Σύμφωνα με παράξενες μαρτυρίες ενός αυτόπτη μάρτυρα και ισχυρισμούς του υπάρχει μια φυλή που ζει στα βάθη της Γης. Το όνομά της είναι Ctones. Μια συναρπαστική ιστορία ενός ανθρώπου ο οποίος επέζησε από κατάρρευση ορυχείου που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν υπάρχουν πολιτισμοί που ζουν κάπου βαθιά στο εσωτερικό του πλανήτη. (Διαβάστε επίσης: Είναι η Γη κούφια ή όχι;)
Στις 28 Φεβρουαρίου 2003, ένα ορυχείο κατέρρευσε κοντά στην κινέζικη πόλη Jixi, στην επαρχία Heilongjang. 14 ανθρακωρύχοι δεν επέστρεψαν στις οικογένειές τους. Αλλά αυτή η ιστορία έγινε διάσημη 5 χρόνια αργότερα, όταν υπήρξε μια απροσδόκητη σειρά γεγονότων. Οι διασώστες ανέκτησαν τα σώματα μόνο 12 από τους 14 εργάτες. Οι δύο δεν βρέθηκαν πουθενά στο ορυχείο, ούτε νεκροί αλλά, φυσικά, ούτε και ζωντανοί. Τα ονόματά τους ήταν Lao Pen του ενός, Wan Hu του άλλου.
Μυστηριωδώς, μετά από πέντε χρόνια, το 2008, ο Wan Hu επέστρεψε στο σπίτι του, αλλά η σύζυγός του είχε ξαναπαντρευτεί και τα παιδιά του είχαν μεγαλώσει και φύγει. Ο Wan Hu αγόρασε ένα νέο σπίτι και αφιέρωσε το χρόνο του στην κηπουρική. Αλλά σύντομα, οι αρχές έμαθαν για την περίεργη περίπτωση και αποδείχθηκε ότι η οικογένειά του είχε αποζημιωθεί για τον χαμό του συζύγου, γεγονός που δεν έπρεπε να είχε συμβεί, αφού ο Wan Hu ήταν ζωντανός και όχι αγνοούμενος και κατ’ επέκταση νεκρός.
Τι είπε ο μάρτυρας
Όταν ο Wan Hu ρωτήθηκε, αν αυτός και η οικογένειά του επωφελούνταν από την κατάσταση, απάντησε πως όχι και πλήρωσε όλα τα έξοδα που βάρυναν την κυβέρνηση. Τότε, τέθηκε το ερώτημα για το που βρισκόταν όλα αυτά τα χρόνια. Ο Wan Hu αποκρίθηκε ότι κατά τη διάρκεια της απουσίας του, ζούσε με τον ισχυρό υπόγειο πολιτισμό των Ctones και, δυστυχώς, δεν μπορούσε να στείλει ένα μήνυμα από εκεί ειδοποιώντας την οικογένειά του ότι επέζησε.
Η ασυνήθιστη δήλωσή του ξάφνιασε τις Αρχές και αρχικά πίστεψαν ότι ήταν τρελός, ότι τα είχε χάσει όλο αυτό το διάστημα της εξαφάνισής του, για διάφορους λόγους που εύκολα θα μπορούσαν να υποθέσουν. Τον έστειλαν, λοιπόν, σε ειδικούς γιατρούς αλλά εκείνοι, ύστερα από διάφορες εξετάσεις, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν σωματικά και διανοητικά υγιής. Μάλιστα, απέδωσαν την αμφίβολη ιστορία του στη ζωηρή φαντασία του. Αλλά οι γιατροί δεν μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί ο πρώην εργάτης στα ορυχεία δεν έδειχνε κανένα σημάδι εναπόθεσης σκόνης άνθρακα μέσα στους πνεύμονες!
Σύμφωνα με τα ιατρικά του αρχεία, πριν από το ατύχημα, ο Wan Hu είχε ήδη σημάδια ανθρακώσεως και σύντομα θα αποσύρονταν από την εργασία αυτή. Αλλά μετά την υποτιθέμενη διαμονή του σε μια υπόγεια πόλη, ο εργαζόμενος στο ορυχείο δεν είχε καθόλου ίχνη πνευμονικής παθολογίας. Επιπλέον, είχε όλα τα δόντια του – και τα 32 -, αν και, σύμφωνα με τα ιατρικά του αρχεία, ήταν 39 ετών, η υγεία του φαινόταν να είναι αυτή ενός νεαρού άνδρα από 26 έως 28 ετών, το πολύ.
Εκτός από αυτό, ο Wan Hu είχε 40.000 γουάν (περίπου 5.000 ευρώ) στον τραπεζικό του λογαριασμό. Μια εξουσιοδοτημένη έρευνα διαπίστωσε ότι είχε 10.000 γουάν περισσότερα σε μετρητά και άκοπα διαμάντια αξίας 300.000 γουάν. Τότε, οι Αρχές υποψιάστηκαν ότι ο άνθρωπος δεν ήταν πραγματικά ο Wan Hu, αλλά ένας μυστικός πράκτορας μιας ξένης χώρας. Αργότερα, αποδείχθηκε ότι πήρε τα χρήματα μετά από την πώληση άθικτων διαμαντιών σε κοσμηματοπωλείο στη Σαγκάη. Ο Wan Hu δήλωσε στις Αρχές ότι επρόκειτο για διαμάντια που του έδωσαν οι Ctones. Ποιοί ήταν αυτοί; Με λίγα λόγια, εδώ είναι η ιστορία του, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του:
Συμβίωση με τους Ctones
Μετά την κατάρρευση του ορυχείου, ο Wan Hu και ο Lao Pen, χωρίστηκαν όχι μόνο από την επιφάνεια και τον έξω κόσμο αλλά και από τους άλλους ανθρακωρύχους συναδέλφους τους. Περίμεναν βοήθεια για τρεις μέρες αλλά όσο αυτές περνούσαν δεν διέκριναν να υπάρχουν ενδείξεις κάποιας διάσωσης. Αποφάσισαν να εξερευνήσουν τις αρχαίες σήραγγες, οι οποίες οδηγούσαν στο βαθύτερο μέρος του ορυχείου, ελπίζοντας να βρουν κάποιο άλλο δρόμο προς την επιφάνεια.
Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβαινε και όσο προχωρούσαν πήγαιναν όλα και βαθύτερα στον λαβύρινθο των σηράγγων. Κάποια στιγμή δέχτηκαν επίθεση από κάποιους παράξενους ανθρώπους, τους Ctones. Αν και ήταν κοντύτεροι, κατάφεραν να συλλάβουν τους δύο ανθρακωρύχους και τους οδήγησαν ακόμη πιο βαθιά, στο βασίλειό τους. Οι Ctones είχαν δημιουργήσει ένα άγνωστο σύστημα φωτισμού που φώτιζε τις σήραγγες, μάλιστα, σε τόσο καλό σημείο που θα μπορούσαν να διαβάσουν ακόμη και ένα βιβλίο εκεί. Στο τέλος των σηράγγων, υπήρχαν μεγάλες σπηλιές στις οποίες ζούσαν χιλιάδες Ctones. Ο Wan Hu ήταν βέβαιος ότι ήταν άνθρωποι, αν και ήταν πολύ βραχύσωμοι.
Οι δύο ανθρακωρύχοι έζησαν μαζί με τους Ctones για πέντε χρόνια. Η γλώσσα τους ήταν πολύ διαφορετική από την κινεζική, αλλά ήταν εύκολο να την μάθουν και σύντομα μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί τους. Όταν άρχισαν να μιλάνε με τα όντα της φυλής του υπόγειου πολιτισμού, συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν αιχμάλωτοι, ούτε υπήρξαν ποτέ. Ήταν απλά φιλοξενούμενοι. Ο Ctones πίστευαν ότι η ζωή στην επιφάνεια της Γης ήταν μια φοβερή επιβάρυνση για τους οργανισμούς τους και γι ‘αυτό υπέθεσαν ότι ο Wan Hu και ο Lao Pen προσπάθησαν να ξεφύγουν από εκεί πάνω ψάχνοντας έναν καλύτερο κόσμο στο εσωτερικό της Γης. Και πράγματι, δεν υπήρχε πείνα ή ασθένεια μεταξύ του υπόγειου εκείνου πολιτισμού.
Η μόνη τροφή τους ήταν ένας μύκητας που υπήρχε σε εκείνες τις σπηλιές. Σύμφωνα με τον Wan Hu, ο μύκητας είχε μια συγκεκριμένη γεύση, κάτι φρέσκο, αλλά το πιο σημαντικό: ήταν απίστευτα υγιές. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο άλλαξαν τα δόντια του, κάτι συνηθισμένο στους Ctones, των οποίων τα δόντια άλλαζαν κάθε 20-25 χρόνια κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης ζωής τους, η οποία ήταν σπάνια λιγότερο από 200 χρόνια.
Οι Ctones είχαν ακόμη ένα αναπτυγμένο σύστημα γραφής. Ο υπόγειος πολιτισμός ήταν εξοικειωμένος με τη μεταλλουργία, αλλά σπάνια χρησιμοποιούσε το σίδερο. Αντ’ αυτού χρησιμοποιούσαν χαλκό, ασήμι και χρυσό. Δεν ζούσαν στην πολυτέλεια και ήταν ικανοποιημένοι με τα πιο απαραίτητα πράγματα. Δεδομένου ότι οι δύο ανθρακωρύχοι δεν θεωρούνταν αιχμάλωτοι, ζούσαν ως ίσοι μεταξύ των Ctones, οι οποίοι είχαν και οικογένειες. Αυτός δεν ήταν ένας κακός τρόπος ζωής, αλλά ο Wan Hu ήθελε να δει ξανά τον Ήλιο και την οικογένειά του. Οι Ctones προσπάθησαν να τον αποτρέψουν και να του αλλάξουν γνώμη, αλλά ο Wan Hu ήταν αποφασισμένος. Έτσι, τον πήγαν σε μια σπηλιά όπου υπήρχε μια τρύπα που οδηγούσε στην επιφάνεια.
Επίλογος
Όλα τα παραπάνω είναι μόνο ένα πολύ μικρό και περιεκτικό κομμάτι της ιστορίας του Wan Hu, όπως κυκλοφορεί. Μετά από όλα αυτά, οι Αρχές δήλωσαν τον Wan Hu ως τρελό και, παραδόξως, τον έστειλαν σε στρατιωτική βάση αντί για το τοπικό ψυχιατρικό άσυλο. Μέχρι στιγμής, δεν έχει ακουστεί κάτι νεότερο γι’ αυτόν. (Διαβάστε επίσης: Tι Κρύβουν οι Κυβερνήσεις με την Κούφια Γη. Θεωρίες πολλές, στοιχεία ελλειπή)
Άραγε, θα μπορούσε αυτή η τόσο παράξενη ιστορία να περιέχει αλήθειες; Μήπως είναι ένας αστικός μύθος; Όπου έχω ψάξει δεν έχω βρει κάποια στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι προέρχεται από κάποιο κινέζικο βιβλίο ή κινέζικη ταινία επιστημονικής φαντασίας – αλλά αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο να διασταυρωθεί σε μια διαφορετική γλώσσα. Όσο κι αν η ιστορία του Wan Hu και των Ctones ακούγεται συναρπαστική, ας είμαστε επιφυλακτικοί για το κατά πόσο μπορεί να ισχύουν όλα ή μέρος αυτά.
diadrastika / Image by Reimund Bertrams from Pixabay
