Ανέκδοτο: Ο σύλλογος φορτηγατζήδων λέει τα κάλαντα σε μία ξανθιά
Ο σύλλογος φορτηγατζήδων γυρνούσε στις γειτονιές κι έλεγε τα κάλαντα ντυμένοι αγιοβασίληδες: “Καλήν ημέρα άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας”. Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και από μαγαζί σε μαγαζί.
Φτάνουν στο σπίτι μιας ξανθιάς όπου ο άντρας της ήταν κι αυτός φορτηγατζής, αλλά εκείνη την ημέρα είχε βάρδια και έλειπε από το σπίτι. Χτυπούν την πόρτα οι φορτηγατζήδες και ακολουθεί η κλασική ερώτηση:
— Να τα πούμε;
— Βεβαίως και να τα πείτε! είπε ξανθιά ανοίγοντας την πόρτα.
Αμέσως αρχίζουν οι φορτηγατζήδες και ψάλλουν τα κάλαντα. Η ξανθιά άκουγε υπομονετικά γεμάτη υποσχόμενα χαμόγελα. Μόλις τελείωσαν, η ξανθιά τους έβαλε σε μία σειρά και είπε στον πρώτο:
— Έρχεστε λίγο μαζί μου;
Ο φορτηγαντζής χωρίς να καταλαβαίνει το λόγο, την ακολούθησε στην κρεβατοκάμαρα. Κλείνουν την πόρτα πίσω τους και σε λίγο βγαίνει χαρούμενος και κάνει πονηρό νόημα στον επόμενο να περάσει. Κάπως έτσι, λοιπόν, πέρασαν ένας ένας όλοι οι φορτηγατζήδες στην κρεβατοκάμαρα και όλοι έβγαιναν χαρούμενοι και βαθιά ικανοποιημένοι με το προσωπικό κέρασμα που τους πρόσφερε η ξανθιά. Μέχρι που ήρθε η σειρά του προέδρου.
Περνάει και ο πρόεδρος χαρωπός στην κρεβατοκάμαρα, κλείνει την πόρτα πίσω του και πάνω που πάει να βγάλει τη στολή και να ξεντυθεί, η ξανθιά του δίνει ένα εικοσάευρω.
Ο πρόεδρος το κοιτάει απογοητευμένος και της λέει:
— Μα καλά, τους άλλους τους περιποιήθηκες μια χαρά… κι εμένα μόνο ένα εικοσάευρω μου δίνεις;
Και η ξανθιά κάνει ένα κατσούφιασμα διπλής απογοήτευσης και του λέει:
— Αχ, έτσι μου είπε ο σύζυγός μου να κάνω! Και αυτό έκανα! Δεν τον παρακούω ποτέ!
Την κοιτάει λίγο περίεργα ο πρόεδρος των φορτηγατζήδων και την ρωτάει:
— Δηλαδή, τι ακριβώς σου είπε να κάνεις ο σύζυγός σου;
— Να μου είπε χαρακτηριστικά: “Αν έρθει ο σύλλογος φορτηγατζήδων για τα κάλαντα δώσε στον πρόεδρο 20 ευρώ και τους άλλους γ@μησέ τους!”
