Ανέκδοτο: Η δασκάλα λέει στον Τοτό να περιγράψει τον Άη Βασίλη
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και λίγο πριν τις χριστουγεννιάτικες διακοπές των σχολείων, η δασκάλα ρωτάει τα παιδιά στην τάξη, πως φαντάζονται τον Άγιο Βασίλη.
Όλα τα παιδάκια ήθελαν να συμμετέχουν και σήκωναν το χέρι τους για το ποιο θα πρωτοπεί την άποψή του. Ρωτάει, λοιπόν, η δασκάλα τον Γιωργάκη.
— Εσύ, Γιωργάκη πως φαντάζεσαι τον Άγιο Βασίλη;
— Εγώ, κυρία, τον φαντάζομαι με κόκκινα ρούχα και άσπρα στις άκρες, άλλα χοντρό πάνω στο έλκηθρο του με τα ελαφάκια να φέρνει πολλά δώρα. Α, και άσπρη γενειάδα.
— Για πες μας εσύ Ελενίτσα.
— Εγώ κυρία είχα διαβάσει κάπου ότι πριν γίνει αυτό που όλοι ξέρουμε, ήταν ένα πνεύμα του δάσους, κι έτσι τον φαντάζομαι με πράσινα ρούχα πολύ καλοκάγαθο, που όμως θα τσατιζόταν αν μάθαινε πως τον φαντάζονται σήμερα στις διαφημίσεις.
— Πολύ ενδιαφέρουσα άποψη, Ελενίτσα.
Η δασκάλα ρώτησε κι άλλα παιδιά που περιέγραψαν τον Άη Βασίλη, ο καθένας με τον τρόπο του, ώσπου έφτασε και η σειρά του Τοτού. Η ερώτηση που είχε θέση σε όλη την τάξη ήταν ένα πολύ εύκολο και αγαπημένο θέμα των παιδιών, οπότε, πίστευε πως ο Τοτός δεν θα έλεγε κάποια χοντράδα, όπως συνήθιζε.
— Για πες μας κι εσύ Τοτέ: Πως φαντάζεσαι τον Άη Βασίλη;
— Αφήστε, κυρία. Δεν θέλετε να σας πω!
— Μα γιατί Τοτέ; Όλοι συμμαθητές σου είπαν την άποψή τους. Εσύ γιατί διστάζεις;
— Γιατί δεν θα σας αρέσει, κυρία, επέμεινε ο Τοτός.
— Μα δεν μπορώ να φανταστώ να υπάρχει κάτι άσχημο να πεις για τον Άγιο Βασίλη. Όλα τα παιδιά τον λατρεύουν γιατί πιστεύουν ότι τους φέρνει δώρα.
— Ωραία, κυρία, αποφασίζει να πει την περιγραφή του ο Τοτός: Εγώ, τον φαντάζομαι σαν ένα τεράστιο πισινό με κόκκινο σκούφο και άσπρη φούντα…
Η δασκάλα τα έχασε μόλις άκουσε την περιγραφή του Τοτού. Ξεροκατάπιε και τον ρώτησε:
— Γιατί το πιστεύεις αυτό;
— Να, κυρία, τις προάλλες ρώτησα τον μπαμπά μου τι δώρο θα μου φέρει για φέτος ο Άγιος Βασίλης και μου απάντησε… μια σκ@τούλ@…
