Ο Κυκλώνας ήταν Μητρικό Σκάφος
περιεχόμενο φαντασίας, με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Ο κυκλώνας που έπληξε περιοχές του Ιονίου στην Ελλάδα αποδείχτηκε καταστροφικός και φονικός, πολύ περισσότερα από άλλες περιοχές που βρέθηκαν στο διάβα του. Πρόκειται για περίπτωση εμφάνισης τόσο σπάνιας που, σύμφωνα με το wikipedia, τέτοιου είδους μετεωρολογικά φαινόμενα, γνωστά και ως “Μεσογειακοί Tυφώνες”, μόνο 100 έχουν καταγραφεί από το 1947 ως και το 2011.
Το Ιόνιο Πέλαγος, θεωρείται ιδιαίτερα ευνοϊκό για την γένεση και ανάπτυξη κυκλώνων στην Μεσόγειο, ανάμεσα σε άλλες περιοχές ανατολικά και δυτικά της θαλάσσιας λεκάνης. Έστω, όμως, ότι δεν ήταν ένα φυσικό και σπάνιο φαινόμενο που βρέθηκε κοντά μας λόγω της Κλιματικής Αλλαγής, αλλά κάτι που παίρνει ζωή μέσα στα πλαίσια της επιστημονικής φαντασίας και μυθοπλασίας.
Ο μεσογειακός κυκλώνας που χτύπησε αλύπητα παράκτιες περιοχές της Δυτικής Ελλάδας, είχε ένα κύριο και βασικό χαρακτηριστικό: Βρέθηκε ξαφνικά στην περιοχή. Αμέσως, αυτό καταγράφηκε ως ανωμαλία στα μετεωρολογικά ραντάρ της Ιταλίας και της Ελλάδας, τα οποία “αναγνώρισαν” μυστηριώδη ομόκεντρα κύματα με διάμετρο λίγων μιλίων στο κέντρο της θαλάσσιας περιοχής του Ιονίου, ανάμεσα στις Συρακούσες, στην Σικελία και την Πύλο στην Πελοπόννησο, το βράδυ στις 21:48.
Αμέσως, σήμανε συναγερμός και οι δύο σταθμοί αφού επικοινώνησαν μεταξύ τους, ήρθαν σε επαφή και με άλλους προκειμένου να διασταυρώσουν τα στοιχεία. Πράγματι αυτό που έβλεπαν ήταν υπαρκτό και μάλιστα αρκετά μεγάλο. Ήταν ένα ολοστρόγγυλο αντικείμενο με μία σειρά ομόκεντρων δαχτυλιδιών να το περιβάλλουν. Το μέγεθός του υπολογιζόταν όσο η Σικελία και η Πελοπόννησος μαζί.
Το πρώτο πράγμα που αποφάσισαν να κάνουν οι υπεύθυνοι υπηρεσίας, βάση πρωτοκόλλου, ήταν να αλλάξουν την διαμόρφωση της ανωμαλίας που εμφανιζόταν σε κάθε χρήστη του διαδικτύου. Έτσι, πλέον, το αντικείμενο που παρέπεμπε σε τεράστιο ιπτάμενο δίσκο, πιθανότατα Μητρικό Σκάφος, κάποιου εξωγήινου πολιτισμού, εμφανιζόταν πλέον σε όλους τους χρήστες ως ένας Medicane, δηλαδή, ένας Μεσογειακός Τυφώνας, ένας κυκλώνας. Η συνέχεια πιο κάτω
Από μέσα του, ο υπεύθυνος του μετεωρολογικού σταθμού της Ελλάδας, ευχόταν να μην είχε προλάβει, να δει και καταγράψει την ανωμαλία, όπως πραγματικά ήταν, κάποιο σπασικλάκι youtuber που κυνηγάνε κάτι τέτοιο είτε γιατί το παίζουν ερευνητές-ουφολόγοι, είτε για τα κλικ και τη μεγάλη επισκεψιμότητα. Όμως, αυτό ήταν το λιγότερο που θα μπορούσε να συμβεί, διότι θα αναλάμβαναν οι υπηρεσίες που διαψεύδουν τέτοιες διαδόσεις.
Ο Ιπτάμενος Δίσκος είχε αργή αλλά σταθερή κατεύθυνση προς την Πύλο, ενώ όσο πλησίαζε προς την ξηρά, άλλαζε το περιβάλλον γύρω του και δημιουργούσε συνθήκες πραγματικού κυκλώνα, για λόγους που κανείς από τους μετεωρολόγους δεν καταλάβαινε. Ίσως, για κάλυψη, ίσως για εξαιτίας χαμηλής διάτμησης ανέμου και ατμοσφαιρικής αστάθειας που προκαλούσαν τα αντιβαρυτικά συστήματα του εξωγήινου διαστημόπλοιου. Το πιθανότερο ήταν πως συνέβαινε το δεύτερο. Μεγάλη ανακούφιση για τους ειδικούς του μετεωρολογικού σταθμού, που άρχισαν να στέλνουν έκτακτα δελτία ακραίων καιρικών φαινομένων, στην Πολιτική Προστασία για να ενημερώσουν τους πολίτες να προστατευτούν.
Ο κυκλώνας-διαστημόπλοιο ήρθε και στάθηκε επί τρία μερόνυχτα στα ανοιχτά, ανάμεσα στην Πύλο και την Μεθώνη. Έστεκε επίμονα στο ίδιο σημείο, χωρίς να μετακινείται προς κάποια κατεύθυνση. Το “μάτι” του κυκλώνα ήταν σχεδόν επάνω από μια βραχονησίδα που ονομαζόταν Διαβολονήσι. Όλο αυτό το διάστημα έσπειρε κάθε είδους καταστροφή στα παράκτια. Βάρκες βγήκαν στην στεριά, αυτοκίνητα βρέθηκαν στη θάλασσα, ποτάμια ξεχείλισαν, πλημμύρες, σπίτια καταστράφηκαν. Την τέταρτη μέρα, ο κυκλώνας φάνηκε να μετακινείται προς τα νησιά Σαπιένζα και Σχίζα και… ξαφνικά, εξαφανίστηκε από τα μετεωρολογικά ραντάρ.
Όταν όλα ησύχασαν ο διευθυντής του σταθμού, δεν μπορούσε ακόμα να πιστέψει αυτό που είχαν δει τα μάτια του στο ραντάρ. Από την άλλη, αν παραδεχόταν και ο ίδιος ότι υπήρχαν εξωγήινοι, δεν μπορούσε να καταλάβει τον λόγο που δεν εμφανίζονταν φανερά αντί να κρύβονται πίσω από κυκλώνες και, κυρίως, τι γύρευαν στο Διαβολονήσι. Άνοιξε τους χάρτες που είχε, έψαξε στο google map, έψαξε παλιότερους, άνοιξε βιβλία και τότε, βρήκε αυτό που τον τυραννούσε.
Η βραχονησίδα αυτή, ονομάστηκε Διαβολονήσι στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Πριν, την έλεγαν Διαβόλι, ενώ πιο παλιά Διαύλι ή Νήσος Δίαυλος που παραπέμπει σε μια σύνθετη λέξη: Δία-Αυλός, Αυλός του Δία. Όλα τα υπόλοιπα ονόματα ήταν παραφθορές της αρχαίας ονομασίας του “Διαύλου”. Μια παράξενη σκέψη-απορία καρφώθηκε στο μυαλό του διευθυντή: Αν αυτό το νησί ήταν πράγματι ένας δίαυλος ή μία Πύλη προς “κάπου αλλού”, προς άλλες διαστάσεις…
Έμεινε κάγκελο. Όταν ήταν νέος ακόμα, ο διευθυντής του μετεωρολογικού σταθμού, του άρεσε να διαβάζει μυστήρια και άλλα ανεξήγητα. Τότε, είχε προσέξει την θεωρία του Massimo Fratini, σύμφωνα με την οποία εξωγήινα διαστημόπλοια χρησιμοποιούν τις καταιγίδες για να καταφτάνουν στην Γη. Ίσως, κάπου κόλλαγε όλο αυτό. Βέβαια, αυτή η εικασία, ήταν η μισή απάντηση, διότι το υπόλοιπο ερώτημα δεν μπορούσε να απαντηθεί: Προσπαθούσαν οι εξωγήινοι να ανοίξουν ή να μπουν σε αυτή την Πύλη-Δίαυλο;
* Τα παραπάνω αποτελούν προϊόν φαντασίας και μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή/και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.
diadrastika / Image by CharlVera from Pixabay