Πρόσωπο του θεού Πάνα στον Άρη
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο φαντασίας, με στοιχεία δημιουργικής γραφής
Τι γίνεται όταν κάποιος εξερευνά σπιθαμή προς σπιθαμή εικόνες και σε κάποια από αυτές εντοπίζει κάτι που δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί; Τι γίνεται όταν αυτή η φωτογραφία προέρχεται από την NASA, στην επιφάνεια του Άρη όπου σε κάποιο σημείο της παρατηρούμε τα χαρακτηριστικά ενός ανδρικού προσώπου; Τι γίνεται όταν αυτό μπορεί να είναι το πρόσωπο του θεού Πάνα στον Άρη; Του Πάνα της Ελληνικής Μυθολογίας;
Η απάντηση είναι ότι μπορεί να φέρει διαφωνίες, ανάμεσα σε δύο επιστήμονες που εργάζονται στο Διαστημικό Κέντρο Επεξεργασίας Εικόνας της NASA, οι οποίες διέρρευσαν κατά την ανταλλαγή email σχετικά με το τι έπρεπε να κάνουν. Έτσι, λοιπόν, η Alana που δεν είχε αμφιβολίες για αυτό που έβλεπε στη φωτό του Curiosity, έστειλε email στον συνάδελφό της Roger που ήταν με άδεια, με σκοπό να ζητήσει τη γνώμη του για το πως θα την παρουσιάσει στον προϊστάμενο του τμήματος. Αριστερά τοποθέτησε το πιθανό πρόσωπο του Πάνα στον Άρη. Δεξιά το πρόσωπο από κάποιο υπαρκτό άγαλμα του Πάνα. Όλο μαζί το πλαισίωσε με πεταλούδες:
Σκέφτηκε πολύ αν θα βάλει τη λέξη “πιθανό” στον τίτλο του mail: “Βρέθηκε πρόσωπο του θεού Πάνα στον Άρη”. Τελικά, δεν την έβαλε και έστειλε τη σχετική φωτογραφία. Η απάντησή του Roger ήρθε σχεδόν άμεσα: Τι λες; Δεν υπάρχει “πιθανό”, ούτε “σίγουρο”. Αυτό που βλέπεις, νομίζεις ότι το βλέπεις. Είναι μία παρειδωλία. Έχεις μεγάλη φαντασία.
Και η Alana του απάντησε: Η φαντασία μας μπορεί να αναδείξει πολλές φορές πράγματα, σε φωτογραφίες της NASA, τα οποία δεν ταιριάζουν μέσα στο περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται, είτε αυτές προέρχονται από την Σελήνη, είτε από άλλα ουράνια σώματα. Αυτή την φορά, μέσα σε μία φωτογραφία από το Curiosity εντόπισε κάτι πραγματικά απίστευτο! Ένα κομμάτι βράχου το οποίο παραπέμπει στα χαρακτηριστικά του Έλληνα θεού Πάνα. Η ομοιότητα ανάμεσα στα δύο, είναι εκπληκτική!
Ο Roger προσπάθησε να την συνετίσει: Εσύ, με τη δική σου φαντασία, μπορεί να βλέπεις αυτό που λες. Κι εγώ με τη δική μου μπορεί να βλέπω κάτι άλλο. Ακόμα και οι σκεπτικιστές μπορεί να βλέπουν, ποιος ξέρει τι, με τη δική τους φαντασία – αν θέλουν να την χρησιμοποιήσουν. Καταλαβαίνεις, φυσικά, ότι αυτά είναι εικασίες, φαντασίες. Δεν στέκουν.
Alana: Είναι κρίμα. Σαν ήμασταν παιδιά, έκαναν το παν για να αναπτύξουν τη φαντασία μας. Αλλά σαν γίναμε ενήλικες κάνουν ό,τι χρειάζεται για να την πετσοκόψουν. Σε ότι αφορά τους σκεπτικιστές, ίσως, θα ήταν θεμιτό να παραδεχτούν ότι μια παρειδωλία έχει κάποιες ομοιότητες με πρόσωπο, ενδεχομένως, του Πάνα.
Roger: Όμως, αν το κάνουν, είναι σα να ταυτίζουν το επίμαχο εύρημα με την πιθανότητα να είναι αυτό με το οποίο θέλουμε ή θέλουν να μοιάζει. Είναι σα να δίνουν ελπίδες ότι οι προσδοκίες κάποιων να υπήρξε ένας νοήμων πολιτισμός στον Άρη, ίσως, σχετικός με τον αρχαιοελληνικό, μπορεί και να είναι πραγματικές. Αυτό είναι ένα μεγάλο άλμα σκέψης. Είναι απλά μία εικασία που βασίζεται σε μία άλλη εικασία που έχει σαν υπόβαθρο μία άλλη εικασία. Και το τελικό αποτέλεσμα ποιο είναι; Χτίζουμε εικασίες και σχηματίζουμε έναν ουρανοξύστη που πατάει σε σαθρό έδαφος.
Alana: Σύμφωνοι. Αλλά κανείς δεν μπορεί να ανατρέψει η φαντασία μου. Ακόμα κι αν πρόκειται απλά για ένα φαινόμενο παρειδωλίας και τίποτε περισσότερο, όπως θα υποστηρίξουν οι σκεπτικιστές. Είναι, όμως επίσης εκπληκτικό, το γεγονός ότι στον Άρη έχουν βρεθεί πάρα πολλά αντικείμενα που παραπέμπουν ευθέως τόσο σε θεμέλια, κτίσματα, κίονες, πολλά άλλα, όσο και σε εκείνα που έχουν χαρακτηριστικά προσώπου ή ανθρώπινων φιγούρων, με πιο χαρακτηριστική για την περίπτωσή μας, την λεγόμενη Κεφαλή του Απόλλωνα στον πλανήτη Άρη. Άραγε, Roger, μπορεί όλα αυτά να είναι παρειδωλίες οπότε το ανθρώπινο μάτι «βλέπει» αυτό που «θέλει ο εγκέφαλος να να δει»; Ή μήπως πραγματικά βλέπει αυτό που αντιλαμβάνεται;
Roger: Και στις δύο περιπτώσεις, μπορούν να γεννηθούν δεκάδες ή και εκατοντάδες θεωρίες. Ακριβώς, για αυτό το λόγο, δεν χρειάζεται να περιπλέκουμε τα πράγματα. Η φαντασία μπορεί να βοηθάει, αλλά μέχρι εκεί. Δεν γίνεται με αυθαίρετες εικασίες να προσπαθούμε να αποδείξουμε κάτι που δεν υφίσταται. Αν το κάνουμε αυτό, δεν είμαστε επιστήμονες.
Οι δύο συνάδελφοι δεν αντάλλαξαν άλλα μηνύματα, ή δεν διέρρευσαν άλλα. Τα ονόματα που χρησιμοποιήθηκαν δεν είναι τα πραγματικά τους, για να μην εκτεθούν στην διεύθυνση και στο τμήμα που εργάζονται.
*Η ιστορία και τα ονόματα είναι φανταστικά, προϊόν μυθοπλασίας και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, ούτε ανταποκρίνονται σε αυτήν. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή/και καταστάσεις είναι καθαρή σύμπτωση. Το μόνο πραγματικό και αληθινό είναι η αυθεντική φωτογραφία της NASA, στην οποία θα βρείτε την παρειδωλία με το πρόσωπο του θεού Πάνα στον Άρη, εδώ: http://mars.jpl.nasa.gov/msl-raw-images/proj/msl/redops/ods/surface/sol/01485/opgs/edr/ncam/NRB_529327093EDR_F0581836NCAM00264M_.JPG
diadrastika.com / Image by Sergei Tokmakov from Pixabay
