι αν ήταν το ποσό το οποίο θα τους ζητούσαν.
Το λείψανο αυτό, σύμφωνα με το μέντιουμ, θα τους έφερνε μεγάλη ευτυχία. Έτσι, πήραν την απόφαση να κάνουν το ταξίδι μέχρι τη μακρινή Αίγυπτο, προκειμένου να το αποκτήσουν πάση θυσία.
Οκτώ μέρες αργότερα, η μούμια βρισκόταν στην κατοχή του ζεύγους Χάρριμαν. Λέγεται πως τους τη χάρισαν. Πάντως, ο Έλιοτ Χάρριμαν πρόσφερε στο Μουσείο 5.000 λίρες. Η επιστροφή στην πατρίδα έγινε ανεμπόδιστα.
Η μούμια, η οποία είχε αφαιρεθεί από τη σαρκοφάγο της, τοποθετήθηκε μέσα σε μια εντυπωσιακή βιτρίνα και έλαβε περίοπτη θέση στο πολυτελές διαμέρισμα της οικογένειας. Εν τέλει, η μούμια της ιέρειας δεν έφερε καμία δυστυχία, αλλά ούτε και τη μαγική ευλογία που ανέμενε το ζεύγος.
Πήγαν, λοιπόν, να βρουν το μέντιουμ, ο οποίος συμβούλεψε τον Έλιοτ Χάρριμαν να δώσει το αιγυπτιακό λείψανο σε κάποιον ειδικό ραδιολόγο για περαιτέρω εξέταση, διότι μέσα της κρυβόταν κάτι το οποίο θα είχε μεγάλη σημασία για το μέλλον του Χάρριμαν.
Έτσι, δυο μέρες μετά, η Πριγκίπισσα της αρχαίας Αιγύπτου μεταφέρθηκε στο εργαστήριο ενός ραδιολόγου και υποβλήθηκε σε εξέταση με τη χρήση ακτίνων Ρέντγκεν. Οι ακτίνες αποκάλυψαν κάτω από το περιτύλιγμα της μούμιας έναν πολύ χοντρό φάκελο, του οποίου οι πέντε σφραγίδες φαίνονταν σαν σκοτεινές κηλίδες πάνω στη φωτογραφική πλάκα. Με πολλή προσοχή, ο αινιγματικός αυτός φάκελος αφαιρέθηκε από τη μούμια.
Όταν ανοίχτηκε και διαβάστηκε, ο Έλιοτ Χάρριμαν υπέστη σοκ! Περιείχε τη διαθήκη του Άνταλμπερτ Κάντορ, ο οποίος ήταν θείος της κυρίας Χάρριμαν. Ο Κάντορ είχε πεθάνει το 1902. Πριν το τέλος του, είχε καταθέσει το τεράστιο για την εποχή ποσό των 80.000 δολαρίων σε μια μεγάλη ιδιωτική τράπεζα της Νέας Υόρκης.
Το ποσό αυτό έπρεπε να δοθεί στην ανιψιά του, τη Μαργαρίτα Χάρριμαν, αποκλείοντας έτσι τους άλλους συγγενείς του. Κανείς δεν είχε ιδέα για το ποσό αυτό, ούτε οι κληρονόμοι. Έμεινε στην τράπεζα και αυξήθηκε με τους τόκους, έως ότου, αφού ταξίδεψε μέχρι το Κάιρο, επέστρεψε πίσω στην Αμερική, στα χέρια της δικαιούχου κληρονόμου.
Πώς, όμως, η διαθήκη βρέθηκε μέσα στο περιτύλιγμα της μούμιας υπ’ αριθμόν 296; Ο Άνταλμπερτ Κάντορ υπήρξε μανιώδης συλλέκτης αρχαιοτήτων και είχε μεταξύ των θησαυρών του και μερικές μούμιες. Μία από αυτές ήταν προφανώς και η Πριγκίπισσα της Δεύτερης Δυναστείας.
Μετά τον θάνατο του Κάντορ, οι αρχαιότητες πουλήθηκαν. Η Αιγύπτια Πριγκίπισσα διέσχισε τον ωκεανό και επέστρεψε στη γενέτειρά της, μέχρις ότου το διεισδυτικό βλέμμα του μέντιουμ την επανέφερε πάλι στην Αμερική και ακριβώς στο σπίτι εκείνο, στο οποίο έπρεπε να φέρει την ευτυχία με τη μυστική της επιστολή.
Κάποιοι υποπτεύθηκαν ότι ίσως ο μακαρίτης Κάντορ είχε εμπιστευθεί τη διαθήκη στα χέρια του μέντιουμ και αυτός έψαχνε να βρει έναν περίτεχνο τρόπο να την επιστρέψει στα χέρια του νόμιμου κατόχου. Αλλά το μυστήριο ήταν ότι η μούμια της αρχαίας Πριγκίπισσας δεν έλαβε τον αριθμό 296 παρά μόνο μετά την πώλησή της και την ταξινόμησή της στο απέραντο Μουσείο του Καΐρου. Εδώ πλέον δε χωρούσε καμία λογική εξήγηση.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 29/12/1934
strangepress.gr / Image by Stefan Keller from Pixabay
