Όμηρος: Πληροφορίες μεγάλης τεχνολογίας στην εποχή των τόξων και των ασπίδων
Κώστας Δούκας
Πολλοί ἐπιχειρηματίες σέ ὃλο τόν κόσμο, προκειμένου νά στρέψουν ἐμπορικά τό ενδιαφέρον του καταναλωτικοῦ κοινοῦ σέ κάποια προϊόντα, ἐπικαλοῦνται τόν Ὃμηρο, βάζοντας στό στόμα τοῦ ἀθάνατου ποιητοῦ λόγια πού οὐδέποτε εἶπε.
Ἓνα τελευταῖο <φροῦτο> ἀνφέρεται σέ… ἓνα φροῦτο. Τό ἀχλάδι, ἰσχυριζόμενοι ὃτι ὁ Ὃμηρος τό εἶχε χαρακτηρίσει ὡς <δῶρον θεῶν>, γιά νά ὑπογραμμίσουν τίς πολλές ὠφέλιμες ἰδιότητες πού ἒχει γιά τόν ἀνθρώπινο ὀργανισμό. (Βλέπε PRONEWS). Ἀλλά κάτι τέτοιο δέν ἒχει πεῖ ποτέ ὁ Ὃμηρος. Ἀναφέρεται βέβαια στίς ἀχλαδιές, ὃπως καί σέ ἂλλα ὀπωροφόρα δένδρα, ὃπως μηλιές, ροδιές, συκιές κ.ἂ., ἀλλά ὂχι στούς καρπούς, μέ ἐξαίρεση τήν περικοπή τῆς ραψωδίας τῆς Ὀδύσσειας η, ἀπό τήν ὁποία προκύπτει ὃτι ἡ χώρα τῶν Φαιάκων βρισκόταν σέ τροπική περιοχή μέ ἀειφόρο παραγωγή φρούτων.
Διαβάστε επίσης: Αργώ, Δέρας, Πήγασος, Βελλερεφόντης. Κρυπτογραφημένες τεχνολογίες
Πράγματι, ὃταν ὁ Ὀδυσσέας βρίσκεται στό ἀνάκτορο τοῦ Ἀλκινόοου, θαυμάζει ἒξω ἀπό τήν αὐλή μεγάλη δενδροστοιχία τεσσάρων στρεμμάτων, κοντά στίς θύρες τοῦ μεγάρου. Ἐκεῖ, λέει, δένδρα μακριά ἦσαν φυτεμένα εὐθαλῆ, ἀχλαδιές (ὂγχναι) καί ροδιές (ῥοιαί) καί μηλιές ὡραιόκαρπες (μηλέαι ἀγλαόκαρποι) [η,115].
Προηγουμένως ὃμως ἒχει θαυμάσει ἂλλα ἀξιοπερίεργα στό ἀνάκτορο τοῦ Ἀλκινόου, πού οὐδέποτε ἒχουν προσελκύσει τό ἐνδιαφέρον τῶν μελετητῶν καί τῶν φιλολόγων. Τό ἀνάκτορο τοῦ Ἀλκινόου εἶναι ἐσωτερικά ἐπενδεδυμένο μέ…πολύτιμα καί ἂκρως ἠλεκτραγωγά μέταλλα, ὃπως χρυσός, ἂργυρος καί χαλκός. Χρυσές εἶναι οἱ θύρες, ἀργυροί καί χάλκινοι οἱ παραστάτες, χάλκινοι οἱ τοῖχοι καί χρυσές οἱ λαβές. Ἑκατέρωθεν τοῦ διαδρόμου πού ὡδηγοῦσε στήν μεγάλη αἲθουσα τοῦ ἀνακτόρου ὑπῆρχαν ὁλόκληροι χρυσοί καί ἀργυροί σκύλοι, σέ φυσικό μέγεθος, <πού ὁ Ἣφαιστος εἶχε φτιάσει μέ τό σοφό μυαλό του, γιά νά φυλάει τό ἀνάκτορο τοῦ μεγαλόκαρδου Ἀλκινόου>. Ἐδῶ ὁ Ὃμηρος εἶναι κατηγορηματικός.
Οἱ χρυσοί καί ἀσημένιοι σκύλοι προορίζονταν γιά νά φυλάγουν καί ὂχι στολίζουν τό ἀνάκτορο. Ἀλλά πῶς μποροῦσαν τά ἀγάλματα αὐτά νά φυλάγουν τον βασιλιᾶ; Ἲσως ἡ ἀπάντηση βρίσκεται μέσα στούς στίχους τῆς ραψωδίας Σ τῆς Ἰλιάδος, ὃπου, κατά τήν περιγραφή τῆς ἀσπίδος τοῦ Ἀχιλλέως πού κατασκευάζει ὁ Ἣφαιστος, ἀποκαλύπτεται ὃτι ὁ χωλός θεός εἶχε κατασκευάσει γιά λογαριασμό του χρυσές κοπέλες, πού εἶχαν νοῦ καί μιλοῦσαν καί εἶχαν μάθει νά κάνουν ὃλες τίς δουλειές, ἐξυπηρετῶντας τόν θεό. Δηλαδή ὁ Ἣφαιστος εἶχε κατασκευάσει…ρομπότ; Καί ἀκόμη εἶχε κατασκευάσει τροχήλατα αὐτόματα ὀχήματα πού τόν πήγαιναν στίς συνελεύσεις τῶν θεῶν.
Αὐτές οἱ συγκλονιστικές πληροφορίες τοῦ Ὁμήρου δέν ἀπασχολοῦν τούς εἰδικούς; Μήπως ὁ Ἣφαιστος ἀποτελοῦσε τόν σκληρό δίσκο τῆς ἀρχαίας τεχνολογίας;
Καί νά πάλι στήν Ὀδύσσεια μαθαίνουμε ὃτι χρυσοί καί ἀσημένιοι κύνες φύλασσαν τό ἀνάκτορο τοῦ μεγαλόκαρδου Ἀλκινόου. Μέ ποιό τρόπο; Καί ἀπό ποιούς ἐχθρούς τόν φύλαγαν; Μήπως αὐτά τά χρυσά καί ἀσημένια ἀγάλματα τῶν σκύλων, σέ συνδυασμό μέ τούς ἐπενδεδυμένους μέ χαλκό τοίχους καί τίς χρυσές θύρες καί τούς χρυσούς παραστάτες, ἦσαν <ἀνινευτές> ἐπικινδύνων μετάλλων, ὃπως π. ξίφη καί μαχαίρια; Ὁπότε αὐτοί πού θά ἒμπαιναν στό ἀνάκτορο, ὑποχρεωμένοι νά περάσουν ἀπό τόν μεταλλικό διάδρομο θά…ἀνιχνεύονταν καί θά ἦσαν ἐχθροί.
Μήπως ὃμως ὃλα αὐτά εἶναι ὑπερβολή; Μπορεῖ. Πάντως ὁ Ὀδυσσέας, καθώς διασχίζει τόν διάδρομο τοῦ ἀνακτόρου εἶναι ἐντελῶς ἂοπλος. Καί ξαφνικά παρουσιάζεται μπροστά στόν Ἀλκίνοο, τήν Ἀρήτη καί τούς λοιπούς ἂρχοντες, οἱ ὁποῖοι μένουν ἒκπληκτοι ἀπό τή ξαφνική ἐμφάνισή του . Σάν νά περίμεναν νά εἶχαν εἰδοποιηθεῖ γιά τήν εἲσοδο τοῦ ἀγνώστου ἐπισκέπτη. Μένουν κυριολεκτικά ἂναυδοι.
Ἂν αὐτή ἡ σκηνή δέν ἐντυπωσιάζει κανένα ἀπό τούς εἰδικούς, (ἐκτός ἀπό τίς εὐεργετικές ἰδιότητες τοῦ..ἀχλαδιοῦ) γιατί δέν ἀνατρέχει στόν Παυσανία τόν Περιηγητή, ὁ ὁποῖος ἀναφέρει ὃτι ἓνας ναός τοῦ Ποσειδῶνος, πού ἀπεῖχε πολλά στάδια ἀπό τήν θάλασσα, φυλασσόταν ὂχι ἀπό φρουρούς, ἀλλά ἀπό μία… μετάλλινη κλωστή που τόν περιτριγύριζε. Ὃποιος παρεβίαζε τήν κλωστή αὐτή, ἓνα κῦμα τόν τύφλωνε καί τόν θανάτωνε. Κάποιος ἒσπασε τήν μετάλλινη αὐτή κλωστή, καί ἀμέσως ἓνα κῦμα τόν τύφλωσε καί τόν θανάτωσε. Καί ὁ Παυσανίας ἐκφράζει τήν ἀπορία του, πῶς ἓνα κῦμα ἒκανε ὃλο αὐτό τό κακό, ἀφοῦ ἡ θάλασσα, ὃπως γράφει, ἦταν πολύ μακρυά. Ἂραγε μήπως δέν ἦταν θαλασσινό τό <κῦμα>, ἀλλά ἠλεκτρικό; Μήπως παραβιαζόταν κάποιο ἠλεκρικό κύκλωμα; Ποιός ξέρει. Οἱ ἀρχαῖοι συγγραφεῖς ἒχουν τερατολογήσει, ἀλλά ὁ Ὃμηρος ποτέ. Αὐτός λέει τά ἀληθινά. Ἐναπόκειται σ᾽ἐμᾶς νά ἐρευνήσουμε γιά τήν ὓπαρξη μιᾶς παλαιοτέρας τεχνολογίας πού ἐξαφανίστηκε καί παρέμεινε σάν μυθολογία στήν ἐποχή τῶν τόξων καί τῶν ἀκοντίων γιά νά μᾶς τήν μνημονεύει ὁ Ὃμηρος καί ἐμεῖς νά νομίζουμε ὃτι εἶχε καλπάζουσα ποιητική φαντασία.
Ἀκόμη κι ὃταν μᾶς ἀναφέρει στήν ραψωδία θ τῆς Ὀδύσσειας ὃτι τά πλοῖα τῶν Φαιάκων δέν ἒχουν οὒτε πηδάλιο οὒτε κυβερνήτη, ἀλλά βάζεις στόν νοῦ τους ποῦ θέλεις νά πᾶς κι ἐκεῖνα, τυλιγμένα σέ ὀμίχλη καί καθώς γνωρίζουν ὃλα τά λιμάνια καί τούς εὒφορους ἀγρούς, σέ πηγαίνουν ἂβλαβο στόν προορισμό σου.
Δηλαδή τί εἲδους πλοῖα ἦσαν αὐτά; Πλοῖα…τεχνητῆς νοημοσύνης; Σάν κι αὐτά πού ἀρχίζουν νά κυκλοφοροῦν σήμερα;
Καί νά φανταστεῖ κανείς ὃτι καί μαθητές ἀκόμη σήμερα ἀσχολοῦνται καί παράγουν προϊόντα ρομποτικῆς μέ πολλές γνώσεις τεχνολογίας.
Θά μοῦ πῆτε βέβαια ὃτι ὃλα αὐτά δέν ἦταν δυνατόν νά γίνουν στήν ἐποχή τῶν τόξων, τῶν βελῶν, τῶν ἀκοντίων, τῶν ἀσπίδων, τῶν περικεφαλαιῶν, τῶν κνημίδων καί τῶν λοιπῶν ἀρχαίων ὃπλων.
Μήν εἶστε ὃμως τόσο ἀπόλυτοι.
Μήπως καί σήμερα, στήν διαστημική ἐποχή, οἱ δυνάμεις καταστολῆς μέ τά ἲδια ἀρχαῖα ὃπλα δέν λειτουργοῦν γιά νά τιθασεύσουν τίς μάζες πού ἐξεγείρονται κατά τῆς φτώχειας καί τῆς παγκοσμιοποίησης; Μέ κράνη, μέ ἀσπίδες, μέ κνημίδες, μέ ρόπαλα (κλόμπς τά λένε τώρα), μέ θώρακες κλπ. Τόσες χιλιάδες χρόνια πέρασαν ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ὁμήρου. Καμμία πρόοδος δέν ἒγινε;
Αὐτά κάνει … διαστροφή τῆς δημοκρατίας!
ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ – triklopodia.gr / Image by Computerizer from Pixabay
